bloeyen

From Old Dutch bluoien.

bloeyen

1. to bloom, to blossom

This verb needs an inflection-table template.

• bloeyenisse
• bloeysel
• volbloeyen

• Dutch: bloeien
  • Afrikaans: bloei
• Limburgish: blöjje

• “bloeyen”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “bloeien”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page bloeien