halt

halt

მნიშვნელობა

1. (ზმნა) გაჩერება, შეჩერება, შეწყვეტა
   ◆ They halted for lunch and strolled about.
   ◆ They halted operations during contract negotiations.
2. (არსებითი სახელი) გაჩერება, შეწყვეტა
3. (ზმნა) ყოყმანი

(მნიშვ. 1) stop

(მნიშვ. 2) cessation • suspension • standstill • stoppage

(მნიშვ. 3) falter • hesitate • vacillate

• call a halt
• come to a halt
• grind to a halt