Caspar Philips

Caspar Philips, Jacobsz. (Amsterdam, 16 april 1732 - aldaar, 19 maart 1789) was een Nederlandse graveur.

Hij leerde bij zijn oom Jan Caspar Philips de kunst van het plaatsnijden. Hij heeft zich in zijn hele leven bezig gehouden met graveerwerk, meestal op bouwkundig gebied, maar hij was ook mathematicus en geadmitteerd (officieel ingeschreven en toegelaten) landmeter van Holland, Zeeland en Westfriesland en gaf tekenonderwijs. In 1765 verscheen zijn boek Uitvoerig onderwijs in de Perspectief of Doorzichtkunde geïllustreerd door 60 zelf gegraveerde platen. Zijn gravures en kaarten waren altijd van een hoge kwaliteit en nauwkeurigheid.

Philips woonde op de Nieuwendijk bij de Kolksteeg, op de Haarlemmerdijk bij de Dommersstraat en op de Brouwersgracht bij de Willemsstraat. Hij werd begraven op het Karthuizerkerkhof.

Zijn naam is lange tijd gekoppeld geweest aan het Grachtenboek, maar dat is met grote zekerheid niet van zijn hand. De twijfel hierover was altijd al bij I.H. van Eeghen.^[1] en J.P Miras^[2] Ook is zijn naam pas na zijn overlijden, bij de heruitgave in 1791 eraan gekoppeld door de nieuwe uitgever. Het perspectief is vaak niet correct en de maten kloppen niet altijd en de kwaliteit van de platen is matig. Zo is geen rekening gehouden met het verschil in lengte doordat de grachten rond lopen en de evenzijde dus langer is en dat zou een landmeter/mathematicus, wat Caspar immers was, nooit gebeurd zijn.^[3]