Quaker Oats Company
Νομική μορφή | ανώνυμη εταιρεία |
---|---|
Κλάδος | βιομηχανία τροφίμων |
Ίδρυση | 1877 |
Ιδρυτής | Henry Parsons Crowell |
Έδρα | Σικάγο, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Προϊόντα | breakfast cereal |
Ιδιοκτήτης | PepsiCo |
Μητρική | PepsiCo |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Η Quaker Oats Company είναι μια αμερικανική εταιρεία τροφίμων ετερογενών δραστηριοτήτων, που έχει βάση στο Σικάγο. Από το 2001, ανήκει στην PepsiCo.[1]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Quaker Oats ιδρύθηκε το 1877 από τη συγχώνευση τεσσάρων μύλων βρώμης:
- Η "Quaker Mill Company" από τη Ραβένα, Οχάιο, η οποία κατείχε το εμπορικό σήμα για το όνομα Quaker και που είχε ιδρυθεί από τον Henry Parsons Crowell, ο οποίος αγόρασε την πτωχευμένη "Quaker Oat Mill Company", επίσης στη Ραβέννα.[2] Κατείχε τις βασικές θέσεις του γενικού διευθυντή, του προέδρου και του προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας από το 1888, μέχρι τα τέλη του 1943. Τον αποκαλούσαν ως το μεγιστάνα των δημητριακών.[3] Δώρισε πάνω από το 70% της περιουσίας του στην Crowell Trust.[4][5][6][7][8]
- Ένας μύλος δημητριακών στο Cedar Rapids, Αϊόβα που ανήκε στον John Stuart, το γιο του Ρόμπερτ Στιούαρτ (Robert Stuart) και το συνέταιρό του George Douglas.
- Η "German Mills American Oatmeal Company", που ανήκε στην "The Oatmeal King", του Ferdinand Schumacher από το Άκρον (Akron) του Οχάιο.
- Η "Rob Lewis & Co. American Oats" και η "Barley Oatmeal Corporation". Επισήμως γνωστές ως "καλό για πρωινό" στιγμιαίο μείγμα από πλιγούρι βρώμης.
Η εταιρεία επεκτάθηκε σε πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένων άλλων πρωινών δημητριακών, άλλων τροφίμων και ποτών, ακόμη και σε άσχετους τομείς, όπως των παιχνιδιών.
Το 1968, ένα εργοστάσιο κτίστηκε στο Danville του Ιλινόις. Αυτή η μονάδα, σήμερα κάνει τα "Aunt Jemima pancake mixes", "Oat Squares", "Life Cereals" "Quaker Oh's", "Bumpers", "Quisp", "King Vitamin Natural Granola Cereals" και τα "Chewy granola bars" καθώς και στο "Puffed Rice" ως συστατικό για τη χρήση του σε άλλα προϊόντα, άλλων εταιρικών μονάδων.
Το 1969, η Quaker απέκτησε την εταιρεία παιχνιδιών "Fisher-Price" και το 1991, την αποτίναξε από επάνω της.
Στη δεκαετία του 1970, η εταιρεία χρηματοδότησε την κατασκευή της ταινίας "Willy Wonka & το Εργοστάσιο Σοκολάτας" ("Willy Wonka & the Chocolate Factory"), αποκτώντας σε αντάλλαγμα, την άδεια να χρησιμοποιήσει μια σειρά από τα ονόματα των προϊόντων που αναφέρονται στην ταινία, για σοκολάτες.
Το 1982, η Quaker Oats σχημάτισε την "US Games", μια εταιρεία που δημιουργούσε παιχνίδια για την "Atari 2600". Μετά από ένα χρόνο ξέμειναν από δουλειά.
Το 1983, η Quaker αγόρασε τη "Stokely-Van Camp, Inc.", τους ιθύνοντες της "Van Camp's" και της "Gatorade".[9]
Η Quaker αγόρασε το 1994, τη "Snapple" για $ 1.7 δισεκατομμύρια και την πώλησε το 1997, στην "Triarc" για $ 300 εκατομμύρια.[10] Η "Triarc" την πώλησε το Σεπτέμβριο του 2000, στην "Cadbury Schweppes" για 1.450.000.000 δολάρια.[11] Τον Μάιο του 2008, αποτινάχτηκε στους σημερινούς ιδιοκτήτες της, "Dr Pepper Snapple Group".
Το 1996, η Quaker αποτίναξε από επάνω της την επιχείρηση των κατεψυγμένων τροφίμων της, πωλώντας την στην "Aurora Foods" (η οποία το 2004, αγοράστηκε από την "Pinnacle Foods").
Τον Αύγουστο του 2001, η Quaker εξαγοράσθηκε από την "Pepsico" γιατί η "Pepsi" ήθελε να προσθέσει στο οπλοστάσιο των ποτών της, την "Gatorade" και έτσι να εισέλθει στην αγορά των ισοτονικών αθλητικών ποτών. Η συγχώνευση, δημιούργησε την τέταρτη μεγαλύτερη εταιρεία καταναλωτικών αγαθών, στον κόσμο. Αν και το κύριο βραβείο για την "PepsiCo" ήταν το μη ανθρακούχο αθλητικό ποτό "Gatorade", τα δημητριακά Quaker και ο τομέας των τροφίμων σνακ χρησιμεύει ως ένα φαινομενικά υγιεινότερο συμπλήρωμα στον υπάρχοντα τομέα "Frito-Lay" των αλμυρών σνακ.
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο ηθοποιός "Wilford Brimley" έχει εμφανιστεί σε τηλεοπτικές διαφημίσεις εκθειά��οντας τα προτερήματα της κατανάλωσης βρώμης, συνήθως σε ένα νεαρό παιδί, ώστε να εισαχθεί η έννοια της κατανάλωσης του πλιγουριού βρώμης σαν μια μακρά παράδοση.
Δραστηριότητα στον Καναδά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η σημαντική καναδικής παραγωγής εγκατάσταση των Quaker Oats, βρίσκεται στο Πίτερμπορο του Οντάριο. Το 1902, το εργοστάσιο αρχικά εδραιώθηκε ως η αμερικανική εταιρεία δημητριακών[12] στις όχθες του ποταμού Otonabee, κατά τη διάρκεια της εκβιομηχάνισης της πόλης (Πίτερμπορο). Στις 11 Δεκεμβρίου 1916, το εργοστάσιο κάηκε παντελώς. Όταν κατακάθισαν οι καπνοί, πέθαναν 23 άνθρωποι και η Quaker βρέθηκε με μια ζημία 2.000.000 δολαρίων.
Η Quaker αποφάσισε να ξαναχτίσει την εγκατάσταση, ενσωματώνοντας τις λίγες περιοχές του συγκροτήματος που δεν είχαν καταστραφεί από πυρκαγιά. Όταν το 2001, η "PepsiCo" αγόρασε την Quaker Oats, πολλές εμπορικές εταιρείες ενοποιήθηκαν με τις εγκαταστάσεις γύρω από τον Καναδά στην τοποθεσία Πίτερμπορο, η οποία απέκτησε το νέο παρατσούκλι "QTG" (Quaker Tropicana Gatorade). Η τοπική παραγωγή περιλαμβάνει "Quaker Oatmeal", "Quaker Chewy bars", "Cap'n Crunch cereal", "Aunt Jemima" μείγματα για στιγμιαίες τηγανίτες και σιρόπια για τηγανίτες, "Quaker Oat Bran" και "Corn Bran cereals", "Gatorade" αθλητικοποτά και το "Propel Fitness Water" υπο-εμπορικό προϊόν, χυμοί "Tropicana" και διάφορα σνακ προϊόντα "Frito-Lay". Τα προϊόντα είναι εύκολα αναγνωρίσιμα από την ένδειξη "κατασκευάζονται από" στη συσκευασία. Οι εγκαταστάσεις του Πίτερμπορο, εξάγει στην πλειοψηφία του Καναδά και περιορισμένες ποσότητες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το εργοστάσιο της Quaker πωλεί τα υποπροϊόντα της παραγωγής σιτηρών της, σε εταιρείες που τα χρησιμοποιούν για την παρασκευή κούτσουρων τζακιών, σφαιριδίων καύσης (pellets) και janks.
Οικόπεδα δώρα στα κουτιά δημητριακών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ξεκινώντας το 1902, τα κουτιά πλιγουριού βρώμης της εταιρείας κυκλοφόρησαν με ένα εξαργυρωμένο κουπόνι, για τη νομική συνδιαλλαγή σε ένα μικροσκοπικό τεμάχιο γης στο Μίλφορντ του Κονέκτικατ. Τα μικροσκοπικά τεμάχια γης, μερικές φορές τόσο μικρά όσο 3,04 μ. x 3,04 μ. (10 πόδια x 10 πόδια), ήταν χαραγμένα από σε ένα οικόπεδο 15 στρεμμάτων, υποδιαίρεση που ποτέ δεν χτίστηκε και που ονομαζόταν "Πάρκο Ελευθερίας". Ένας μικρός αριθμός παιδιών (ή οι γονείς των), συχνά κατοίκων που ζούσαν κοντά στο Μίλφορντ, εξαργύρωναν τα κουπόνια τους για τις δωρεάν συνδιαλλαγές και άρχιζαν να πληρώνουν τον εξαιρετικά χαμηλό φόρο ακίνητης περιουσίας για τα "οικόπεδα πλιγουριού βρώμης". Ο δημιουργός της υποψήφιας υποδιαίρεσης, ήλπιζε πως οι γαιοκτήμονες θα τον προσλάμβαναν για να χτίσουν σπίτια στα οικόπεδα, μολονότι αρκετές εκτάσεις θα έπρεπε να συνδυαστούν πριν ξεκινήσει η ανοικοδόμηση. Οι νομικές πράξεις δημιούργησαν ένα μεγάλο γραφειοκρατικό όγκο για τους φορολογικούς συλλέκτες της πόλης, οι οποίοι συχνά δεν μπορούσαν να βρουν τους ιδιοκτήτες των ακινήτων και δεν ελάμβαναν σχεδόν καθόλου φορολογικά έσοδα από αυτούς. Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, η πόλη έθεσε ένα τέλος στα "οικόπεδα πλιγουριού βρώμης", με ένα "γενικό αποκλεισμό" καταδικάζοντας σχεδόν ολόκληρη την ακίνητη περιουσία, η οποία τώρα, αποτελεί μέρος του εργοστασίου της "Bic Corporation".[13]
Το 1955, η Quaker Oats και πάλι μοίρασε γη ως τμήμα μιας προώθησης, αυτό συνδεόταν με την τηλεοπτική εκπομπή στις Ηνωμένες Πολιτείες, Sergeant Preston of the Yukon. Η εταιρεία πρότεινε στα κουτιά των δημητριακών της Puffed Wheat και Puffed Rice, γνήσια συμφωνητικά γεωτεμαχίων, στο Κλόνταϊκ του Γιούκον (Klondike, Yukon).[13]
Το λογότυπο "Ο άνθρωπος Quaker" και Κουάκεροι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σήμερα, η εταιρεία δηλώνει ότι ""Ο άνθρωπος Quaker" δεν αποτελεί ένα πραγματικό πρόσωπο. Η εικόνα του είναι αυτή ενός άντρα ντυμένου με την περιβολή των Κουακέρων και επιλέχθηκε επειδή η πίστη των Κουακέρων προέβαλλε τις αξίες της εντιμότητας, της ακεραιότητας, της καθαρότητας και της δύναμης."[14]
Ωστόσο, η αρχική διαφήμιση των Quaker Oats που χρονολογείται από το 1909, είχε πράγματι προσδιορίσει ότι "Ο άνθρωπος Quaker", ήταν ο William Penn, ο φιλόσοφος του 17ου αιώνα και ένας από τους πρώτους Κουακέρους και που αναφέρονταν σε αυτόν ως "ο σημαιοφόρος των Κουάκερων και της Quaker Oats."[15] Θυμίζοντας κλασικές ξυλογραφίες καθ'ομοίωση του Penn, αρχής γενομένης από το 1877, αυτή η φιγούρα εικονίζεται ολόσωμη, μερικές φορές κρατώντας ένα κυλινδρικό χαρτί, με τη λέξη "Αγνό" ("Pure"), γραμμένη πάνω σε αυτό.[16]
Το 1946, ο γραφίστας Jim Nash δημιούργησε ένα μαύρο-άσπρο κεφάλι-και-ώμους πορτρέτο του χαμογελαστού ανθρώπου Quaker και το γνωστό τώρα χρωματιστό κεφάλι-και-ώμους πορτρέτο, του Haddon Sundblom (χρησιμοποιώντας ως μοντέλο, το συνάδελφο της "Coca-Cola", καλλιτέχνη Harold W. McCauley) που έκανε το ντεμπούτο του το 1957. Το μονοχρωματικό λογότυπο του 1969, της εταιρείας Quaker Oats, διαμορφώθηκε μετά από την εικονογράφηση του Sundblom, που δημιουργήθηκε από τον Saul Bass, γραφίστα, γνωστό για τις ακολουθίες των τίτλων των κινηματογραφικών ταινιών και των εταιρικών λογοτύπων. Το 2012, η εταιρεία ζήτησε από την εταιρεία του Hornall Anderson, για να δώσει στον "άνθρωπο Quaker" ένα πιο ευέλικτο, μια κάπως πιο νεανική εμφάνιση.[17][18] Ο άνθρωπος τώρα μερικές φορές αναφέρεται από τους μυημένους στην Quaker Oats, ως ο "Λάρι" ("Larry").[19]
Η εταιρεία δεν έχει επίσημες σχέσεις με τη Θρησκευτική Κοινωνία των Φίλων (Κουάκερων). Όταν εδημιουργείτο η εταιρεία, οι Κουακέροι επιχειρηματίες ήταν γνωστοί για την ειλικρίνειά τους (η αλήθεια θεωρείται συχνά ως μια μαρτυρία των Κουακέρων). Η The Straight Dope (μία απευθείας σύνδεσης στήλη εφημερίδας ερώτησης-και-απάντησης, που δημοσιεύεται από τη Chicago Reader, κοινοπρακτικά σε τριάντα εφημερίδες των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά), γράφει "Σύμφωνα με τα καλά παιδιά στην Quaker Oats, ο "άνθρωπος Quaker", ήταν το πρώτο σήμα κατατεθέν που ταξινομήθηκε στην Αμερική για ένα πρωινό από δημητριακά, εγγραφή που έλαβε χώρα στις 4 Σεπτεμβρίου 1877."[20]
Ενημέρωση συναίνεση αντιπαράθεση στην έρευνα για τα παιδιά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη δεκαετία του 1950, ερευνητές από την Quaker Oats Company, το MIT και το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, διεξήγαγαν πειράματα στην Κρατική Σχολή "Walter E. Fernald State School" για να καθορίσουν τον τρόπο μεταβολισμού των ορυκτών από τα δημητριακά. Ζητήθηκε η άδεια, από τους γονείς των διανοητικά αμφισβητούμενων παιδιών, προκειμένου να επιτρέψουν στα παιδιά τους να είναι μέλη ενός "Επιστημονικού Συλλόγου" και να συμμετάσχουν στην έρευνα. Ως μέλος του Επιστημονικού Συλλόγου τα παιδιά αποκτούσαν ειδικά προνόμια. Στους γονείς ειπώθηκε ότι τα παιδιά θα τρέφονταν με μια δίαιτα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Ωστόσο, δεν τους είχαν πει (και το έντυπο συγκατάθεσης δεν περιείχε πληροφορίες που να δεικνύει) ότι η διατροφή των παιδιών τους περιείχε ραδιενεργό ασβέστιο και σίδηρο.[21] Οι πληροφορίες που θα λαμβάνονταν από τα πειράματα, επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν ως μέρος μιας διαφημιστικής καμπάνιας.[22] Η εταιρεία αργότερα μηνύθηκε λόγω των πειραμάτων. Η αγωγή διακανονίστηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1997.[23]
Περιεκτικότητα σε trans λιπαρά και αντιδικίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2010, δύο καταναλωτές από την Καλιφόρνια κατέθεσαν αγωγή μήνυσης εναντίον της Quaker Oats Company.[24] Οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι η Quaker διέθεσε στην αγορά τα προϊόντα της ως υγιή παρόλο που περιείχαν ανθυγιεινά τρανς λιπαρά. Συγκεκριμένα, ��α Quaker's Chewy Granola Bars, Instant Oatmeal, και το Oatmeal to Go Bars περιείχαν τρανς λιπαρά,[25], αλλά η συσκευασία χαρακτήριζε τους ισχυρισμούς τους ως "υγιές για την καρδιά", "υγιεινά" και "έξυπνες επιλογές γίνονται εύκολα."[24]
Η καταγγελία των εναγόντων παραθέτει τις τρέχουσες επιστημονικές αποδείξεις ότι τα trans λιπαρά προκαλούν στεφανιαία καρδιακή νόσο[26] και σχετίζονται με υψηλότερο κίνδυνο διαβήτη[27] και ορισμένες μορφές καρκίνου.[25][28]
Quaker έχει αρνηθεί οποιαδήποτε αδικοπραγία. Από τον Οκτώβριο του 2012, η υπόθεση βρίσκεται ακόμη σε δικαστική διαμάχη στη Βόρεια Περιφέρεια της Καλιφόρνια.[24]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Matthew Herper and Betsy Schiffman (2 Αυγούστου 2001). «Pepsi Bought Quaker. Now What?». Forbes. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2011.
- ↑ Adams, Janky. «The Strait Dope Mailbag - Is the guy on the Quaker Oats Box John Penn?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2007.
- ↑ Washington, Booker T. «Cereal Tycoon: The Biography of Henry Parsons Crowell: Joe Musser: Books». Amazon.com. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «Generous Giving: Store». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2015.
- ↑ «The Crowell Trust». The Crowell Trust. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «Quaker Oatmeal -Our History». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2015.
- ↑ The Legacy of Henry Parsons Crowell, Founder of Quaker Oats - Christian Business Daily
- ↑ «Cereal Tycoon: The Biography of Henry Parsons Crowell: Joe Musser». Amazon.com.
«Streaming Video (Stories & Testimonies: Givers) Any Man: The Story of Henry Parsons Crowell». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2015. - ↑ «The Quaker Oats Company - Company History». Fundinguniverse.com. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «Quaker Oats Sells Snapple At A $1». Morevalue.com. 28 Μαρτίου 1997. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ Brian Graney (18 Σεπτεμβρίου 2000). «Triarc Sells Snapple to Cadbury Schweppes [Breakfast With the Fool] September 18, 2000». Fool.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «American Cereal Company». Ohio Historical Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2015.
- ↑ 13,0 13,1 Juliano, Frank, "Oatmeal lots gave officials indigestion Αρχειοθετήθηκε 2015-02-05 στο Wayback Machine.", pp 1, A12, 3 October 2010, Connecticut Post
- ↑ «Quaker Oats Company Web Site - Quaker FAQ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2009.
- ↑ «If it walks like William Penn, talks like William Penn and looks like William Penn . .». 18 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ Quaker Oats box label, circa 1920s
- ↑ «The Quaker Oats Guy Gets a Slimmer New Look». Time. 31 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ Website showing six versions of Quaker Oats' logo
- ↑ Nassauer, Sarah (29 March 2012). «'Larry,' Quaker of Oatmeal Fame, Gets a Makeover». The Wall Street Journal. http://online.wsj.com/article/SB10001424052702303404704577309540451674640.html. Ανακτήθηκε στις 1 April 2012.
- ↑ Adams, Cecil. «The Strait Dope Mailbag - Is the guy on the Quaker Oats Box John Penn?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2007.
- ↑ «Chapter 7: The Studies at Fernald School». ACHRE Report. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2013.
It is clear that the doses involved were low and that it is extremely unlikely that any of the children who were used as subjects were harmed as a consequence.
- ↑ «MIT and Quaker settle cereal suit». Sun Journal. 1 January 1998. http://news.google.com/newspapers?nid=1914&dat=19980101&id=m9ggAAAAIBAJ&sjid=KWsFAAAAIBAJ&pg=1461,30454. Ανακτήθηκε στις 3 January 2014.
- ↑ Hussain, Zareena (7 January 1998). «MIT to pay $1.85 million in Fernald radiation settlement». The Tech 11 (65). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-06-21. https://web.archive.org/web/20090621145956/http://tech.mit.edu/V117/N65/bfernald.65n.html. Ανακτήθηκε στις 9 June 2009.
- ↑ 24,0 24,1 24,2 «"Quaker Oats Class Action Lawsuit"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2015.
- ↑ 25,0 25,1 "First Amended Complaint for Violations of the UCL, FAL, and CLRA" Αρχειοθετήθηκε 2015-09-24 στο Wayback Machine., 19 August 2011
- ↑ Dariush Mozaffarian et al, "Trans Fatty Acids and Cardiovascular Disease", New England Journal of Medicine, 2006.
- ↑ Frank B. Hu et al, "Diet, Lifestyle, and the Risk of Type 2 Diabetes Mellitus in Women", New England Journal of Medicine, September 2001.
- ↑ Veronique Chajes et al, "Association between serum trans-monounsaturated fatty acids and breast cancer risk in the E3N-EPIC Study", Am J Epidemiology, 2008 June.
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- D'Antonio, Michael. The State Boys Rebellion. New York: Simon & Schuster, 2004.