Bisantynse argitektuur
Bisantynse argitektuur is die argitektuur van die Bisantynse Ryk, of Oos-Romeinse Ryk.
Die Bisantynse era word gewoonlik vanaf 330 gedateer, toe Konstantyn die Grote die Romeinse hoofstad geskuif na Bisantium, wat Konstantinopel geword het, tot die val van die Bisantynse Ryk in 1453. Daar was egter aanvanklik geen harde lyn tussen die Bisantynse en Romeinse ryke nie, en vroeë Bisantynse argitektuur is stilisties en struktureel nie te onderskei van vroeëre Romeinse argitektuur. Hierdie terminologie is deur moderne historici bekendgestel om die Middeleeuse Romeinse Ryk aan te dui, aangesien dit ontwikkel het as 'n duidelike artistieke en kulturele entiteit gesentreer op die nuwe hoofstad van Konstantinopel (hedendaagse Istanbul) eerder as die stad van Rome en sy omgewing.
Die argitektuur daarvan het die latere middeleeuse argitektuur dwarsdeur Europa en die Nabye Ooste dramaties beïnvloed.
Bronne
[wysig | wysig bron]- Cameron, Averil (2009). Οι Βυζαντινοί (in Grieks). Athens: Psychogios. ISBN 978-960-453-529-3.
- Heinle, Erwin; Schlaich, Jörg (1996), Kuppeln aller Zeiten, aller Kulturen, Stuttgart, ISBN 3-421-03062-6
- Meyendorff, John (1982). The Byzantine Legacy in the Orthodox Church. Yonkers: St Vladimir's Seminary Press. ISBN 978-0-913836-90-3.
