F
Ff
F, f – szóstô lëtra pòdstawòwégò łacyńsczégò alfabétu, brëkòwónô prakticzno w kòżdim alfabéce na łacyńsczim spòdlim. Lëtra ta pòchòdzy òd grecczi lëtrë Digamma (Ϝ, ϝ) i fenicczi waw.
Nôczãscy òznôczô spółzwãk [f]. We wespółczasnëch jãzëkach mòże oznôczac równak téż regã jinëch zwãków, na przëmiôr [w], [v], [ɸ].
W kaszëbsczim alfabéce je dzesątą lëtrą[1].
Przëpisczi
[edicëjô | editëjë zdrój]- ↑ Ùchwôlënk nr 7/RKJ/10 z dnia 06.07.2010 r. w sprawie szëkù kaszëbsczégò abécadła, „Biuletin Radzëznë Kaszëbsczégò Jãzëka” 2010, s. 115