Jim Clark

Jim Clark
Clark in 1965
Geboortedatum	(1936-03-04)4 Maart 1936
Geboorteplek	Kilmany, Fife, Skotland, VK
Sterfte	7 April 1968 (op 32) Hockenheimring, Baden-Württemberg, Wes-Duitsland
Volle naam	James Clark, Jr.
Nasionaliteit	Brit
Aktiewe jare	1960 – 1968
Ou span(ne)	Team Lotus
Inskrywings	73 (72 begin)
Kampioenskappe	2 (1963, 1965)
Oorwinnings	25
Podiums	32
Loopbaanpunte	255 (274 voor weglating van punte)
Voorste wegspronge	33
Vinnigste rondtes	28
Eerste F1-wedren	1960 Hollandse Grand Prix
Eerste wen	1962 Belgiese Grand Prix
Laaste wen	1968 Suid-Afrikaanse GP
Laaste inskrywing	1968 Suid-Afrikaanse GP

James "Jim" Clark, Jr OBE (4 Maart 1936 – 7 April 1968) was 'n Britse Formule Een-renjaer van Skotland, wat twee Wêreldkampioenskappe gewen het, in 1963 en 1965.

Clark was 'n veelsydige bestuurder wat meegeding het in sportmotors, toermotors en in die Indianapolis 500, wat hy gewen het in 1965. Hy was veral verbind met die Lotus-merk.

Clark sterf in 'n Formule Twee-wedrenongeluk in 1968 in Hockenheim, Wes-Duitsland. Ten tye van sy dood op die ouderdom van 32, het hy meer Grands Prix wedrenne gewen (25) en meer voorste wegspringplekke (33) behaal as enige ander bestuurder. In 2009 het The Times Clark bo-aan 'n lys van die grootste Formule Eenbestuurders ooit geplaas.^[1]

Jim Clark het sy F1 Grand Prix-debuut gemaak halfpad deur die seisoen, by die Hollandse Grand Prix by Zandvoort op 6 Junie 1960. "Lotus het Surtees verloor, wat na die Isle of Man vertrek het om aan 'n paar groot motorfietswedrenne deel te neem, en Clark was 'n aanvaarbare plaasvervanger."^[2] Hy het uitgeval uit die Grand Prix op rondte 49, toe die motor se eindaandrywing ingegee het.

Vroeg in sy loopbaan in die 1960 Belgiese Grand Prix, sy tweede Formule Een-wedren ooit, by die baie vinnige en gevaarlike Spa-Francorchamps-renbaan, het hy 'n voorsmakie van die werklikheid gekry toe daar twee noodlottige ongelukke was (Chris Bristow en Alan Stacey). Die volgende jaar was Jim Clark betrokke in een van die ergste ongelukke in die geskiedenis van Formule 1 wedrenne. Tydens die Italiaanse Grand Prix op 10 September 1961 by die Autodromo Nazionale Monza, het Wolfgang von Trips in sy Ferrari met Jim Clark se Lotus gebots. Von Trips se motor het die lug in geskiet en neergestort op 'n kantversperring. Von Trips is uit sy motor geslinger en hy en vyftien toeskouers sterf die dag.^[3]

Sy eerste bestuurderswêreldkampioenskap was agter die stuur van die Lotus 25 in 1963, hy wen sewe uit tien wedrenne en Lotus se eerste Wêreldkampioenskap vir Vervaardigers. Clark se rekord van sewe oorwinnings in 'n seisoen sou nie geëwenaar kon word voor 1984 toe die Fransman Alain Prost sewe wedrenne vir McLaren gewen het nie. Die rekord is ook nie gebreek tot die Brasiliaanse Ayrton Senna agt wedrenne in die 1988-seisoen, ook vir McLaren, gewen het nie. Clark se rekord vergelyk egter gunstig met Prost en Senna s'n, aangesien die 1963-kampioenskap slegs uit 10 rondes bestaan het. Dit gee Clark 'n 70% slaagsyfer, terwyl in 1984 en 1988 (oor 16 rondtes) Prost 'n sukseskoers van 43.75% en Senna 'n 50% wenverhouding behaal het.

Op 7 April 1968 het Clark in 'n motorrenongeluk gesterf op die Hockenheimring in Wes-Duitsland. Hy sou oorspronklik in die BOAC 1000 km sportmotorren by Brands Hatch jaag, maar het in plaas daarvan verkies om aan die Deutschland Trophäe, 'n Formule Tweewedren deel te neem vir Lotus by die Hockenheimring, hoofsaaklik as gevolg van kontraktuele verpligtinge met Firestone. Op die vyfde rondte van die eerste uitdun, het Clark se Lotus 48 van die baan af geloop en tussen die bome tot stilstand gekom. Hy het 'n gebreekte nek en skedelfraktuur opgedoen, en sterf voor hy die hospitaal kon bereik. Die oorsaak van die ongeluk is nooit finaal geïdentifiseer nie, maar die navorsers het tot die gevolgtrekking gekom dat dit waarskynlik as gevolg van 'n pap agterband was. Clark se dood raak die wedrengemeenskap erg, met mede-Formule Eenbestuurders en vriende Graham Hill, Jackie Stewart, Dan Gurney, John Surtees, Chris Amon en Jack Brabham wat almal persoonlik geraak is deur die tragedie. Mense kom van oor die hele wêreld na Clark se begrafnis. Colin Chapman was gebroke en het in die openbaar verklaar dat hy sy beste vriend kwyt is. Die 1968 F1-bestuurderskampioenskap is daarna gewen deur sy Lotusspanmaat Graham Hill, wat later die kroon aan Clark gewy het.