Jakobson tok magistergraden ved Universitetet i Moskva i 1918. I 1915 var han med på å stifte Lingvistkrinsen i Moskva, som han var leiar for fram til 1920. Som ung vitskapsmann i Moskva la Jakobson grunnlaget for formalismen i russisk litteraturvitskap.
I 1920 flytta han til Praha, der han arbeidde for den sovjetiske utanriksstasjonen mens han heldt fram med studia sine. Han kom i kontakt med den russiske lingvisten Nikolaj Trubetskoj, som var professor i slavisk filologi ved Universitetet i Wien frå 1922. Dei to samarbeidde nært heilt til Trubetskoj døydde i 1938.
Jakobson og Trubetskoj var i lag med den tsjekkiske lingvisten Vilém Mathesius (1882–1945) mellom grunnleggjarane av Lingvistkrinsen i Praha (Cercle Linguistique de Prague) i 1926. Sentralt i deira tenking står oppfatninga av språket som ein struktur, med utgangspunkt i ideane til Ferdinand de Saussure.
Jakobson tok doktorgraden ved Karlsuniversitetet (Univerzita Karlova) i Praha i 1930. Han var professor i Brno frå 1934 til 1939, då han — på grunn av den jødiske bakgrunnen sin — måtte flykte då tyskarane invaderte Tsjekkoslovakia. Han førelas i Danmark og Noreg i 1939–1940, og flykta frå Noreg til Sverige i april 1940, ved å gå på ski frå Trøndelag til Dalarna. I 1941 flytta han frå Sverige til USA, der han blei professor ved Columbia University, New York, frå 1943 til 1949 og ved Harvard University frå 1949 til 1966.
Jakobson blei utnemnd til æresdoktor ved Universitetet i Oslo i 1961. Siste gongen han besøkte Universitetet i Oslo, var då han heldt gjesteførelesingar der i våresemesteret 1974.
Kommentarar
Kommentarar til artikkelen blir synleg for alle. Ikkje skriv inn sensitive opplysningar, for eksempel helseopplysningar. Fagansvarleg eller redaktør svarar når dei kan. Det kan ta tid før du får svar.
Du må være logga inn for å kommentere.