Harold Walter Kroto
Harold Walter Kroto ou Harold Krotoschiner, nado o 7 de outubro de 1939 en Wisbech (Inglaterra) e finado o 30 de abril de 2016,[1] foi un químico e profesor universitario inglés galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1996.
Traxectoria
editarNaceu nunha familia de inmigrantes xudeus polacos e alemáns que fuxiron da Alemaña nazi na década de 1930. Logo de estudar primaria na cidade de Bolton, estudou física, química e matemáticas na Universidade de Sheffield, onde se graduou en 1961 e doutorouse en química en 1964.
Despois realizou estudos postdoutorais no Canadá e nos Laboratorios Bell de Nova Jersey, desde 1967 foi profesor de química na Universidade de Sussex. En 1990 foi nomeado membro da Royal Society de Londres e en 1996 foi nomeado sir por parte da raíña Isabel II do Reino Unido.
Investigacións científicas
editarInteresado tanto na química orgánica como na inorgánica, desenvolveu no Laboratorio de Química da Universidade de Sussex investigacións sobre unha nova forma de cristalización xeométrica do carbono, grazas á síntese química dos fulerenos descubertos en 1988 polos químicos estadounidenses Robert Curl e Richard Smalley. Estas estruturas, compostas por dous átomos de carbono, poden ser aproveitadas, grazas ás súas excepcionais propiedades de estabilidade, na fabricación de materiais resistentes a altas temperaturas, e ata como substitutivos do silicio nos chips.
En 1996 foi galardoado, xunto a Curl e Smalley, co Premio Nobel de Química polo descubrimento dos fulerenos.
En 2004 foille entregada a Medalla Copley pola Royal Society.
Notas
editar- ↑ Davis, Nicola (2 de maio de 2016). "Sir Harry Kroto, Nobel prize-winning chemist, dies at 76". The Guardian (en inglés). Consultado o 3 de maio de 2016.
Véxase tamén
editarLigazóns externas
editar- Páxina do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 1996 (en inglés)
- Autobiografía na páxina do Instituto Nobel 1996 (en inglés)
- Harold Walter Kroto en Biografías y vidas(en castelán)
- Perfil de Harold Walter Kroto en NNDB (en inglés)
Predecesor: Paul J. Crutzen, Mario J. Molina e Frank Sherwood Rowland |
Premio Nobel de Química 1996 con Robert Curl e Richard Errett Smalley |
Sucesor: Paul D. Boyer, John E. Walker e Jens Christian Skou |