İçeriğe atla

Johannes Kepler

Bağlantıları değiştir
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Yazdırılabilir sürüm artık desteklenmiyor ve görüntü oluşturma hataları olabilir. Lütfen tarayıcı yer işaretlerinizi güncelleyin ve bunun yerine varsayılan tarayıcı yazdırma işlevini kullanın.
Johannes Kepler
Kepler'in 1610 yılında yapılmış portresi
Doğum27 Aralık 1571(1571-12-27)
Weil der Stadt: İmparatorluk bağımsız şehri, Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu (günümüzde Almanya)
Ölüm15 Kasım 1630 (58 yaşında)
Regensburg, Bavyera, Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu (günümüzde Almanya)
MilliyetAlman
VatandaşlıkKutsal Roma İmparatorluğu
Mezun olduğu okul(lar)Tübingen Üniversitesi
DinLüterci Protestan
Kariyeri
DalıFizik, Astronomi, gökbilimci, matematik ve doğa felsefesi
Çalıştığı kurumlarLinz
Doktora
danışmanı		Michael Maestlin
EtkilendikleriTycho BraheNicolaus Copernicus
Pisagor
EtkiledikleriIsaac Newton
Benoit Mandelbrot
Thomas Browne
İmza

Johannes Kepler (Almanca telaffuz: [ˈkʰɛplɐ]; 27 Aralık 1571 – 15 Kasım 1630); Alman gök bilimci, matematikçi ve astronomdur. 17. yüzyılın bilimsel devriminde, "Astronoma Nova", "Harmonik Mundi" ve "Kopernik Astronomi Özeti" adlı çalışmalarına bağlı olarak şahsen ortaya çıkardığı Kepler'in gezegensel hareket yasaları ile tanınır. Bu çalışmaları Isaac Newton’un evrensel yer çekimi kuvveti teorisine dayanak sağlamıştır.

Kariyeri boyunca, Graz, Avusturya’da bir papaz okulunda matematik öğretmenliği yaptı. Aynı okulda Prens Hans Ulrich von Eggenberg de öğretmenlik yapmakta idi. Daha sonra gök bilimci Tycho Brahe’in asistanı oldu. Daha sonra İmparator II. Rudolf Dönemi'nde "imparatorluk matematikçisi" unvanı verilerek imparatorluk memuru olarak çalıştı ve onun iki varisi Matthias ve II. Ferdinand dönemlerinde de bu görevlerle uğraştı. Bu dönemlerde Linz'de matematik öğretmeni ve General Wallenstein’ın danışmanlığı görevlerinde bulundu. Bunların yanında, optik biliminin temel bilimsel prensipleri üzerinde çalışmalar yaptı; "Kepler-tipi teleskop" adıyla anılan bir "kırıcı teleskop"un geliştirilmiş bir tipini icat etti ve kendi ile aynı dönemde yaşamış olan Galileo Galilei'nin teleskobik buluşlarında da ismen bahsedildi.

Kepler, "astronomi" ve "astroloji" arasında net bir ayrımın olmadığı fakat "astronomi" (beşeri bilimler içinde matematiğin bir dalı) ve "fiziğin" (doğa felsefesinin bir dalı) belirgin bir şekilde ayrıldığı bir dönemde yaşadı. Böyle bir dönemde Kepler, Tanrı'nın dünyayı ve gezegenleri mantığın ışığıyla anlaşılabilecek bir üstün planla yarattığı inancından dolayı eserlerine dinsel argümanlar ve mantıklar da eklemiştir.[1] Kepler kendi hazırladığı yeni astronomiyi "Göksel Fizik" olarak tanımlamıştır. Kepler'e göre "Göksel Fizik",Aristo'nun "Metafizik" eserinde bir gezinti ve Aristo'nun "Gökler Üzerine" eserine bir ektir. Böylece Kepler antik "Fiziksel Kozmoloji" geleneğini değiştirerek astronomi bilimini evrensel matematiksel fizik olarak ele almıştır.[2][3][4]

Hayatı

Önceki yıllar

Weil der Stadt deki doğdugu ev
Kepler'in bir çocuk olarak tanıklık yaptığı [1577] [Büyük Comet], Avrupa'da gök bilimcilerin dikkatini çekti.

Johannes Kepler, 27 Aralık 1571 tarihinde Evanjelist Yuhanna yortu gününde bağımsız bir İmparatorluk şehri olan Weil der Stadt şehrinde doğdu. Bu şehir günümüzdeki Almanya'nın Baden-Württemberg land eyaletinde bulunan "Stuttgart bölgesi"ndedir. Stuttgart şehir merkezinin batısında merkezden 30 km uzaklıktadır. Büyükbabası Sebald Kepler bir hancı idi ve bir zamanlar şehrin belediye başkanı olmuştu; ama Johannes doğduğunda kendinden büyük iki erkek kardeşi ve iki kız kardeşi olan Kepler'in ailesinin servetinde düşüş yaşanmıştı. Babası, Heinrich Kepler, bir paralı asker olarak güvencesiz bir yaşam kazanmakta idi ve Johannes beş yaşında iken ailesini terk etmiş ve ondan daha haber alınamamıştı. Hollanda'da "Seksen Yıl Savaşları"nda öldüğü sanılmaktadır. Annesi Katharina Güldenmann hancının kızı idi ve geleneksel hastalık ve sağlık için bitkileri toplayıp ilaç olarak satan herboloji aktarı ve bir geleneksel hekim idi. Annesi erken doğum yaptığı için Johannes bebekliğini ve küçük çocukluğunu gayet zayıf hastalıklı olarak geçirdi. Kepler daha çocukken gayet olağanüstü, mucizevi derin matematik yeteneği ile büyükbabasının hanında ona matematiksel sorular ve problemler soran müşterilere gayet dakik ve doğru cevaplar vererek han müşterilerini sık sık eğlendirdiği bildirilmiştir.[5]

O küçük yaşta astronomi ile tanıştı ve bütün hayatını ona adadı. Altı yaşında iken 1577'de Avrupa ve Asya'nın birçok ülkesinde gayet net görülebilen "1577 Büyük Kuyruklu Yıldızı (Great Comet)"nı gözlemlemesi için annesi onu yüksek bir tepeye götürmüştü. 1580'de 9 yaşında iken bir Ay Tutulması olayını da gözlemlemişti ve bunun için gayet açık bir kırsal alan gittiğini ve tutulmakta olan ayın "gayet kırmızı" renk aldığını yazmıştır. Fakat Kepler çocukluğunda çiçek hastalığı geçirdiği için eli çolak sakat kaldı ve gözleri de zayıf idi. Bu sağlık engelleri dolayısıyla astronomi alanında gözlemci olarak çalışma imkanları kısıtlanmıştır.[6]

Akademik lise okulundan, Latince okulundan ve papaz okulundan Maulbronn'da okuyup mezun olduktan 1589 yılında Kepler Tübingen Üniversitesi'nde Tübinger Stift adı verilen kolj-fakultesine devam etmeye başladı. Orada, orada Vitus Müller altında felsefe ve Jacop Heerbrand (Wittenberg Universitesi'nde Philipp Melanchthonat'ın öğrencisi idi) altında teoloji okudu. Jacop Heerbrand 1590 yılında Tübingen Üniversite Şansölyesi olana kadar Michael Maestlin'e de teoloji öğretmişti. Çok iyi bir matematikçi olduğu için Kepler hemen kendini üniversitede gösterdi. Aynı dönemde gayet iyi yetenekli bir astrolog olduğu anlaşıldığı için üniversite arkadaşlarının yıldız fallarına bakmakla isim yaptı. Tübingen'in profesörü Michael Maestlin'in öğretileri ile hem Batlamyus'un sistemi yermerkezci geosantrizm sistemini hem de Kopernik'in güneş merkezli helyosantrik sistemi gezegensel hareket sistemini öğrendi. O dönemde güneş merkezli helyosantrik sistemini uygun görmekte idi. Üniversitede yapılan bilimsel münazaralardan birinde Kepler hem teorik açıdan hem de dinsel teoloji açısından güneş merkezli helyosantrik sistemin teorilerini savundu ve Evren'deki hareketlerinin temel kaynağının güneş olduğunu iddia etti.[7] Kepler üniversiteden mezun olunca bir Protestan papazı olmak istemekteydi. Fakat üniversite çalışmalarının sonunda, Nisan 1594'te 25 yaşında iken, Kepler gayet prestijli bir akademik okul olan (sonradan Graz Üniversitesi'ne dönüştürülecek) Graz'daki Protestan okulundan matematik ve astronomi öğretmenliğine tavsiye olundu ve bu öğretmenlik pozisyonunu kabul etti.[8][9]

Graz (1594–1600)

Mysterium Cosmographicum

Kepler'in Güneş Sisteminin Mysterium Cosmographicum dan Plotonik katısı modeli Mysterium (1596)

Johannes Kepler'in ilk temel astronomik çalışması olan Mysterium Cosmographicum (The Cosmographic Mystery) onun ilk basılmış Kopernik sisteminin savunmasıdır. Kepler 19 Temmuz 1595'te, Graz da öğretmenlik yaptığı sırada, Satürn ve Jüpiter in periyodik kavuşmalarının burçlarda görüneceğini ileri sürdü. Kepler sıradan poligonların evrenin geometrik temeli olarak sorguladığı bir yazılı ve bir sınırlandırılmış daire ile kesin oranlarda bağlandığını fark etti. Astronomik gözlemlerine uyan poligonların tek bir dizilişini (ekstra gezegenler de sisteme katılır) bulamamasından sonra Kepler üç boyutlu polihedra ile deneyler yapmaya başladı. Her Platonik katı maddeden birinin eşsiz olarak yazılı ve bu katı cisimleri iç içe koyan ve her birini küre içine kapatan ve her biri 6 tabaka üreten (6 bilinen gezegen olan Merkür, Venüs, Dünya, Mars, Jüpiter ve Satürn) küresel gök cisimleri ile sınırlandırılmış olduğunu buldu. Bu katı maddeler düzgünce sıralandığında sekiz yüzlü, yirmi yüzlü, on iki yüzlü, düzgün dört yüzlü ve küp. Kepler kürelerin Güneş'i çevreleyen daire içinde her bir gezegenin kendi yörüngesinin büyüklüğüyle orantılı olarak belirli aralıklar (astronomik gözlemlere uygun kesin limitler içinde) ile yerleştiğini buldu. Ayrıca Kepler her gezegenin küresinin yörünge periyodunun uzunluğuyla ilgili bir formül geliştirdi: içteki gezegenden dıştaki gezegene doğru yörünge periyotlarındaki artış küre yarıçapının iki katı kadardır. Fakat Kepler daha sonra bu formülü kesin olmaması gerekçesiyle reddetti.[10]

Modelin iç bölümünün yakın çekim

Başlıkta da belirtildiği gibi, Kepler Tanrı'nın evren için düşündüğü geometrik planı açığa kavuşturduğunu düşünmüştü. Kepler'in Kopernik sistemleriyle ilgili hevesinin büyük kısmı onun fizik ile dinsel görüş (Güneşin Babayı, yıldızlar sisteminin Oğul ve aradaki boşluğu Kutsal Ruh u temsil ettiği evrenin tanrının bir yansıması olduğu) arasında bir bağ olduğuna inandığı teolojik inancından kaynaklanıyordu. Mysterium Taslağı geosentrizmi destekleyen heliyosentrizmin incile ait parçalarla uzlaşmasıyla ilgili genişletilmiş bölümler içerir.[11]

Mysterium 1596 da basıldı ve Kepler kopyaları aldı ve 1597'de öne çıkan astronomlara ve destekçilere göndermeye başladı. Çok geniş çaplı okunmadı fakat Kepler'in çok yetenekli bir astronom olarak ün salmasını sağladı. Coşkulu bir fedakârlık, güçlü destekleyiciler ve Graz'daki pozisyonunu koruyan bu adam patronaj sisteminin gelmesi için önemli bir kapı açtı.[12]

Her ne kadar detaylar daha sonraki çalışmalarında modifiye edilmiş olsa da, Kepler asla Mysterium Cosmographicum'un Platonist çok yüzlü-küresel kozmolojisinden feragat etmedi. Onun daha sonraki temel astronomik çalışmalarının sadece biraz geliştirilmesi gerekmiştir: gezegen yörüngelerinin dışmerkezlik hesaplamalarını yaparak küreler için daha kesin iç ve dış boyutlarını hesaplamak. 1621 yılında Kepler Mysterium'un yarısı kadar daha uzun, ilk baskıdan sonraki 25 yılda yapılan düzeltme ve gelişmelerin detaylarını içeren genişletilmiş ikinci baskısını yayınladı.[13]

Mysterium'un etkisi açısından Nicolaus Copernicus'un "De Revolutionibus" da öne sürdüğü teorinin ilk modernleştirilmesi gibi önemli görülebilir. Copernicus bu kitapta güneş merkezli sistemde öncü olarak ileri sürülürken o gezegenlerin yörünge hızlarındaki değişikliği açıklamak için Ptolemaik aletlere (dış çeber ve eksantirik çerçeveler) başvurdu. Ayrıca güneş yerine hesaplamaya yardım etmesi ve Ptolemi den çok saparak okuyucunun kafasını karıştırmamak için dünyanın yörünge merkezini referans aldı. Modern astronomi ana tezdeki eksiklikler dışında "Mysterium Cosmographicum"a Kopernik sisteminin Ptolemaic teoriden hala kopamayan kalıntılarını temizleyen ilk adım olduğu için oldukça borçludur."[14]

Barbara Müller ile evliliği

Barbara Müller ve Johannes Kepler

Aralık 1595'te, Kepler Gemma van Dvijneveldt adında genç bir kızı olan 23 yaşındaki dul Barbara Müller ile ilk defa tanıştı ve kur yapmaya başladı. Müller eski kocasının mülklerinin mirasçısı ve aynı zamanda başarılı bir değirmen sahibiydi. Babası Jobst başlangıçta Kepler'in soyluluğuna karşı çıkmıştı; büyükbabasının soyu ona miras kalmasına rağmen fakirliği kabul edilemezdi. Jobst Kepler Mysterium'u tamamladıktan sonra yumuşadı fakat nişanlanmaları baskının detaylarına yönelmesinden dolayı uzadı. Fakat evlendirmeyi organize eden kilise çalışanları Müllers'i bu anlaşma ile şereflendirdi. Barbara ve Johannes Nisan 27, 1597'de evlendi.[15]

Evliliğin ilk yıllarında, bu ailenin iki çocuğu oldu (Heinrich ve Susanna) fakat ikisi de bebeklik döneminde öldü. 1602 yılında, bir kızları (Susanna); 1604 yılında bir oğulları (Friedrich); ve 1607 yılında ikinci oğulları (Ludwig) doğdu.[16]

Graz yakınlarındaki Gössendorf Johannes Kepler ve Barbara Müller (1597-1599) Evi

Diğer araştırmalar

Mysterium'un yayımlanmasından sonra Graz okulunun denetimcilerinin yardımıyla Kepler çalışmalarını ierletmek için çok iddialı bir program başlattı. Dört kitap daha planladı: evrenin sabit boyutu (Güneş ve beş yılız); gezegenler ve hareketleri; gezegenlerin fiziksel yapısı ve coğrafi yapıların oluşması (özellikler Dünya ya odaklanmış); gökyüzünün Dünya üzerine etkisi, atmosferik etkiyi, meteorolojiyi ve astrolojiyi içerir.[17]

Aralarında Reimarus Ursus (Nicolaus Reimers Bär)— imparator matematikçi II. Rudolph ve ezeli rakibi Tycho Brahe'nin olduğu Mysterium'u gönderdiği astronomlara fikirlerini sordu. Ursus direkt olarak cevap vermedi fakat Kepler'in mektubunu daha önceki anlaşmazlığını sürdürmek için Tyco ile Tychonic system adıyla yeniden yayımladı. Bu kara lekeye rağmen, Tycho, Kepler ile mutabık kalmaya başladı, Kepler'in sistemini sert fakat onaylayan eleştirilerle eleştirdi. Bazı itirazlarla birlikte Tycho, Copernicus'tan kesin olmayan numerik datayı aldı. Mektuplar yoluyla Tycho ve Kepler Kopernik teorisindeki ay fenomenasının (özellikle dini yeterliliği) üzerinde duran birçok astronomik problemleri tartışmaya başladı. Fakat Tycho'nun belirgin bir şekilde daha kesin olan gözlemleri olmadan Kepler'in bu konular üzerine gitmesine imkân yoktu.[18]

Onun yerine dikkatini kronoloji ve müziğin matematik ve fiziksel dünyayla numerik ilişkisi olan "harmoni" ye ve onların astrolojik sonuçlarına yöneltti. Dünya'nın bir ruhu olduğunu (güneşin gezegenlerin hareketine nasıl sebep olduğunu açıklamayan özelliği) kabul ederek astrolojik yönleri ve hava ve dünyevi fenomenlere olan astronomik mesafeleri birleştiren düşüntülü bir sistem geliştirdi.

1599'a kadar tekrar çalışmaları elindeki datanın kesin olmamasıyla kısıtlanmasında rağmen yeni oluşan dini bir gerilim Graz daki çalışma durumunu tehdit etmeye başladı. O yılın Aralık ayında, Tycho, Kepler'i Prag'a davet etti; 1 Ocak 1600'de (davetiyeyi henüz almadan) Kepler umutlarını Tycho'nun himayesinin bu felsefi hatta sosyal ve finansal problemleri çözebilecek olmasına bağladı.[19]

Prag (1600–1612)

Tycho Brahe için çalışmaları

Tycho Brahe

4 Şubat 1600'da Kepler Tycho Brahe ve asistanı Franz Tengnagel ve Longomontanus ile Tycho'nun yeni gözlemlerini yürüttüğü Benátky nad Jizerou'da (Prag'a 35 km mesafede) tanıştı. Önündeki iki aydan fazla süre boyunca Tycho'nun Mars gözlemlerini yapan bir misafir olarak kaldı. Tycho Kepler'in verilerini tedbirli bir şekilde inceledi ama Kepler'in teorik fikirlerinden çok etkilendi ve kısa zamanda daha fazla erişim verdi. Kepler Mysterium Cosmographicum'daki teorisini[20] Mars verileriyle test etmek istedi fakat çalışmanın iki yıl süreceğini hesapladı (kendi kullanımı için verileri kopyalayamadığı sürece). Johannes Jessenius'un yardımı ile Kepler Tycho ile daha resmi iş anlaşmaları üzerine pazarlık etmeye başladı fakat bu pazarlık Kepler in Prag'ı 6 Nisanda kızgın bir tartışma ile terk etmesiyle son buldu. Kepler ve Tycho kısa süre içinde barıştı ve maaş ve kalma yeri konusunda Haziran ayında bir anlaşmaya vardı. Daha sonrasında Kepler ailesini toplamak için Graz'daki evine döndü.[21]

Graz'daki politik ve dini zorluklar Kepler'in Brahe'ye hızlıca dönme umutlarını altüst etti. Astronomik çalışmalarını devam ettirmek umuduyla Archduke Ferdinand ile bir görüşme ayarlamıştı. En sonunda, Kepler, Ferdinand'a ithafen ay hareketlerini açıklamak için kuvvete dayalı bir teoriyi ileri sürdüğü bir makale yazdı: "In Terra inest virtus, quae Lunam ciet" ("Dünyada Ay ın hareket etmesini sağlayan bir kuvvet vardır").[22] Bu makale ona Ferdinand'ın saltanatında yer sağlamasa da, ay eklipslerini ölçmek için 10 Temmuzda Graz'da uyguladığı yeni bir method detaylandırmış oldu. Bu gözlemler onun optik kanunu üzerine yaptığı araştırmalarının Astronomiae Pars Optica'da zirve yapmasının temelini oluşturdu.[23]

2 Ağustos 1600'de Katalizim'e dönüşü reddettiğinde, Kepler ve ailesi Graz'dan sürgün edildi. Birkaç ay sonra, Kepler Prag'a şimdilerde evin geri kalanının olduğu yere döndü. 1601'in büyük kısmında, direkt olarak Tycho tarafından desteklendi. Tycho Kepler'i gezegen gözlemlemek ve Tycho'nun rakiplerine demet yazmakla görevlendirilmişti. Eylül ayında, Tycho Kepler'in imparatora sunduğu yeni bir projenin (Prutenic Tables of Erasmus Reinhold'un yerine geçen Rudolphine Tables) komisyonunda ortak olmasını sağladı. Tycho'nun 24 Ekim 1601'deki beklenmedik ölümünden iki gün sonra, Kepler Tycho'nun bitmeyen işlerini tamamlama sorumluluğuna sahip büyük matematikçi varisi tayin edilmişti. Önündeki 11 yıl boyunca muhteşem matematikçi olarak hayatının en verimli dönemini geçirdi.[24]

1604 Supernova

Süpernova kalıntısı SN 1604

Ekim 1604 yılında, yeni parlak bir akşam yıldızı (SN 1604) çıktı, ama Kepler kendisi bu yıldızı görene kadar söylentilere inanmıyordu. Kepler sistemli olarak novayı gözlemlemeye başladı. Astrolojik olarak, bu 1603 yılının sonunda ateşli trigonunda başlangıcı oldu. İki yıl sonra De Stella Nova da yeni bir yıldız tanımlayan Kepler imparatora astrolog ve matematikçi olarak sunuldu. Şüpheci yaklaşımları çeken astrolojik yorumları ele alırken Kepler yıldız astronomik özelliklerini adres etti. Yeni bir yıldızın doğuşu göklerin değişkenliğini ima etti. Bir ekte, Kepler ayrıca Polonyalı tarihçi Laurentius Suslyga son kronolojisi çalışmasını tartışmıştır: O Suslyga kabul çizelgeleri dört yıl geride olduğunu doğru olduğunu varsayıp, o zaman Bethlehem Yıldız önceki 800 yıllık döngüsünün ilk büyük bağlantılı ile çakışıp yok olacağını hesaplanmıştır.[25]

Eteğinde stella nova konumu, Yılancı, bir N ile işaretlenmiş (8 ızgara kare aşağı, 4 ızgara kare sol üzerinde)

Dioptrice, Somnium el yazması ve diğer çalışma

Astronoma Nova'nın tamamlamasından ardından birçok Kepler araştırması Rudolphine Tabloları'nın hazırlanması üzerinde odaklanmıştır ve tabloya dayalı kapsamlı bir ephemeridesi (yıldız ve planetlerin pozisyonun özellikli tahminleri) kurdu. Ayrıca İtalyan gök bilimci ile işbirliği yapma girişim başarısız olmuştur. Onun bazı işleri kronoloji ile ilgilidir ve astroloji ve Helisaeus Roeslin gibi afetlerin dramatik tahminlerini de yapar.[26]

Fizikçi Feselius bütün astrolojiyi ve Roeslin'in özel çalışmalarını meslekten ihraç etme çalışmaları yayınlarken Kepler ve Roeslin saldırı ve karşı saldırı yaptığı seriyi yayınladılar. 1610 yılının ilk aylarında Galileo Galilei güçlü yeni teleskobunu kullanarak Jüpiter yörüngesindeki dört uyduyu keşfetti. Sidereus Nuncius olan hesabı yayınlandıktan sonra Galileo, Kepler'in gözlemlerinin güvenirliğini göstermek için Kepler'in fikrini beğendi. Kepler heyecanla kısa bir cevap yayımladı, Dissertatio cum Nuncio Sidereo (Yıldızlı Ulak ile Sohbet).

Eski şehrindeki Karlova caddesi,Prag  – Kepler’in yaşadığı ev.[1]10 Eylül 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Museum

Kepler Galileo'nun gözlemlerini destekledi ve kozmoloji ve astrolojinin yanı sıra astronomi ve optik için teleskobik ve Galileo'nun keşiflerinin içeriği ve anlamı hakkındaki çeşitli düşüntüleri önerdi. O yıldan daha sonra, Kepler Galileo'dan daha fazla destek sağlayarak, ‘’The moons in Narratio de Jovis Satellitibus’' hakkındaki kendi teleskobik gözlemleri yayınladı. Ayrıca Kepler'in hayal kırıklığı üzerine Galileo, Astronomia Nova hakkındaki hiçbir reaksiyonu yayınlamadı. Galileo'nun teleskobik keşiflerinin duyulmasından sonra Kepler Köln Dükü Ernest'ten aldığı ödünç teleskop kullanarak teleskobik optiğin deneysel ve teorik soruşturmalarına başladı. El yazmasının sonuçları 1610 yılının eylül ayında tamamlandı ve Dioptrice olarak 1611 yılında yayınlandı.[27]

Kepler varsayım gösteren'' Strena Seu de Nive Sexangula'' dan şemalardan

Matematik ve fizik alanındaki çalışmalar

O yıl yeni yıl hediyesi olarak, bazı zaman patronu olan arkadaşı, Baron von Wackher Wackhenfels, için Strena Seu de Nive Sexangula (Altıgen Kar Bir Yılbaşı Hediyesi) başlıklı kısa bir broşür besteledi. Bu risalede kar tanelerinin altıgen simetrisin ilk açıklamasını yayınladı ve simetri için hipotetik atomistik fiziksel temelinin içine tartışma uzanan, daha sonra da küreler ambalaj için Kepler varsayımı olan, en verimli düzenleme hakkında bir açıklama olarak bilinen bir hale geldi.[28][29] Kepler sonsuz küçükler matematiksel uygulamalarının öncülerinden biriydi (bkz. süreklilik kanunu).

Harmonices Mundi

Kepler geometrik şekillerin bütün dünyanın dekorunun yaratıcı olduğuna ikna edildi.[30] Harmony, o doğal dünyanın oranlarını müzik ile-özellikle astronomik ve astrolojik açıdan-açıklamaya çalıştı.

Kepler Kepler'in katıları olarak bilinen rakamlar dahil olmak üzere düzenli çokgenler ve düzenli katı keşfetmeye başladı. Oradan da o harmonik analizlerini müzik, astronomi ve meteoroloji için uzattı; uyum göksel ruhlar tarafından yapılan seslerden kaynaklanmıştır ve astronomi olayları bu tonlar ve insan ruhları arasındaki etkileşimdir. 5. Kitabın sonunda, Kepler gezegen hareketlerinde, Güneş'ten yörünge hızı ve yörünge mesafesi arasında ilişkileri ele alır. Benzer ilişki diğer gök bilimciler tarafından kullanıldı ama Tycho verileri ve kendi astronomik teorileri ile onların yeni fiziksel önemini iyileştirdi.[31]

Diğer harmoniler arasında Kepler gezegenler hareketinin üçüncü kanunu olarak neyin bilindiğini söyledi. O bu yortunun (8 Mart 1618) tarihini vermesine rağmen, o bu sonuca nasıl ulaştığınızı hakkında herhangi bir ayrıntı vermez. Ancak, bu tamamen kinematik yasanın gezegen dinamiklerinin geniş önemi 1660'a kadar fark ettiremedi.[32]

Astronomide Kepler teorileri kabulü

Kepler kanunu hemen kabul edilmedi. Galileo Galilei ve Rene Descartes, Kepler'in Astronomia Nova'sını tamamen görmemezlikten gelme gibi birçok ana nedenler vardı. Kepler'in öğretmeni dâhil birçok uzaybilimci Kepler'in astronomi dahil fiziğe girişine karşı çıktılar. Bazıları kabul edilebilir pozisyonda olduğunu kabul ettiler. Ismael Boulliau eliptik yörüngeleri kabul etti ama Kepler alan kanununun yerine geçti.[33][34][35]

Birçok uzay bilimci Kepler'in teorisini ve onun çeşitli değişiklilerini, karşı gök bilimsel gözlemlerini test ettiler. 1631 yılındaki Merkür transit olayında, Kepler Merkür'ün belirsiz ölçümlerine sahipti ve öngörülen tarihten önce ve sonra günlük transitleri aramak için gözlemci tavsiye etti.[36] Pierre Gassendi tarihteki Kepler'in tahmini transitini onayladı. Bu Merkür transitinin ilk gözlemidir. Ancak; Venüs geçişini gözlemlemek için yaptığı girişim sadece bir ay sonra Rudolphine Tablolarındaki yanlışlıklar yüzünden başarısız oldu. Gassendi Paris dâhil Avrupa'nın çoğunu görünür olmadığını fark etmedi.[37] 1639 yılında Venüs geçişlerini gözlemleyen Jeremiah Horrocks kendi gözlemlerini kullanarak geçişleri tahmin eden Keplerian modelinin parametrelerini ayarladı ve daha sonra geçiş gözlemlerindeki aparatları inşa etti. Jeremiah Horrocks, Kepler modelinin sağlam bir savunucusu olarak kaldı.[38][39][40]

"Kopernik Astronomi özeti" Avrupa genelindeki astronomlar tarafından okundu ve Kepler'in ölümünden sonra bu Kepler'in fikirlerini yaymak için ana araç oldu. 1630 ve 1650 yılları arasında, en çok kullanılan astronomi ders kitabı elips-temelli astronomisine dönüştürüldü. Ayrıca, az sayıdaki bilim adamları, göksel hareketleri için onun fiziksel temelindeki fikirlerini kabul ettiler. Bu Newton evrensel kütleçekim bir kuvvet-tabanlı teoriden gezegensel hareket Kepler yasalarını türetilmiş olan Isaac Newton'un Principia Mathematica (1687) sında sonuçlandı.[41]

Tarihsel ve kültürel miras

Çek Cumhuriyeti, Prag'da Tycho Brahe ve Kepler'in Anıtı

Kepler astronomi ve doğal felsefenin tarihsel gelişiminde oynadığı rol ötesinde, felsefe ve bilim tarihçiliğininde de büyük bir yer tutmuştur. Kepler ve onun hareket yasaları astronominin merkezi oldu. Örneğin; Jean Etienne Montucla'nın Historie des Mathematiques (1758) ve Jean Baptiste Delambre'nin Histoire de l'astronomie moderne(1821). Aydınlanma perspektifiyle yazılmış bu ve bunun gibi kayıtlar Kepler'in metafizik ve dini şüphecilikle onaylanmayan kanıtlarını iyi hale getirmiştir, ama sonra Romantik dönemin doğal filozofları bu ögelerin onun başarısının merkezi olduğunu gördü. Influential History of the Inductive Sciences 1837'de William Whewell Kepler'in endüktif bilimsel deha arketipi olduğunu buldu; Philosophy of the Inductive Sciences 1840'ta Whewell Kepler'i bilimsel yöntemin en gelişmiş biçimlerinin düzenlemesi olarak tuttu. Aynı şekilde Ernst Friendich Apelt Kepler'in ilk el yazılarını incelemek için yoğun çalıştı.[42]

Ruya Caricesi Buyuk Katherina tarafından satın alındıktan sonra 'Revolution of Sciences' için Kepler bir anahtar oldu. Kepler'in matematik, estetik duyarlılık, fiziksel fikir ve teoloji gibi birleşik bir sistemin parçası olarak gören Apelt Kepler'in hayatı ve çalışmalarının ilk genişletilmiş analizini ortaya çıkardı. Kepler'in bir dizi modern çevirileri 19. yüzyılın sonlarında 20. yüzyılın başlarında tamamlanmak üzeredir ve Max Cospar'ın Kepler biyografisi 1948'de yayınlandı.[43] Ama Alexandre Koyre de Kepler üzerinde çalıştı, onun tarihsel yorumlarında ilk kilometre taşı Kepler'in kozmolojisi ve etkisi oldu. Koyre ve diğerlerinin birinci nesil bilimin profesyonel tarihçileri 'Scientific Revolution' bilim tarihinin merkez olayı olarak anlattı ve Kepler devrimde (belki) merkezi figür olarak tanımlandı. Koyre, modern dünya görüşlerine antik gelen entelektüel dönüşümün merkezinde Kepler'in deneysel çalışmalarının yerine, kurumsallaştırılmalarında yer almıştır. 1960'lı yıllardan bu yana Kepler'in astroloji ve meteoroloji, geometrik yöntemleri, dini görüşlerinin rolü, edebi ve retorik yöntemleri, kültürel ve felsefe ile yaptığı geniş çalışmaları dahil olmak üzere burs hacmini genişletti. Keplerin bilimsel devrimdeki yeri çeşitli felsefi ve popüler tartışmalar üretti. The Sleepwalkers (1959) Keplerin (ahlaki ve teolojik) açıkça devrimin kahramanı olduğunu belirtti. Charles Sanders Peirce, Norwood Russell Hanson, Stephen Toulmin ve Karl Popper gibi bilim felsefecileri defalarca Kepler'e döndü çünkü analojik akıl yürütme, sahtecilik ve diğer birçok felsefi kavramları karıştıramayacakları örnekleri Kepler'in çalışmalarında buldular. Fizikçi Wolfgang Pauli ve Robert Fludd'un öncelikli anlaşmazlığı analitik psikolojinin bilimsel araştırmaya etkilerini araştırma konusu. Kepler bilimsel modernize simgesi olarak popüler bir görüntü kazanmış ve Carl Sagan ilk astrofizikçi ve son bilimsel astrolog olarak onu tanımlamıştır.[44]

Alman besteci Paul Hindemith Kepler hakkında Die Harmonie der Welt başlıklı bir opera yazdı ve aynı isimde bir senfoni müzik üretmiştir.

10 Eylül'de Avusturya'da Kepler gümüş bir koleksiyoncu madalyonunun motiflerinden birinde yer aldı ve arkasında tarihsel miras bıraktı 10 euro Johannes Kepler gümüş sikke. Madalyonun arka tarafında Keplerin Graz'da öğretime zaman geçirdiği yerlerde portresi var. Kepler şahsen Prince Hans Ulrich Van Eggenberb ile şahsen tanışmış ve sikkenin ön yüzünde muhtemelen Eggenberg kalesinden etkilenilmiş. Sikkenin önünde Mysterium Cosmographicum'dan gelen iç içe küreler var.[45]

2009'da NASA astronomi alanındaki bir büyük proje misyonunu Kepler'in katkılarından dolayı "Kepler Misyonu" olarak adlandırmış.

Yeni Zelanda'daki Fiorland Milli Parkı'nda "Kepler Dağları" adında dağlar vardır ve "Three Da Walking Trail Kepler Track" olarak da bilinir.[46]

Amerikan Epsikoposluk Kilisesi (ABD) tarafından 23 Mayıs günü kilise takvimi için bir dini yortu gününe Kepler Günü adı verilmesine layık görüldü.

Onuruna verilen isimler

Kepler Yolu dağ sırtı, Yeni Zelanda

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Barker ve Goldstein. Theological Foundations of Kepler's Astronomy, (İngilizce) s.  112–13.
  2. ^ Kepler. (ing.cev. Donohue)New Astronomy, ,s..  26–7, 48
  3. ^ Stephenson. Kepler's Physical Astronomy, s.  1–2
  4. ^ ;Dear, Revolutionizing the Sciences, s.  74–78
  5. ^ Caspar. Kepler, pp.  29–36; Connor. Kepler's Witch, s.  23–46.
  6. ^ Caspar. Kepler, pp.  36–38; Connor. Kepler's Witch, pp.  25–27.
  7. ^ Westman, Robert S. "Kepler's Early Physico-Astrological Problematic," Journal for the History of Astronomy, 32 (2001): 227–36.
  8. ^ Connor, James A. Kepler's Witch (2004), s. 58.
  9. ^ Barker, Peter ve Goldstein, Bernard R. "Theological Foundations of Kepler's Astronomy", Osiris, 2nd Series, Vol. 16
  10. ^ Caspar. Kepler, s. 60–65. Ayrica bakin: Barker and Goldstein, "Theological Foundations of Kepler's Astronomy."
  11. ^ Barker and Goldstein. "Theological Foundations of Kepler's Astronomy," pp. 99–103, 112–113.
  12. ^ Caspar. Kepler, pp. 65–71.
  13. ^ Field. Kepler's Geometrical Cosmology, Chapter IV, p 73ff.
  14. ^ Dreyer, J.L.E. A History of Astronomy from Thales to Kepler, Dover Publications, 1953, pp. 331, 377–379.
  15. ^ Caspar, Kepler. pp. 71–75.
  16. ^ Connor. Kepler's Witch, pp. 89–100, 114–116; Caspar. Kepler, pp. 75–77
  17. ^ Caspar. Kepler, pp. 85–86.
  18. ^ Caspar, Kepler, pp. 86–89
  19. ^ Caspar, Kepler, pp. 89–100
  20. ^ "Using Tycho's data, see 'Two views of a system'". 21 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2014. 
  21. ^ Caspar, Kepler, pp. 100–08.
  22. ^ Caspar, Kepler, p. 110.
  23. ^ Caspar, Kepler, pp. 108–11.
  24. ^ Caspar, Kepler, pp. 111–22.
  25. ^ Caspar, Kepler, pp. 153–157
  26. ^ Caspar, Kepler, pp. 178–81
  27. ^ Caspar, Kepler, pp. 198–202
  28. ^ Schneer, "Kepler's New Year's Gift of a Snowflake," s. 531–45
  29. ^ Kepler, Johannes (1966) [1611]. Hardie, Colin (Ed.). "De nive sexangula - The Six-sided Snowflake". Oxford: Clarendon Press. OCLC 974730. 
  30. ^ Caspar, Kepler, pp. 265–266, Harmonices Mundi'den ceviri
  31. ^ Caspar, Kepler, s. 266–90
  32. ^ Arthur I. Miller (24 Mart 2009). "Deciphering the cosmic number: the strange friendship of Wolfgang Pauli and Carl Jung" (İngilizce). W. W. Norton & Company. s. 80. ISBN 978-0-393-06532-9. 4 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011. 
  33. ^ Kepler’in astronomik teorilerinin kabul edilmesinin ayrıntılı bir incelemesi için şu referansa bakınız: Wilbur Applebaum, "Keplerian Astronomy after Kepler: Researches and Problems," 28 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. History of Science, 34(1996): 451–504.
  34. ^ Koyré, The Astronomical Revolution, pp. 362–364
  35. ^ North, History of Astronomy and Cosmology, pp.  355–60
  36. ^ Albert van Helden, "The Importance of the Transit of Mercury of 1631," 12 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Journal for the History of Astronomy, 7 (1976): 1–10.
  37. ^ HM Nautical Almanac Office (10 Haziran 2004). "1631 Transit of Venus". 1 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2006. 
  38. ^ Allan Chapman, "Jeremiah Horrocks, the transit of Venus, and the 'New Astronomy' in early 17th-century England," 12 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Quarterly Journal of the Royal Astronomical Society, 31 (1990): 333–357.
  39. ^ North, History of Astronomy and Cosmology, pp.  348–349
  40. ^ Wilbur Applebaum and Robert Hatch, "Boulliau, Mercator, and Horrock's Venus in sole visa: Three Unpublished Letters," 12 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Journal for the History of Astronomy, 14(1983): 166–179
  41. ^ Kuhn, The Copernican Revolution, s. 238, 246–252
  42. ^ Jardine, "Koyré’s Kepler/Kepler's Koyré," pp. 363–367
  43. ^ Gingerich, introduction to Caspar's Kepler, pp. 3–4
  44. ^ Jardine, "Koyré’s Kepler/Kepler's Koyré," pp. 367–372; Shapin, The Scientific Revolution, pp. 1–2
  45. ^ "Eggenberg Palace coin". Austrian Mint. 29 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2009. 
  46. ^ Ng, Jansen (3 Temmuz 2009). "Kepler Mission Sets Out to Find Planets Using CCD Cameras". DailyTech. 24 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2009. 
  47. ^ "GJK.cz". 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2021. 

Dış bağlantılar

  • Büyük Ansiklopedi (c: 2, s: 543)
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Johannes_Kepler&oldid=34217592" sayfasından alınmıştır