Vicerrei

O título de vicerrei corresponde ao máis alto representante do rei nun estado, ou nunha colonia, do que é titular o monarca. Este estado ou colonia denomínase vicerreinado.^[1]

A vicerraíña é unha muller que exerce esta función, caso raro, porque dita función comprende tamén a comandancia militar do territorio, ou a esposa dun vicerrei.^[2]

A alusión etimolóxica ao rei fai que o vicerrei estea considerado como máis importante que un gobernador xeral, inclso nos casos en que sexa sinónimo deste rango administrativo.

Nuns poucos casos, nalgunhas coroas, o título (e a función, a menos que o título non estea directamente ligado a ela) resérvase a membros da familia real.

Orixe do termo

O título de vicerrei aparece no século XIV nun documento en latín de Pedro o Cerimonioso (1381).^[3] A mediados do século XVI introduciuse ns Coroa de Aragón a palabra virrey derivada da palabra visrei xa utilizada polo menos no século XV,^[4] e do catalán pasaría ao castelán visorey.^[4] Nos documentos da Corona de Aragón do século XV (1428), redactados en latín, empregábase o termo vice rex para refirirse ao vicerrei de Sicilia.^[5]^[6]

Notas

↑ vicerreinado no dicionario da RAG.
↑ vicerrei no dicionario da RAG.
↑ Antonio Rubió y Lluch (1947). Diplomatario de Oriente catalán (1401-09): colección de documentos para la historia de la expedición catalana a Oriente y los ducados de Atenas y Neopatria. Institut d'Estudis Catalans. pp. 522–. GGKEY:GTBN2GHED23. Consultado o 26 de agosto de 2016.
↑ ^4,0 ^4,1 Juan Corominas (1976). Diccionario crítico etimológico de la lengua castellana. 4,R-Z, p. 1112. Ed. Gredos. ISBN 978-84-249-1324-3. Consultado o 26 de novembro de 2016.
↑ P. Filippo Rotolo; P. Filippo Rotolo OFM Conv. (2006). Il Beato Matteo d'Agrigento e la provincia francescana di sicilia nella prima metà del secolo XV. Officina di Studi Medievali. pp. 260–. ISBN 978-88-88615-58-5. Consultado o 26 de agosto de 2016.
↑ Joseph Shatzmiller (1994). Jews, Medicine, and Medieval Society: Joseph Shatzmiller. University of California Press. pp. 156–. ISBN 978-0-520-08059-1. Consultado o 26 de agosto de 2016.

Véxase tamén

Bibliografía

Aznar, Daniel; Hanotin, Guillaume; May, Niels F. (dir.) (2014): À la place du roi. Vice-rois, gouverneurs et ambassadeurs dans les monarchies française et espagnole (XVIe-XVIIIe siècles). Madrid

Este artigo sobre historia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[1] vicerreinado no dicionario da RAG.

[2] vicerrei no dicionario da RAG.

[Lluch1947-3] Antonio Rubió y Lluch (1947). Diplomatario de Oriente catalán (1401-09): colección de documentos para la historia de la expedición catalana a Oriente y los ducados de Atenas y Neopatria. Institut d'Estudis Catalans. pp. 522–. GGKEY:GTBN2GHED23. Consultado o 26 de agosto de 2016.

[Corom1976-4] 4,0 ^4,1 Juan Corominas (1976). Diccionario crítico etimológico de la lengua castellana. 4,R-Z, p. 1112. Ed. Gredos. ISBN 978-84-249-1324-3. Consultado o 26 de novembro de 2016.

[RotoloConv.2006-5] P. Filippo Rotolo; P. Filippo Rotolo OFM Conv. (2006). Il Beato Matteo d'Agrigento e la provincia francescana di sicilia nella prima metà del secolo XV. Officina di Studi Medievali. pp. 260–. ISBN 978-88-88615-58-5. Consultado o 26 de agosto de 2016.

[Shatzmiller1994-6] Joseph Shatzmiller (1994). Jews, Medicine, and Medieval Society: Joseph Shatzmiller. University of California Press. pp. 156–. ISBN 978-0-520-08059-1. Consultado o 26 de agosto de 2016.

[1]