Saltar al conteníu

Clathrus ruber

02-01-2023 22:34
De Wikipedia
Clathrus ruber
xaula
Clasificación científica
Reinu: Fungi
División: Basidiomycota
Clas: Agaricomycetes
Orde: Phallales
Familia: Phallaceae
Xéneru: Clathrus
Especie: C. ruber
P. Micheli ex Pers. (1801)
Sinonimia
Clathrus cancellatus
Consultes
[editar datos en Wikidata]
Clathrus ruber
Carauterístiques micolóxiques
 
Himeniu con plegues
Sombreru non diferenciáu
 
Llámines: Non aplicable
 
Pie: Non aplicable
 
Espores de color marrón-oliva
 
Comestibilidá: non comestible
[editar datos en Wikidata]

Les especies de fungos con nome común en llingua asturiana márquense como Nmic. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. La xaula[1] (Clathrus ruber) ye una especie saprófita de fungos de la familia de les fallacees. De cutiu conózse-y como "xaula", en referencia al so cuerpu que toma la forma d'una pelota oval con un enrexáu de cañes enxareyaes. Cubiertu con una membrana mucosa nes sos superficies internes, esta especie non-comestible tien un golor fedientu, descritu como de carne en descomposición,[2] colo qu'atrai mosques y otros inseutos que l'ayuden a esperdigar les sos espores.[3]


Descripción

[editar | editar la fonte]

Primero que s'abra la volva, el cuerpu tien una forma de güevu con un interior xelatinosu, y un color blancuciu. Depués de que s'abre, conviértese nun receptáculu coloráu o anaranxáu que consiste nuna malla esponxosa. Reparóse una significativa variación nel altor d'esta especie, qu'algama ente 8 a 20 cm.[4] La gleba escura y de golor fediento anubre la superficie interior del receptáculu y la zona basal del receptáculu alcuéntrase arrodiada d'una volva blanca con una central mycelial cord. Les espores son allargaes, nidies, les sos dimensiones son 5–6 x 1.7–2 µm.

Esta especie estrémase de la especie tropical Clathrus crispin pola falta de llaminuques corrugaes qu'arrodien cada reticuláu del esporocarpiu del C. crispin.[5]

Cuerpos inmaduros en forma de güevu de C. ruber.

Esti fungu crez aislláu o en grupos, en proximidá de residuos de madera, en praderíes de verde, xardinos, y tierra cultivao.[6]

Comestibilidá

[editar | editar la fonte]

Magar nun hai un res documentao en forma oficial tocante a si Clathus ruber ye o non comestible,[7] el so golor fedientu disuade a la mayoría de les persones de consumilu.

En 1854 el Dr. F. Peyre Porcher, de Charleston, Carolina del Sur, Estaos Xuníos, escribió un rellatu sobre un envelenamientu con esta especie:

"Depués de qu'una persona nueva comió un pocu d'esti fungu, a los seis hores quexóse de fuertes dolores nel baxu estómagu, y tuvo convulsiones violentes. Perdió la fala, y cayó nun estáu d'apigazadura, que duró 48 hores. Depués de da-y un heméticu devolvió refundiando un fragmentu del fungu, con dos merucos, y mucus, con traces de sangre. Depués usáronse con éxito fomento con lleche, aceite y emolientes."[8]

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

De cutiu esta especie foi descrita por autores norteamericanos como C. cancellatus Linnaeus, basándose nel Códigu de Nomenclatura Botánica Norteamericanu, que ta basáu nel Species plantarum, 1753 de Linnaeus.

D'alcuerdu al International Code for Botanical Nomenclature, en 1801 empezóse cola nomenclatura de los Gasteromicetos, y la Synopsis methodica fungorum de Christian Hendrik Persoon foi espublizada en 1801. Poro, epítetu específicu correutu d'esta especie ye Clathrus ruber.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
  2. «Clathrus ruber - Bay Area Mycological Society». Consultáu'l 7 de xineru de 2009.
  3. «Mushrooms Demystified: A ... - Google Book Search». Consultáu'l 7 de xineru de 2009.
  4. Stijve T. (1997). Close encounters with Clathrus ruber, the latticed stinkhorn. Czech Mycology 50(1): 63-70.
  5. Dennis R.W.G. (1954). Some West Indian, Gasteromycetes. Kew Bulletin 1953: 307-328.
  6. «Clathrus ruber (MushroomExpert.Com)». Consultáu'l 7 de xineru de 2009.
  7. «Clathrus ruber (MushroomExpert.Com)». Consultáu'l 8 de xineru de 2009.
  8. Porcher FP. (1854). On the medicinal and toxicological properties of the cryptogamic plants of the United States. Trans. Amer. Med. Assoc. 7: 165-284.