Haec pagina est obsolescens Aliquando tandem fortasse fiet tabularium historicum, aut denuo in usum reveniet. Hoc tempore eius destinatio est ignota. Sodes, fer sententiam tuam in nostra Taberna. Usus mutatioque paginae non prohibentur.

Hic habes aliquas paginas ridiculas olim in Vicipaedia insertas. Si vis alios iocos Neolatinos perscrutare, vide s.t.p. Uncapaediam (Necyclopaediam).

Nebrasca est civitas Civitatum Foederatarum Americae. Secundum Res Gestas Jeff Regis Nebrascanorum, regio Nebrasca primum apellata est Jeffland. Anno MCX moverunt in finis escimones qui fugerant ab persecutione religiosa in Canada. Horum escimonum dux, nomine Jeff, primam urbem in regionem condidit. Fertur urbem stetisse inter flumina Tigrim Euphratemque, scilicit Missuriam Plattamque. In novis terris segetes florebant et abundabant fructus agrorum divites. Unum impedimentum manebat: indigenes erant asperi et hostiles.

Escimones multa proelia cum indigenibus pugnabant, et multi fortes perierunt. Sed dux Jeff erat ingenio acuto praeditus et insidias barbaris composuit. Litteras enim misit ad principem barbarorum. Comitans litteras erat magnum laganum, instar monte, in carro gravi positum. Hoc in lagano escimones delecti se condebant. Barbari appetitione edendi laganum compulsi currum in castra traxerunt. Deinde in castris escimones exsiluerunt. Horribile erat proelium et cruentum. Denique omnes indigenes sunt interfecti et potentia barbarorum est fracta. Jeff solus erat rex Jefflandis. Paulo post proelum apud castra, ceterae civitates vicinae et multi gentes inculti se regi Jeff dediderunt.

Animus iam Jeff a bellis versus cogitare de nominis sui gloria incepit. Iussu Jeff naves sunt constructae et ducebantur in flumina Tigrim Euphratemque, scilicit Missuriam Plattamque. Escimones late longeque navigabant; perlustrabant multas terras ab occidente ad ortum solis. Nuntii ab rege Jeff usque ad Indiorum Aetheopumque finis tetenderunt. Unus escimo fortunatus ab Jeff regno etiam invenit Seattlum.

Anno MCXX omnia magnifica erat. Magnae urbes altae erant conditae; et bibliothecae et scholae instructae; viae latae et thermae et aqueductae aedificatae. In lingua eorum multa verba pro nive escimones obliti sunt. Capita filiarum flavas comas promiserunt. Non iam phocas venati sunt sed omnes maizem comedere inceperunt.

Non solum erat Jeff rex validus sed etiam iustus. Quamquam anno eodem populus Jeff suum dominum et dictatorem perpetuum clamaverat, frater eius, vir malus, Apollodorus nomine, interfecit Jeff in latrina. Itaque bellum inter Apollodorum et filium Jeff ortum est. Filius apellatus est Nebrascus. Utrius viri exercitus erant validi et diu pugnabant. Neuter superabant. Tandem Nebrascus et Apollodorus contendunt in monomachia.

Gerentes hastas et gladios, duo homines congressi sunt in Campo Martis extra moenibus Omahae. Apollodorus primum hastam iecit, sed Nebrascus parma se defendit. Dein Nebrascus iecit telum et vulneravit Apollonum. Ululans Apollodorus ad Nebrascum cucurrit. Audax Nebrascus, escimonum propugnator, uno ictu caput Apollodori abscindit. Sic malus Apollodorus mortuus est. Protinus Nebrascus rex est creatus et pax luxque exstabat omni in regno. Nomen Jeffland mutatum est. Nunc agri fecundi inter flumina Tigrim Euphratemque, scilicit Missuriam Plattamque, apellabutur Nebrasca.

Multis saeculis nepotes Jeff in pace Nebrascam regnaverunt, dum praesidens Franklinus Delano Rooseveltus anno MCMXL regem Nebrascae insultet et regnum eius evertat. Rooseveltus delere historiam escimonum nobilium Nebrascae volebat. Iste horrea tum maize plena incendit et puteos polluit; iste liberos teneris et pacificos escimonum abduxit cogens eos suam linguam rudem et alienam discere; iste etiam regia sepulchra compilavit afferens aurea et argentea ornamenta, divitias stirpis Jeff. Tam malevolens erat praesidens Rooseveltus Escimonibus Nebrascanis.

Post DCCLXII annos libertatis Nebrasca facta est provicia America.

Simon Omahensis, Res Gestae Jeff Regis Nabrascanorum, ed. Constantijn Schcramble Opdebeestie (Lugdunum Batavorum MDCLXXXII).

In principio erat solum nix. Deinde Magna Phocea super faciem nivis ferebantur. Illa divisit nivem ac glaciem et vidit Phocea quod esset bona. Formavit igitur Phocea escimonem de osse balaenae ut in nive et glacie habitaverint. Escimonem formavit Phocea et virum et feminam, sed eos formavit infantes. Infans masculus vocavit Hieronymus, feminina Krystal.

Fama tenet walrurem ex glaciebus quae circa sunt ad escimonium wagitum cursum flexisse. Illa walrus mammas suas pendentes escimulis praebuit. Deinde piscator walrurem invenit ―mirabile dictu― lingua sua lambentem et lingentem escimulos, Hieronymum et Krystalam. Piscator domum rediit una cum escimulis et eos uxori quae erat meretrix dedit. Piscator et meretrix escimulos usque ad escimones educaverunt. Denique reliquit Hieronymus piscatorem suum et meretricem et adhaesit Krystalae uxori suae et erant duo in carne una. Et vidit Magna Phocea quod esset bonum benedixitque eis dicens “crescite et multiplicamini et replete nivem et glaciem escimulis.” Sic Hieronymus et Krystal fecerunt et magnam multitudinem produxerunt paratam migrare ad Nebrascam!

Lingua Escimona est divisa in partes duo.Lingua Escimonum, qui habitant in Canda et lingua Escimonum qui havitant in Nebrasca.Lingua Canadiana est insulsa non dicabo de lingua hac.Lingua escimona est attractiva. Volo dicare de lingua hac.

Lingua escimona est cognata cum linguae Latinae, et linguae dacicorum. Habet multa verba rapta quoque de lingua Aethiopiana .Alphabetum Escimonum exstabat prius in anno D ante genesem Christi. Primum exemplum erat poculum aureum, qui habuit inscriptionem, et picturae alcum et cetorum et bovum et escimonum torosorum nudorum, saltantes et bibentes vinum. (Potest repraesentare festum Butyrumalia )

Ordo verborum non est sontica, sed tonus est crisimus. Sexi verborum sunt V. Lingua escimona facta est verbarum sed quoque quiritationes sonorae, grundentes imcomprehensibiles et systema intricata gestuum, qui possunt mutare interpretationem verbi quem comitat. Nemo vivans potest loqui hac linguam .

--Ubi iz (quiritatio sonora) batruuum? -Where is the bathroom? -Habinz repelz alcum? -Have you any elk-repellant? -Beeenz drenk. Volinz (quiriatio, cum gestum significans "Volas saltare"?) - I am rather inebriated. Would you like to dance?

(Excerptines a dramate nuncupata "Jeff, bossmaaan di Jefflans." - RALPH:Dat vaale iz chargurus -RALPH:That whale is going to charge! -TED:Ver iz canon harpooonis? -TED:Where did you leave the harpoon gun? -RALPH:Tinkinz yu iz habinz (quiritatio valde sonora)dat. -RALPH:I thought you had it. -TED:Tinkinz we diuri -TED:I think we're going to die. -RALPH:Zoopis bastaaaard (Gestum, significans "Bastarde stulte") -RALPH:You stupid bastard -Finis Dramatis

Butyrumalia est festum nebrascanum. Nebrascani celebrant amor suorum butyri Annus omnis, Nebrascani celebrant "Butyrumalia", cum devorant butyrum, et bibent vinum in abundantia. Est multa comisatio. Clamor Nebrascanorum potest esse auditus in spatio magno, quidem supra quiritationem alcum (qui saepe bibent vinum quoque.)

Historia una est data scriptore Tacito (qui visit Nebrascam saepe).Dixit in historia sua: Primae tres horae erat serena, cum compositae est contra horam quaternam et post hoc. Tunc, erat chaus. Omnes erant nudi. alces erant in campo (ubi festum positum erat, et alces potae erant. Poti erant quoque escimones, et pleni butyro. Cum dico "Poti" non volo significare "leniter poti", sed "Poti supra imaginatione." Terra erat lubrica cum butyro, et homines labantur et cadent ubiquaque. Alii escimones erat in amplexus, in manifesto aspecto, in fossis, sub arboribus, aut in campo ipso. Clamor erat valde sonorus, homines erant cantantes, et alces erant boantes. Commisatio desivit in occidente, dies secundum.

Terra Lacuum est aterum Nebrascae nomen quod escimones terrae butyro subterraneo copiosae dedit. Venae enim pingues butyri tetenderunt a Tigre flumine ad Euphratem flumen, scilicit Missuria Plattamque. Virgo, quae butyrum sole oriente a tergo tenet, non est indiana sed vero escimo feminina. Malifactores latronesque Minnesotae patrimonium Nebrascae furati sunt cum et virginem et nomen ‘Terram Lacuum’ Minnesotae declararent. Escimones Nebrascanenses hodie reparationes quaerunt.

My friends and colleagues, tomorrow, November 1st, is Butyrumalia, the Eskimo butter festival. Prepare the customary butter statues, and clear a nearby field for the traditional butter-eating contests, horse-racing, and whale-fighting in the arena.

Io! Butyrumalia!

November 2nd is the trafitional date of Post-Butyrumalia, a solemn day when all Nebraskans stayed inside and regretted profoundly their Butyrumalian escapades, generally while suffering from tremendous hang-overs. The butter was scrubbed from the local campus, and all the elk were shooed back into the wilderness, from whence they wandered.

Farewell, my esteemed colleagues. And in all sincerity, Happy Post-Butyrumalia!

I don't know how to speak Latin but in an attempt I will add "um" to everything.

Saxophonium isum aum musicalum instrumentum madeum ofum brassum. Itum isum uniqueum, sinceum althoughum itum isum madeum ofum brassum, itum stillum usesum aum reedum. Thereforeum, theum saxophonium isum classifiedum asum aum woodwindum instrumentum. Theum saxohponium alsoum sportsum fluteum or clarinetum like keysum, andum hasum it'sum signatureum curvedum bellum.

Theum saxophonium familyum consistsum ofum theum Piccoloum, Sopraninoum, Sopranoum, Altoum, Tenorum, Baritoneum, Bassum, andum Contrabassum Saxphoniums.

Sed solum Latine:

Intellege vocabulum Zergeisterung ut processum specialem advolutionis spiritualis. Verbum sigillum est, quod utilibe sim in casu vocandi de morbo dissidentiae phreneticae, dissociatione mentis vel morbo limeninipedium, in quos ea verba morborum modo in idiomate transgredente admonstrationem uniformem in aream cerebrosam sunt et mutationes societatum omniarum adnotant.

Zergeisterung modus intellectualis ambivalentiae est, in quem quaedam relativitas omniarum veritatum accipitur. Symboli Zergeisterungis caput Iani dei Romani et oculus, curva spiralis labyrinthusque sunt.

Etiam Zergeisterung qualitas specialis illius modi reflectat, quae cum per ideas quam desillusione vel per vocandum de idos mundi appertum et mobile circumscribi potest.

Denique Zergeisterung mutationes modi intellectualium spiritualiumque adnotat, quam ab illuminatione occidentale nascentur et in terras latas vernacule facentur. Verbum in quadam religatione ad entheatum essendum est, sed quisque non opposita est.

Verbum Germanicum Zergeisterung intranslatibile est.

• Disputatio:Zergeisterung
• en:Wikipedia:Articles for deletion/Zergeisterung

• http://www.zergeisterung.de/
• http://kamelopedia.mormo.org/index.php/Zergeisterung
• en:Category:Suspected Wikipedia sockpuppets of Zergeisterung
• http://desencyclopedie.wikia.com/wiki/Zergeisterung
• http://www.google.com/Top/World/Deutsch/Spiele/Computerspiele/Online/Browserbasiert/Adventure/

Creator ludi Zergeisterungi non amicus vandalismi visitorium ludi est.

Rolandus Koch (Germanice: Roland Koch) est in diebus nostris praeses ministrorum Hassiae. Electus anno MCMXCIX a populo, qui eo tempore nondum sciebat eum furciferum et ganeonem esse, undique pecuniam publicam frustra effudit, ut aerarium publicum nunc sit vacuum et Hassia, temporibus antiquis dives civitas, hodie sit pauper et obaerata. Putat se esse dominum terrae et sibi licere omnia sua voluntate facere; arbitratur se esse dominum rerum omnium, sed errat! Populo Hassiae displicet, cives sperant eum proxima electione e sede eiectum iri; nonnulli etiam nunc possunt eum non iam videre. Habet faciem non pulchram, verruculae scatent in eius ore; cuius vox est dura et hominibus quibusdam ceciderunt aures de capite, cum eam vocem audiverant. De eius partu nihil auditum est; sunt, qui opinantur istum esse natum in specu quodam vel sub terra, ubi vapores mali effluunt e terrae intestinis.

Gregos, puer Britannicus erat, persona celebra erat in Aeneido.

Descriptus erat ita a Suetonio:

"Hic puer, qui scriptores dicunt Britannicus erat, a plurimis pueris, et etiam a suis inimiciis, unus magnificabiliter fortis et splendidus puer vocatus erat. Pugnavit in proeliis Troiis, et suum animus est magnopere demonstratus in Aeneido Vergili." (Suetonius, De Poetis)

Habuit unam matrem, et unam sororem, quae incurrator sepulcrae erat, quod ea habuit nomen Larae. Soror pulchrissima erat, et magnopere cupidus erat a multis pueris, continens centurion nomine Dominicus, gentis Nolanni.

Denique Gregos magnus proleator erat. Nam, in secundo libro Aeneidis, Gregos superavit etiam Aeneam a mano. A qua facina, maxime laudatus est a Graecis et Troiis. Itaque, per annos Gregos est exempoator liberalis animi.

But I think we have a hoaxer here. Andrew Dalby (disputatio) 09:51, 14 Iulii 2008 (UTC)[reply]

Haec persona verus est! Non fraudatio est! Iulius

Legite Aeneidem! Pagina haec non delendatur! Caesar vivat! Iulius

Latinitatem ipsae rei dubiam puto - quomodo "incurrator sepulcrae" intellegendum est? Sepulcrorum expugnator? ?
"cupidus erat" - quis erat cupidus - Gregos? Sive soror -> cupida?
Nomen "proleator" in maximo dictionnario Dvoreckogo (100 000 verba) non inveniendum est - estne verbum Latinum? Omnesvulnerantun 12:42, 14 Iulii 2008 (UTC)[reply]

Amice, omnis huius commentarii sententia est falsa. Commentarius delendus est! IacobusAmor 12:55, 14 Iulii 2008 (UTC)[reply]

Eugepae, Latina pro "Eheu!" vel "Factus bene!", adhiberentur vulgo pro a maioribus traditius quod erat demonstrandum ad finem mathematicum documentum.^[1]

Sequens est documentum Rationis Pythagorae:^[2]

c² + 2ab = (a + b)²

c² + 2ab = a² + 2ab + b²
c² = a² + b²

EUGEPAE

Locutio 'Eugepae' ortus est cum vulgari locutione inter Romanam Respublicam in tempora magnae felicitatis, talis Pax Romana qualis. Factus est ut compositionem duo verba, 'Eughe,' quod erat onomatopoeiam a naturales vocationes et clamores, factus in Latina and 'epaequos,' quod aspere convertit in 'magna felicitas et solatium in tempores of magnum iurgium', exsequiens victorias Romanas ab digni hostes talis Galli, Carthago, et Visigothi quails. Tamen, hic derivatio disputatur. Alii linguarum periti credunt appellationem aliquando deduxit ab similes Graecae radices exprimentes similem petulantem approbationem vel optimam delectationem, populissimus horum verborum essens Eureka. Tamen, hic erat tempus ante seram Latinam grammaticam confecta est, talis ablativus absolutus et supinum qualis. Est etiam indicium proponere verbum "Eugepae" significabatur exprimere profundum voluptarium gaudium. Romana Poeta Catullus est fortasse prominentissimus scriptoris qui utitur verbum, praecipue in suum poematem "Catullus Septuaginta et Octo"^[3]. Suus usus in mathematica sufficit exprimere affectus immanis satisfactionis adeptus via completione mathematicae documenti.

Est significans controversia super num Eugepae vēnit ab mutuā consummatione desiderii physici, vel num simpliciter derivavit ab vultu gaudii meri. Inter praedarendum virginum Sabinum, exemplum gratia, codices haud dubie notatae sunt cum clamores multae ‘Eugepae!’ Facto hōc, erat magnum tempus discordiae, cum raris clamoribus per Eugepae modo quando novam hostem victus esse, notabilissime Britannia. Etiam scitur Ptolemy clamare ex inventione tris puncti uni tris uni sex, quod erat, ad tempus, appropinquatur propinquum pi.^[4].

Caesare duce, tamen, est etiam praecise clarus hominess impellebant benigne laudare id sociis Romanis. Per tempus, notus est habere multae derviationes depingentes gaudium talis, Eureka, CA, Hooray!, and duplum sensus, unā cum suo comintante cantu ‘Eugepae!’

Maxima ostentatio Eugepae, tamen, est notus esse post repulsam Indianae domūs vicariorum rogationis declarantis pretium pi erat “proportion diametric et peripheriae est per quinque super quattuor”, dans pretium mendosum pi esse tres puncti duo.^[5]. Perfacto hoc, Latinae philologae et mathematicae philologae ubique iundaverunt vias Indianapolis, creantes natio Eugepae dies ad Februarium tredecim, MDCCCXCVII, dies post ubique praesens 'Indianae Pi Rogationis' dilatus sunt incerte. Si sanxissent hunc rogationem [quod non fecerunt], fuissent imprudentes [sed non erant]. Est summe nebulosus utrum erat ullum desiderium physici consummatum inter hunc tempus, vel utrum gaudium mathematicae erat calcar clamare ‘Eugepae’. Tamen, est clarus erant tam efferiti cum beatitudine ut cantaverunt ‘Eugepae’ (ut) exprimere ecstases.

In Europae novus ortum, libri mathematici scribebant per typum in Latinam, et locutions talis ‘Eugepae!’ quails utebantur laudare victore documenta uni.

Vulgare, factum est signum dialecticorum certissimorum. ‘Eugepae’ utitur interdum in inmathematici contextūs ac intendere assertions; in hic contextus (atque in omnia), habet parva coniunctio cum deductione severā, et est ironicius et astutius festivius.

Victionarium? --Ioscius ^(disp) 00:02, 17 Octobris 2008 (UTC)[reply]

Immo: delenda. IacobusAmor 00:30, 17 Octobris 2008 (UTC)[reply]