Subbandar

Perkataan subbandar diambil dari suburb yang merupakan bahasa Inggeris dan berasal dari Perancis Lama subburbe, yang seterusnya berasal dari bahasa Latin suburbium, terbentuk daripada sub (yang bermaksud "bawah") dan urbs ("bandar").

Di Australia dan New Zealand, subbandar telah menjadi rasmi sebagai subbahagian geografi sesebuah bandar dan digunakan oleh perkhidmatan pos untuk alamat. Di kawasan-kawasan luar bandar di kedua-dua negara, yang setara dipanggil lokaliti (lihat subbandar dan lokaliti). Istilah subbandar dalam dan subbandar luar digunakan untuk membezakan antara subbandar yang lebih tinggi kepadatan berada hampir dengan pusat bandar dan subbandar yang lebih rendah kepadatan di pinggir kawasan bandar. Istilah 'subbandar tengah' juga digunakan. Subbandar dalam, seperti Te Aro di Wellington, Mt Eden di Auckland, Prahran di Melbourne dan Ultimo di Sydney, biasanya dicirikan oleh pangsapuri perumahan dengan ketumpatan yang lebih tinggi dan integrasi antara kawasan komersial dan kediaman.

Di United Kingdom dan Ireland, suburb sekadar merujuk kepada kawasan perumahan di luar pusat bandar, tanpa mengira sempadan pentadbiran.^[1] Subbandar, dalam hal ini, boleh terdiri daripada kawasan-kawasan yang kelihatan lebih seperti kawasan perumahan bandar yang sepatutnya ke kawasan dipisahkan oleh kawasan desa terbuka dari pusat bandar. Di bandar-bandar besar seperti London, subbandar termasuk yang dahulunya bandar-bandar berasingan dan kampung-kampung yang telah secara beransur-ansur diserap semasa pertumbuhan dan perkembangan bandar, seperti Ealing atau Bromley.

Di Amerika Syarikat dan Kanada, suburb boleh merujuk sama ada kepada kawasan perumahan pinggir sebuah bandar atau pekan atau perbandaran berasingan atau kawasan yang tidak diperbadankan di luar pekan atau bandar.

Kemunculan terawal subbandar bertepatan dengan penyebaran penempatan bandar pertama. Bandar-bandar berdinding besar cenderung menjadi tumpuan dikelilingi kampung-kampung kecil untuk membesar dalam hubungan simbiotik dengan pekan pasar. Perkataan 'suburbani' pertama kali digunakan oleh negarawan Rom Cicero merujuk kepada vila besar dan ladang-ladang yang dibina oleh bangsawan kaya Rom di pinggir bandar.

Apabila penduduk meningkat semasa Tempoh Moden Awal di Eropah, bandar berkembang dengan kemasukan orang berterusan dari kawasan desa. Di sesetengah tempat, penempatan berdekatan ditelan apabila bandar utama diperluas. Kawasan pinggir di pinggir bandar pada umumnya didiami oleh yang paling miskin.^[3]

Disebabkan penghijrahan pesat penduduk miskin luar bandar ke bandar-bandar perindustrian di England pada abad ke-18, satu trend ke arah yang bertentangan mula berkembang; - ahli yang baru kaya dengan kelas-kelas menengah mula membeli ladang dan vila di pinggir London. Kecenderungan ini dipercepatkan menerusi abad ke-19, terutama di bandar-bandar seperti London dan Manchester yang mengalami pertumbuhan yang besar, dan daerah subbandar pertama muncul di sekitar pusat bandar untuk menampung mereka yang ingin melarikan diri dari keadaan kotor bandar perindustrian. Pada penghujung abad itu, dengan pembangunan sistem transit awam seperti kereta api bawah tanah, trem dan bas, adalah mungkin untuk majoriti penduduk bandar untuk tinggal di luar bandar dan berulang-alik ke pusat bandar untuk bekerja.^[3]

Menjelang pertengahan abad ke-19, kawasan pinggir bandar utama pertama telah bermunculan di sekitar London apabila bandar raya (ketika itu yang terbesar di dunia) menjadi lebih sesak dan tidak bersih. Pemangkin utama dalam pertumbuhan subbandar datang dari pembukaan Metropolitan Railway pada 1860-an. Laluan ini menghubungkan pusat kewangan di dalam bandar ibu negara dengan apa yang akan menjadi pinggir bandar Middlesex.^[4] Harrow telah dicapai pada tahun 1880, dan laluan akhirnya diperluaskan sejauh Verney Junction di Buckinghamshire, lebih daripada 50 batu (80 kilometer) dari Baker Street dan pusat London.

Tidak seperti syarikat kereta api lain, yang dikehendaki untuk melupuskan tanah lebihan, Met telah dibenarkan untuk mengekalkan tanah itu yang ia percaya adalah perlu untuk kegunaan masa depan kereta api.^[a] Pada mulanya, tanah lebihan diuruskan oleh Jawatankuasa Tanah,^[6] dan, dari tahun 1880-an, tanah itu telah dibangunkan dan dijual kepada pembeli tempatan di tempat-tempat seperti Willesden Park Estate, Cecil Park, dekat Pinner dan di Wembley Park.

Pada tahun 1912, adalah dicadangkan supaya sebuah syarikat yang ditubuhkan khas harus mengambil alih daripada Jawatankuasa Tanah Lebihan and develop suburban estates near the railway.^[7] Walau bagaimanapun, Perang Dunia I melengahkan rancangan-rancangan ini dan hanya pada tahun 1919, dengan jangkaan ledakan perumahan selepas perang,^[8] yang Metropolitan Railway Country Estates Limited (MRCE) terbentuk. MRCE pergi untuk membangunkan estet di Kingsbury Garden Village berhampiran Neasden, Wembley Park, Cecil Park dan Grange Estate di Pinner dan Cedars Estate di Rickmansworth dan mewujudkan tempat-tempat seperti Harrow Garden Village.^[8][9]

Istilah "Metro-land" telah dicipta oleh jabatan pemasaran Met pada tahun 1915 apabila Guide to the Extension Line (Panduan Pelanjutan Laluan) menjadi panduan Metro-land, berharga 1d. Ini menggalakkan tanah itu disampaikan oleh Met bagi pejalan kaki, pelawat dan kemudian pemburu rumah.^[7] Diterbitkan setiap tahun sehingga tahun 1932, tahun penuh terakhir kemerdekaan bagi Met, panduan memuji manfaat "Udara Chilterns yang baik", menggunakan bahasa seperti "Setiap pencinta Metroland mungkin mempunyai kayu bic dan kopis kegemaran sendiri — semua kecantikan kehijauan di musim bunga dan perang kemerah-merahan dan keemasan pada bulan Oktober".^[10] Impian yang dipromosikan itu ialah sebuah rumah moden di kawasan luar bandar yang indah dengan perkhidmatan kereta api yang cepat ke pusat bandar London.^[11] Menjelang 1915, orang-orang dari seluruh London mula berpusu-pusu untuk hidup di subbandar idaman baru di kawasan-kawasan yang baru dibina di seluruh Barat Laut London.^[12]

• Archer, John; Paul J.P. Sandul, and Katherine Solomonson (eds.), Making Suburbia: New Histories of Everyday America. Minneapolis, MN: University of Minnesota Press, 2015.
• Baxandall, Rosalyn and Elizabeth Ewen. Picture Windows: How the Suburbs Happened. New York: Basic Books, 2000.
• Beauregard, Robert A. When America Became Suburban. University of Minnesota Press, 2006.
• Fishman, Robert. Bourgeois Utopias: The Rise and Fall of Suburbia. Basic Books, 1987; in U.S.
• Galinou, Mireille. Cottages and Villas: The Birth of the Garden Suburb (2011), in England
• Harris, Richard. Creeping Conformity: How Canada Became Suburban, 1900-1960 (2004)
• Hayden, Dolores. Building Suburbia: Green Fields and Urban Growth, 1820–2000. Vintage Books, 2003.
• Templat:Cite crabgrass
• Stilgoe, John R. Borderland: Origins of the American Suburb, 1820–1939. Yale University Press, 1989.
• Teaford, Jon C. The American Suburb: The Basics. Routledge, 2008.

• A Future Vision for the North American Suburb
• Centre for Suburban Studies
• Images of a mature north London suburb illustrating a wide range of domestic architecture
• The end of suburbia (documentary film)
• Matt carrier