Hammona

Hammona^[1] vel Hama^[2] (Germanice: Hamm) est urbs in Rhenania Septentrionali-Vestfalia et erat caput Comitatus Marcae. Urbs ad ripam Lippiae fluminis sita est.

Historia

Anno 1226 comes Adolphus de Marca hoc oppidum fundavit. Paulo post civitas muris circumdata est comitibus privilegium consulum eligendorum concedentibus. Saeculo decimo septimo et decimo octavo non solum schola Latina, sed etiam Gymnasium illustre sive academicum in hac urbe florebat. Professor Guilielmus Neuhaus, qui postea Thuiscoburgi docuit, anno 1725 hoc carmen de Hammona edidit:

Hammona est Comitum minor Haga, medullaque Marcae,

Gaudet Athaeneo, pollent ibi robore cives,

Eximios praebet pisces pernasque suillas,

Illic & parvo bibitur sapidissima Keuta^[3].

Circulus Latine Legendi Hammonensis

Circulus Latine Legendi Hammonensis conditus est a Rainilde Aschoff a qua semper moderatur et instituitur. Pertinet ad omnes quibus cordi est legere auctores latinos omnium nationum et omnium saeculorum ab antiquitate ad tempora nostra. Circulus congregatur semel in mense quodam die veneris Hammonae, Ostenwall 79, in CVJM – Heim (Johannes-Busch-Haus).

Notae

↑ Viro Venerabili et Doctissimo Friderico Adolpho Krummacher Munerum Publicorum per L Annos Continuatam Administrationem Pia Mente Gratulatur, Bonnae, anno 1841 (pag. 3 apud Google Books).
↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
↑ ex: Oratio de Keuta Hammonensi, p. 29, citatum secundum: Johann Diederich von Steinen: Westphaelische Geschichte 4, Monasterii 1964, S. 545.

Nexus interni

Circulus Latine Legendi Hammonensis

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Hammonam spectant.

Situs geographici et historici: Locus: 51°40′0″N 7°49′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Facebook Places • "05915000" apud Statistik-Portal • Treccani

http://www.hamm.de/

Circuli Rhenaniae Septentrionalis et Vestfaliae

Praefectura Arnsbergensis	Urbs Baucensis • Circulus Ennepensis Rurensisque (Schwelma) • Urbs Hageniensis‎ • Urbs Hammonensis • Urbs Hernensis • Circulus Marcanus (Ludenscheidium) • Circulus Olpensis (Olpe) • Circulus Sigenensis Wittgensteiniensisque (Sigena) • Circulus Surlandensis Altus (Mescheda) • Circulus Susatensis (Susatum) • Urbs Tremoniensis • Circulus Unnensis (Unna)
Praefectura Coloniensis	Regio urbana Aquensis (Aquisgranum) • Urbs Bonnensis • Urbs Coloniensis • Circulus Durenensis (Durena) • Circulus Euskirchiensis (Euskirchia) • Urbs Leverkusensis • Circulus Montanus Altus (Gummersbach) • Circulus Rhenanus Arnapensisque (Bergheim) • Circulus Rhenanus Montanusque (Bergisch Gladbach) • Circulus Rhenanus Sigensisque (Sigburgum)
Praefectura Detmoldensis	Urbs Biliveldensis • Circulus Guterslohensis (Gutersloha) • Circulus Herfordiensis (Herfordia) • Circulus Hoxariensis (Hoxaria) • Circulus Lippensis (Detmolda) • Circulus Mindensis Luebbeckensisque (Minda) • Circulus Paderbornensis (Paderborna)
Praefectura Dusseldorpiensis	Urbs Assindiensis • Circulus Cliviensis (Clivia) • Urbs Crefeldiensis • Urbs Dusseldorpiensis • Urbs Gladbacensis • Circulus Metmannensis (Metmanna) • Urbs Mulhemiensis • Urbs Overhusensis • Urbs Remscheidiensis • Circulus Rhenanus Novaesiensis (Novaesium) • Urbs Salingiacensis • Urbs Thuiscoburgensis • Urbs Vallo-Vipperensis • Circulus Vesaliensis (Vesalia) • Circulus Virsensis (Virsena)
Praefectura Monasteriensis	Circulus Borckenensis (Borckena) • Urbs Bottorpiensis • Circulus Coesfeldiensis (Coesfeldia) • Urbs Gelsenkirchensis • Urbs Monasteriensis • Circulus Recolinchusensis (Recolinchusum) • Circulus Steinfurtensis (Steinfurtum) • Circulus Warendorfensis (Warendorf)

(cum capitibus in parenthese)

[1] Viro Venerabili et Doctissimo Friderico Adolpho Krummacher Munerum Publicorum per L Annos Continuatam Administrationem Pia Mente Gratulatur, Bonnae, anno 1841 (pag. 3 apud Google Books).

[2] J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3

[3] x: Oratio de Keuta Hammonensi, p. 29, citatum secundum: Johann Diederich von Steinen: Westphaelische Geschichte 4, Monasterii 1964, S. 545.

[1]