Orde van die Kousband

Die Orde van die Kousband (Engels: Most Noble Order of the Garter) is in 1348 gestig en is die oudste ridderorde in Brittanje. Sy medaljes is die hoogste eer naas die Victoriakruis en Georgekruis en is opgedra aan Sint Joris (Saint George), Engeland se beskermheilige.

Koning Eduard III het die Orde van die Kousband gestig min of meer ten tyde van sy aanspraak op die Franse troon.^[1] Die jaar word gewoonlik beskou as 1348, maar volgens die Complete Peerage is die orde op 23 April 1344 gestig, en die lede wat in 1344 tot ridder geslaan is, word as die stigterslede aangegee.

Die monarg ken lidmaatskap toe as ’n persoonlike geskenk aan burgers van Brittanje en die Statebond. Lidmaatskap is beperk tot die monarg, die Prins van Wallis en hoogstens 24 ander mense, of Companions. Die orde sluit ook ekstra ridders en dames in, soos lede van die Britse vorstehuis en buitelandse monarge. Nuwe aanstellings word altyd op Sint Jorisdag, 23 April, aangekondig.^[2]

Die orde se embleem is ’n kousband met die leuse Honi soit qui mal y pense (Middelfrans vir "shame on him who thinks evil of it") in goue letters. Lede van die orde dra dit op seremoniële geleenthede.

Verskeie legendes verduidelik waar die naam vandaan kom. Die gewildste een is oor die "Gravin van Salisbury" (óf Eduard se toekomstige skoondogter Joan van Kent of haar voormalige skoonma, Catherine Montacute). Terwyl sy op ’n hofbal in Calais gedans het, het haar kousband van haar been afgegly. Sommige mans het gegrynslag, maar die koning het dit opgetel en gesê: "Honi soit qui mal y pense," wat die leuse van die orde geword het.^[1]

Volgens ’n ander legende is koning Richard I in die 12de eeu, terwyl hy in die Kruistogte geveg het, deur Sint Joris geïnspireer om kousbande om die bene van sy ridders te bind, en hulle het die slag gewen. Koning Eduard het na bewering die voorval in herinnering geroep toe hy die orde in die 14de eeu gestig het.^[3]