Cetus (takımyıldız)

Her ne kadar Balina zodyağın bir parçası olmasa da, tutulma düzlemi (ekliptik) bu takımyıldız bölgesinin çok yakınından geçer, bu yüzden gezegenler kısa süreli de olsa Balina takımyıldızı bölgesinde gözlenebilirler. Asteroitlerin yörüngeleri genellikle gezegenlerden daha büyük eğikliğe sahip olduğundan bu durum daha çok asteroitlerde geçerlidir; örneğin asteroit 4 Vesta, 1807'de bu takımyıldız bölgesinde keşfedilmiştir.

Bu takımyıldızın en dikkat çekici yıldızı, keşfedilmiş ilk değişen yıldız olan Mira'dır (ό Ceti). 331.65 günlük bir periyotla 2.0 kadirlik en yüksek görünür parlaklığına ulaşarak gökyüzünün en parlak yıldızlarından biri haline gelir ve eğitimsiz bir gözle bile kolaylıkla seçilebilir; ardından parlaklığı yeniden 10.1 kadire düşer. David Fabricius tarafından 1596'daki keşfi gökyüzünün değişmezliği varsayımını yıktı ve Kopernik devrimine destek sağladı.

Bu takımyıldızdaki diğer yıldızlar: α Ceti (Menkar), takımyıldızın en parlak yıldızı olan β Ceti (Deneb Kaitos) veGüneş'e en yakın 17. yıldız olan τ Cetidir.

Balina, galaktik düzlemden oldukça uzakta bulunmaktadır, bu yüzden pek çok uzak galaksi Samanyolu'nun tozları tarafından belirsizleştirilmeksizin görülebilir. Bunların içinde Messier 77 (NGC 1068), δ Ceti yıldızı yakınlarındaki 9. kadirden bir sarmal gökadadır ve bu takımyıldız bölgesindeki en parlağıdır.

• Ian Ridpath ve Wil Tirion (2007). Stars and Planets Guide, Collins, London. ISBN 978-0007251209. Princeton University Press, Princeton. ISBN 978-0691135564.

• İngilizce Vikipedi'deki Cetus maddesinin 2 Temmuz 2009, 19:33 tarihli sürümü [1]

• The Deep Photographic Guide to the Constellations: Cetus 14 Eylül 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Star Tales – Cetus 4 Eylül 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.