Ochotnica Dolna
wieś | |
Potok Gorcowy – jedna z bocznych dolin | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2006) |
2100 |
Strefa numeracyjna |
18 |
Kod pocztowy |
34-452[2] |
Tablice rejestracyjne |
KNT |
SIMC |
0457580 |
Położenie na mapie gminy Ochotnica Dolna | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego | |
49°31′28″N 20°18′52″E/49,524444 20,314444[1] | |
Strona internetowa |
Ochotnica Dolna – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Ochotnica Dolna.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Ochotnica Dolna. Wieś jest siedzibą gminy Ochotnica Dolna.
Ochotnica Dolna wraz z Ochotnicą Górną – do czasu podziału administracyjnego w 1910 roku – tworzyły najdłuższą wieś w Polsce (Ochotnicę), która liczyła niespełna 25 kilometrów[3]. Aktualnie (2018) tytuł ten należy do wsi Zawoja położonej w powiecie suskim.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Ochotnica Dolna znajduje się w Gorcach. Pola i zabudowania miejscowości zajmują dolną część doliny rzeki Ochotnica (z wyjątkiem końcowego odcinka i ujścia znajdującego się w Tylmanowej), wraz ze zboczami dwóch pasm górskich otaczających dolinę tej rzeki; od południowej strony jest to pasmo Lubania, od północnej pasmo Gorca. Ponadto w głąb tych pasm wcinają się głęboko doliny kilku potoków, które również są zabudowane i zajęte przez pola Ochotnicy Dolnej. Są to doliny potoków: Skrodnego, Gorcowego, Młynnego, Kudowskiego, Szymanowskiego, Lubańskiego, Rolnickiego[4].
Przez Ochotnicę Dolną i Ochotnicę Górną biegnie droga z Tylmanowej do Harklowej przez przełęcz Knurowską (846 m n.p.m.). Do niedawna była to jedyna przejezdna dla samochodów droga przecinająca pasmo Gorców[4], do czasu oddania do użytku drogi biegnącej przez przełęcz Wierchmłynne w kierunku Zasadnego.
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]Integralne części wsi Ochotnica Dolna:[5][6]
- przysiółki
- Barnasie, Błachuty, Buciory, Chrobaki, Chryczyki, Golce, Gołdyny, Gorcowe, Hamówka, Jagiełły, Krzyśki, Liptaki, Młynne, Myśliwce, Niżni Gronik, Osobie, Palczyki, Piszczki, Rąbańczyska, Saski, Skalne, Szlagówka, Tomaszki, Twarogi, Urbaniaki, Wierchmłynne[5][6]
- części wsi
- Barbarówka, Bąki, Bełk, Bibiarze, Brysiówka, Brzeg, Chlipały, Dłubacze, Fisiorki, Gardonie, Gronik Wyżni, Hologówka, Janczury, Kamieniec, Kapłony, Kołodzieje, Koszarzyska, Kotarówka, Koziary, Kuce, Kudowe, Kwaleńce, Leskówka, Ligasy, Lubańskie, Nogawki, Pitki, Polisiówka, Potok Janczurowski, Rola, Równie, Rusnaki, Sikorówka, Skrodne, Sojkówka, Soskówka, Szymany, Tarchały, Wierchbabieniec, Zachry, Zarębówka, Zawory.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W przeddzień Wigilii Świąt Bożego Narodzenia 23 grudnia 1944 roku, niemieckie jednostki SS spacyfikowały wieś. Zamordowanych zostało 51 mieszkańców i spłonęło 29 gospodarstw[7].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[8].
- Tartak, młyn, chałupa, spichlerz;
- kościół pw. Znalezienia Krzyża Świętego wraz z ogrodzeniem i otoczeniem.
Piesze szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- Hale Gorcowskie – Gorcowe – Ochotnica Dolna – Lubań – Gronik – Grywałd
- Kamienica – Ochotnica Dolna – Lubań – przełęcz Snozka – Czorsztyn
Galeria zdjęć
[edytuj | edytuj kod]-
Drewniany kościół w Ochotnicy Dolnej
-
Kapliczka Ochotnickiego z 1772
-
Pomnik Ofiarom Krwawej Wigilii 1944
Ludzie związani z Ochotnicą Dolną
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 91033
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 842 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ SOŁECTWO OCHOTNICA DOLNA. ochotnica.pl, 2015-10-09. [dostęp 2018-09-16]. (pol.).
- ↑ a b Gorce. Mapa turystyczna 1:50 000. Kraków: Compass, 2007. ISBN 978-83-89165-39-8.
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939–1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 248
- ↑ Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2023-12-15] .