Chris Froome

brytyjski kolarz szosowy

Chris Froome, właśc. Christopher Froome OBE (ur. 20 maja 1985 w Nairobi) – brytyjski kolarz szosowy. Dwukrotny brązowy medalista olimpijski i wicemistrz świata, czterokrotny zwycięzca Tour de France, dwukrotny zwycięzca Vuelta a España oraz zwycięzca Giro d’Italia. Jeden z 7 kolarzy w historii, którzy wygrali wszystkie Wielkie Toury.

Chris Froome
Informacje
Data i miejsce urodzenia20 maja 1985
Nairobi
KrajeKenia (-5.2008)
Wielka Brytania (5.2008-)
Obecna grupaIsrael-Premier Tech
Specjalizacjegóral
wyścig wieloetapowy
Wzrost186 cm
Grupy zawodowe
2007Konica Minolta
2008-2009Barloworld
2010-4.2019Team Sky
5.2019-8.2020Team Ineos
9.2020-2020Ineos Grenadiers
2021Israel Start-Up Nation
2022-Israel-Premier Tech
Dokumentacja
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
brąz Londyn 2012 kolarstwo
(jazda ind. na czas)
brąz Rio de Janeiro 2016 kolarstwo
(jazda ind. na czas)
Mistrzostwa świata
brąz Bergen 2017 jazda ind. na czas
Reprezentacja  Kenia
Igrzyska afrykańskie
brąz Algier 2007 start wspólny
Team Sky
Mistrzostwa świata
brąz Florencja 2013 jazda druż. na czas
brąz Bergen 2017 jazda druż. na czas
Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Strona internetowa

Kariera

edytuj

Jest kolarzem profesjonalnym od 2008 roku. Jego największe sukcesy to pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej Tour de France – w 2013, 2015, 2016 oraz 2017. Zwyciężał również w pozostałych dwóch Wielkich Tourach: w 2017 w Vuelta a España, a w 2018 w Giro d’Italia.

W 2010 dołączył do zespołu Team Sky. W tym roku w mistrzostwach Wielkiej Brytanii w jeździe na czas przegrał tylko z Bradleyem Wigginsem. W 2011 w Vuelta a España miał być pomocnikiem lidera grupy – Wigginsa. Na 10. etapie w jeździe indywidualnej na czas zajął drugie miejsce (za Tonym Martinem, a przed Wigginsem) i objął prowadzenie w klasyfikacji generalnej. Na 11. etapie stracił prowadzenie na rzecz Wigginsa. Na 15. etapie Froome nadawał tempo grupie goniącej uciekającego samotnie Juana José Cobo, który został tego dnia liderem wyścigu. Froome pozostał na drugim miejscu, wyprzedzając Wigginsa, który odpadł z goniącej grupy na podjeździe pod Angliru. Na 17. etapie zaatakował na ostatnim podjeździe, próbując odzyskać koszulkę lidera. Został jednak doścignięty przez Cobo, który utrzymał nad nim 13 s przewagi. Po zdyskwalifikowaniu Cobo za stosowanie dopingu po latach przyznano mu zwycięstwo w wyścigu.

We wrześniu 2011 podpisał nowy trzyletni kontrakt z zespołem Sky. W barwach nowego zespołu zdobył brązowy medal w drużynowej jeździe na czas na mistrzostwach świata we Florencji w 2013 roku. Sezon 2013 zakończył na drugim miejscu w klasyfikacji indywidualnej UCI World Tour. Na rozgrywanych rok wcześniej igrzyskach olimpijskich w Londynie zdobył brązowy medal w indywidualnej jeździe na czas, przegrywając tylko z Wigginsem i Martinem.

Najważniejsze osiągnięcia

edytuj
2007
2008
2009
  • 1. miejsce w drugim wyścigu Giro del Capo[1]
2010
  • 2. miejsce w Mistrzostwach Wielkiej Brytanii (jazda ind. na czas)
2011
2012
2013
2014
2015
2016
2017
2018

Starty w Wielkich Tourach

edytuj
Grand Tour 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
  Giro - 34. DSQ - - - - - - - 1. - - - -
  Tour 83. - - - 2. 1. DNF 1. 1. 1. 3. - - 133. DNF
  Vuelta - - - 2. 4. - 2. DNF 2. 1. - - 98. - 114.

Rankingi

edytuj
  Rok20072008200920102011201220132014201520162017201820192020202120222023
UCI World Tour15. 7. 2. 7. 6. 3. 2. 9.
World Ranking2. 2. 15. 1195. - 2339. 1139. 2317.
UCI Europe Tour571. 315. 533. - - 337. 837. - 1561. 807. -
UCI Asia Tour108. - - - - -
UCI America Tour - - - 10. - -
UCI Oceania Tour - - 13. 8. 22. -
UCI Africa Tour122. 38. 23. - - -
Źródło: UCI

Przypisy

edytuj
  1. Wygrana Froome’a w RPA. pro-cycling.org, 2012-07-10. [dostęp 2012-07-10]. (pol.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj