Marjan Berk
Marjan Berk | ||||
---|---|---|---|---|
Marjan Berk voor de deur van het Occo Hofje - Fotograaf Koen van Assema
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Marie-Janne van Baaren | |||
Geboren | 11 juli 1932 | |||
Geboorteplaats | Zeist | |||
Land | Nederland | |||
Beroep | actrice, schrijfster | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1960–heden | |||
Genre | romans | |||
Dbnl-profiel | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
Website | ||||
|
Marjan Berk, geboren als Marie-Janne van Baaren (Zeist, 11 juli 1932), is een Nederlandse actrice en schrijfster.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Op haar achttiende ging zij de verpleging in, maar drie jaar later werd ze toegelaten tot de toneelschool. Vele jaren was ze werkzaam bij cabaret (Lurelei), toneel, musical en televisie (rol als Geesje Zoet in Oebele). Ze was in de jaren zestig ook presentatrice van het NTS-zondagmiddagprogramma Monitor. Verder speelde ze de rol van mevrouw Grijpstra in de film Grijpstra en De Gier en in aflevering "Het Krediet" van de serie Mensen zoals jij en ik. Verder speelde zij gastrolletjes in Pommetje Horlepiep, Klaverweide en De Fabriek en was zij te zien in kinderprogramma's als Oebele en De Holle Bolle Boom. In 1969 speelde ze de rol van Mademoiselle Monique in de musical De kleine parade. Ook was ze jurylid bij het kinderprogramma Klassewerk. In 2001 speelde Berk in De Vagina Monologen.
Later ging ze zich toeleggen op het schrijven van romans, verhalen en series voor radio en televisie. In 1981 verscheen haar eerste boek Nooit meer slank. De meest bekende serie waarvoor ze het scenario schreef was Vrouwenvleugel, dat van 1993 tot 1995 op RTL 4 werd uitgezonden. In de serie had ze in elk seizoen een kleine gastrol als mevrouw Piep. De serie won in 1994 een Gouden Televizierring.
Berk schrijft ook columns voor het Algemeen Dagblad (AD), het Utrechts Nieuwsblad, Provinciale Zeeuwse Courant, Gaykrant en Margriet. Eind november 2022 stopte ze na ruim veertig jaar met haar column in het 'AD'.[1] Met de andere columns was ze eerder gestopt. Sinds februari 2023 is ze de vaste columniste van het Amsterdamse maandblad Mokum Magazine.
Privé
[bewerken | brontekst bewerken]Marjan Berk werd geboren in Zeist. Haar ouders scheidden toen zij 5 jaar oud was.[2] Met haar moeder en broer vertrok ze toen naar Amersfoort. Moeder runde daar een klein pension. Zij bood onderdak aan onderduikers in de oorlog. Van een van hen liep Marjan roodvonk op.[3] Berk trouwde in de jaren zestig voor de tweede keer, met componist Ruud Bos. Het huwelijk hield 31 jaar stand.[4] Uit haar eerste huwelijk heeft ze drie kinderen: Peter, Marleen en Martijn. Ruud-Jan en Willem zijn de kinderen uit haar tweede huwelijk. Ook heeft ze acht kleinkinderen.[5] Ze had 50 jaar een (tweede) huis in Kalenberg, maar heeft dat vanwege haar hoge leeftijd en daarmee gepaard gaande lichamelijke achteruitgang in 2020 verkocht. Sinds 2016 heeft ze een appartement in Amsterdam.[6]
Lotto
[bewerken | brontekst bewerken]Op 5 juli 2007 won Berk één miljoen euro in de Lotto.[7]
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Bezuinigingskookboek (1980) (in samenwerking met Jeroen Krabbé)
- Berend's binnenwereld (1981)
- Nooit meer slank (1981)
- Liefde en haat (1982)
- An Bloem (1983)
- De dag dat de mayonaise mislukte (1983)
- De feminist (1984)
- Een blonde rat (1985)
- De zelfvergrootster (1986)
- Rook in de ribben (1987)
- Lellen en flantuten (1988)
- Mevrouw van Soest en het kleine volkje (1988)
- Recital (1988)
- De kracht van liefde, of Hallo, daar ben ik weer! (1989)
- Glinsteringen (1989)
- Oud is in (1990)
- Motormama (1991)
- Dames van stand (1992)
- Gijs (1992)
- Traangas (1992)
- Koninginnedag (1993)
- Een mooi leesboek (1994)
- Geesje Zoet en het snoepspook (1994)
- Op grote voet (1995)
- Geesje Zoet en de tovertimmerkist (1996)
- Gezonde lucht (1997)
- Niks gemist (1997)
- Geesje Zoet en de verdwenen prinses (1998)
- Marjan Berks oma en opa boek (1998)
- Onder het oppervlak (1998)
- Als de dood (2000)
- Berk (2001)
- Een tijger in de tuin (2001)
- Niet meer bang voor spinnen (2001)
- Toen de wereld jong was (2002)
- Noordwest-Overijssel (2003)
- Memoires van een dame uit de goot van het amusement (2003)
- Naar het zuiden! (2004)
- De dikke berk (2004)
- Het bloed kruipt: op zoek naar Jacob Cats (2005)
- Te laat voor de lobelia’s (2005)
- Zout (2006)
- Vertigo (2007)
- Nooit te oud! (2007), trilogie van Toen de wereld jong was, Naar het zuiden, Te laat voor de lobelia's
- Rijk! (2008)
- Het schreien niet verleerd (2010)
- Ik neem toch een hond (2011)
- Kafka leeft (2011)
- Bedvrienden (2012)
- Boek voor Belle (2014)
- Madonnakindje - Over het leven van Catharina van Rennes 1858-1940 (2015)
- Teflonbaby (2014)
- Flip (2017)
- Op weg naar de toekomst (2019)
- De leukste oma van de wereld (2024)
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Marjan Berk in de Internet Movie Database
- Werken bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
- Officiële website
- Columns van Berk in Mokum Magazine
- ↑ Schrijfster Marjan Berk stopt na ruim veertig jaar met column in AD. RTL Boulevard (24 november 2022). Gearchiveerd op 24 november 2022. Geraadpleegd op 27 november 2022.
- ↑ Marjan Berg en zoon Peter halen herinneringen op aan Rose Glisten. De EO. Gearchiveerd op 28 november 2022. Geraadpleegd op 27 november 2022.
- ↑ Danvers, Joost, Marjan Berk kreeg roodvonk van een ontsnapte kampgevangene. 75 Jaar Vrijheid. Gearchiveerd op 3 december 2021. Geraadpleegd op 27 november 2022.
- ↑ Marjan Berk laat zich niet ontmoedigen door liefdesleed Story, 22 juli 2022. Gearchiveerd op 4 augustus 2023.
- ↑ Het is je eigen verantwoordelijkheid iets van het leven te maken, AD, 27 mei 2017. Gearchiveerd op 7 juli 2022.
- ↑ Marjan Berk (88) doet met pijn in het hart honderd dozen vol boeken van de hand:"Je hele leven komt voorbij." AD, 25 juli 2020. Gearchiveerd op 27 mei 2022.
- ↑ Knaap, Door Arjan van der, Marjan Berk wint miljoen in Lotto. Quote (6 juli 2007). Gearchiveerd op 27 november 2022. Geraadpleegd op 27 november 2022.