Idi na sadržaj

Henrik II, kralj Francuske

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Henrik II
Kralj Francuske
Vladavina31. mart 1547. - 10. juli 1559.
PrethodnikFranjo I
NasljednikFranjo II
Krunidba25. juli 1547.
SupružnikKatarina Medici
DjecaFranjo II, kralj Francuske
Elizabeta Valois, kraljica Španije
Luj III, vojvoda Orleansa
Claude Valois, vojvotkinja Lorene
Karlo IX, kralj Francuske
Henrik III, kralj Francuske
Margareta Valois
Franjo, vojvoda Anžuja
Viktorija Valois
Joan Valois
DinastijaValois
OtacFranjo I, kralj Francuske
MajkaKlaudija, vojvotkinja Bretanje
Rođenje31. mart 1519.
Dvorac Saint-Germain-en-Laye, Francuska
Smrt10. juli 1559. (u 40. godini)
Place des Vosges, Francuska
Mjesto sahraneBazilika Saint-Denis

Henrik II (francuski: Henri II; 31. mart 1519 – 10. juli 1559) bio je kralj Francuske od 1547. do smrti 1559. godine. Kao drugi sin Franje I, postao je dofen Francuske nakon smrti svog starijeg brata Franje III, vojvode Bretanje 1536. godine. Henrik je sprovodio politiku svoga oca u pitanjima umjetnosti, ratova i religije. Istrajao je u Italijanskim ratovima protiv dinastije Habsburg i pokušao da suzbije protestantsku reformaciju jer su Hugenoti bili manjina tokom njegove vladavine.

Sporazumom u Cateau-Cambrésisu 1559. godine okončao je Italijanske ratove, koji su imali različite rezultate. Francuska se odrekla svih teritorija u Italiji, ali je stekla druga područja, kao što je Pale Calais i tri episkopije. Francuska nije mogla promijeniti odnos snaga u Evropi i Španija je ostala jedina dominantna sila. Henrikova prerana smrt se desila na turniru koji je održan u sklopu proslave mira u Cateau-Cambrésisu kada je pogođen strijelom. Kraljev hirurg, Ambroise Paré, nije bio u mogućnosti da izliječi inficiranu ranu koju mu je zadao Gabriel de Montgomery, kapetan škotske garde. Naslijedila su ga tri sina, čija je neefikasna vlada pomogla nastanak Hugenotskog rata između protestanata i katolika.

Rane godine

[uredi | uredi izvor]

Iako je nekoliko godina prije smrti Franjo I počeo javno izražavati sumnje u sposobnosti sina Henrika da ga naslijedi on to nije mogao spriječiti. Smrt staroga kralja 31. jula 1547. godine je po pitanju čiste nužnosti na kraljevski položaj postavilo njegovog jedinog preživjelog sina, to jest Henrika II. Pored te titule stupanjem ovog kralja na prijestolje dolazi do personalne unije Francuskog kraljevstva i Bretonskog vojvodstva pošto mu je majka bila jedini nasljednik ovog dijela države. Tom unijom sada konačno završava potpuno ujedinjenje Francuske započeto s Karlom VII.

Za razliku od svojih kraljevskih prethodnika koji su vodili bez obzira na gubitke već više od pedeset godina ratove za osvajanje Italije, Henrik II od toga odustaje poslije "samo" deset godina pokušaja. Pred sam kraj njegove vladavine 1559. godine dolazi konačno do sklapanja mira u ovom dugom ratu bez realnih teritorijalnih uspjeha.

Na turniru održanom 1. jula 1559. godine povodom proslave sklapanja mira Henrika II je neočekivano smrtno ranio zapovjednik škotske garde u viteškom dvoboju. Od posljedica zadobivene rane on umire 10. jula 1559. godine.

Za današnje doba on i njegova supruga, Katarina Medici, su posebno interesantni kao sponzori Nostradamusa.

Naslijedio ga je sin Franjo II.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]