Перайсці да зместу

(170) Марыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(170) МарыяM:
Рух астэроіда Марыя на фоне скопішча галактык
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Ж. Ператэн
Месца выяўлення Тулуза
Дата выяўлення 10 студзеня 1877
Эпанім Maria Abetti[d]
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1958 AC
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,063
Вялікая паўвось (a) 382,154 млн км
(2,55454 а.а.)
Перыгелій (q) 358,078 млн км
(2,3936 а.а.)
Афелій (Q) 406,229 млн км
(2,71548 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 491,308 сут (4,083 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 18,617 км/с
Схіленне (i) 14,385°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 301,414°
Аргумент перыгелія (ω) 157,743°
Сярэдняя анамалія (M) 278,132°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 44,3 км
Маса 9,1×1016 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0124 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0234 км/с
Перыяд вярчэння 13,120 гад
Спектральны клас S
Абсалютная зорная велічыня 9,39m
Альбеда 0,1579
Сярэдняя тэмпература паверхні 171 К (−102 °C)

(170) Марыя (італ.: Maria) — невялікі астэроід галоўнага пояса, які прыналежыць да светлага спектральнага класа S і ўзначальвае аднайменную групу астэроідаў — сямейства Марыі. Ён быў адкрыты 10 студзеня 1877 года французскім астраномам Ператэнам у абсерваторыі Тулузы і названы ў гонар Марыі, сястры італьянскага астранома Антоніа Абеці, які вылічыў арбіту гэтага астэроіда[1].

Зноскі

  1. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 30. — ISBN 3-540-00238-3.