Chanchada

Chanchada, en arte, é o espectáculo de filme ou comedia musical con humor inxenuo e popular, sendo unha adaptación brasileira do xénero internacionalmente coñecido como burlesco.

As chanchadas foron comúns no Brasil entre os anos 30 e 60, coa samba e o Entroido como pano de fondo^{[1] [2]}

O termo chanchada xurdiu para designar as películas brasileiras na década de 1930. Varias teses de críticos como Jean Claude Bernadet, Ana Cláudia Zacco ou Guilherme Heffner amplían esta fase, situando o inicio en 1908 -coa aparición da primeira película de ficción, Nhô Anastácio Chega de Viagem- e o final a mediados dos anos sesenta, cos últimos intentos de chanchada. Outros consideran o movemento 'chanchada' desde 1929, coa primeira película sonora -a comedia Os otários rematados, de Luiz de Barros- até mediados dos anos sesenta pola incursión do Cinema Novo e a abolición definitiva das comedias inxenuas e carnavalescas. Tamén hai terceiros que só inclúen as películas de Atlântida do primeiro 'concepto ideal de chanchada' - o musical Carnaval no Fogo, 1949. E o seu remate co último musical da compañía, Garotas e Samba, 1957.

A produtora carioca Atlântida Cinematográfica descubriu nas películas de temática carnavalesca un negocio capaz de ter moito éxito entre o público do Brasil. Sen dúbida, foi a maior responsábel do éxito das chanchadas e a pioneira en adoptar os temas do entroido en forma de musicais.

Despois do esgotamento da fórmula que utilizaba os temas do entroido, Atlântida comezou a adoptar argumentos, tramas e situacións máis complexas e heteroxéneas. É neste período, entre os anos 50 e 60, cando as películas adquiren maior empatía co público e Atlantis vive o seu auxe. O Brasil daquela era dependente da cultura norteamericana, que xerou actitudes colonizadas por parte dos produtores, do público e da crítica. Deste xeito, as chanchadas baséanse na parodia do cine estadounidense para atraer ao público.

Aínda que as producións foron feitas a partir de caricaturas e manierismos americanos, engadíronse temas propios da vida cotiá nacional, como as típicas anécdotas cariocas e o xeito retranqueiro e malicioso de falar e comportarse no Brasil. O resultado foron producións xenuinamente brasileiras, que puideron encher as salas de cine durante moito tempo.

Coa liberación dos costumes comezaron a producirse a principios dos anos 70 as chamadas Pornochanchadas, inspiradas nas comedias italianas e nas películas eróticas europeas.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Chanchada