Paul Martin

Paul Martin
Perdana Menteri Kanada Ke-21
Dalam jawatan 12 Disember 2003 – 6 Februari 2006
Raja	Elizabeth II
Gabenor Agung	Adrienne Clarkson Michaëlle Jean
Timbalan	Anne McLellan
Didahului oleh	Jean Chrétien
Digantikan oleh	Stephen Harper
Maklumat peribadi
Lahir	Paul Edgar Philippe Martin (1938-08-28) 28 Ogos 1938 (umur 86) Windsor, Ontario
Parti politik	Liberal
Pasangan	Sheila Cowan
Anak	3 anak lelaki (Paul, Jamie dan David)
Kediaman	Montreal, Quebec
Tempat belajar	Kolej St. Michael, Toronto Universiti Toronto
Bidang pengkhususan	Peguam, ahli perniagaan
Tandatangan
Laman web	PaulMartin.ca

Beberapa bahagian daripada rencana ini (yang berkaitan dengan April 2020) perlu dikemas kini. Sila bantu mengemaskinikan rencana ini bagi mencerminkan peristiwa yang terkini atau maklumat yang baru.

Paul Edgar Philippe Martin (lahir 28 Ogos 1938), ataupun dikenali sebagai Paul Martin, Jr., merupakan ahli politik Kanada yang telah menjawat sebagai Perdana Menteri Kanada yang ke Ke-21 dan juga menjadi ketua Parti Liberal Kanada selepas menjawat sebagai Menteri Kewangan Kanada.

Pada 14 November 2003, Martin menggantikan Jean Chrétien sebagai ketua Parti Liberal dan menjadi Perdana Menteri pada 12 Disember 2003 selepas pilihan raya 2004 dengan Parti Liberal berjaya dikekalkan walaupun ia dikurangkan kepada satu kerajaan minoriti. Dipaksa oleh undi keyakinan, pilihan raya umum 2006 yang dihasilkan kerajaan minoriti pembangkang Parti Konservatif menjadikan Stephen Harper sebagai Perdana Menteri. Martin meletak jawatan sebagai pemimpin parlimen selepas pilihan raya tersebut dengan menyerahkan tugasnya kepada Bill Graham dalam tempoh sementara. Martin sebagai pemimpin parti sehingga beliau meletak jawatan pada 18 Mac, akhirnya digantikan oleh Stéphane Dion.

Martin berkhidmat sebagai Ahli Parlimen bagi menunggang dari LaSalle-Émard di Montreal daripada pemilihannya dalam pilihan raya 1988. Beliau bersara pada tahun 2008 dan beliau berkhidmat sebagai Menteri Kewangan 1993-2002. Beliau menyelia banyak perubahan dalam struktur kewangan kerajaan Kanada dan dasar-dasar kesan langsung ke atas defisit fiskal kronik di negara ini dengan memperbaharui pelbagai program termasuk perkhidmatan sosial.

Kini dilihat sebagai seorang diplomat global, Martin terus menyumbang di arena antarabangsa melalui pelbagai inisiatif seperti Insentif untuk Kesihatan Global, bukan untuk keuntungan di belakang Tabung Impak Kesihatan, di mana beliau berkhidmat sebagai ahli Lembaga Penasihat.

Martin telah dilahirkan di Windsor, Ontario.^[1] Bapa beliau adalah Paul Joseph James Martin, seorang berbangsa Perancis-Ontario kacukan Ireland dan Perancis, berkhidmat selama tiga puluh tiga tahun sebagai ahli Dewan Rakyat Kanada dan adalah seorang Menteri Kabinet dalam kerajaan Perdana Menteri Liberal iaitu William Lyon Mackenzie King, Louis St. Laurent, Lester B. Pearson dan Pierre Trudeau. Ibu beliau adalah Eleanor "Nelly" Alice (née Adams), seorang berdarah kacukan Scotland, Ireland dan Metis.^[2] Beliau mempunyai seorang adik perempuan, Mary Anne.

Beliau menghidap polio pada tahun 1946 ketika berusia lapan tahun (seperti bapanya yang telah dijangkiti penyakit itu pada tahun 1907).^[3] Beliau dibesarkan di Windsor dan Ottawa. Untuk memberi beliau peluang untuk belajar Bahasa Perancis, ibu bapa beliau mendaftar dia dalam sekolah menengah swasta iaitu bidang Bahasa Perancis, École Garneau di Ottawa. Beliau kemudian melanjutkan pengajiannyake Universiti Ottawa.

Martin lulus dari Kolej St. Michael Universiti Toronto berijazah B.A. dalam sejarah dan falsafah pada tahun 1961, beliau tuurt menganggotai Persaudaraan PSI Upsilon pada ketika ini. Beliau kemudian menghadiri Fakulti Undang-Undang Universiti sana di mana beliau menerima LL.B. yang pada tahun 1964. Beliau dipanggil ke bar Ontario pada tahun 1966.^[4]

Dalam 1993, Paul Martin telah dilantik sebagai Menteri Kewangan dalam kerajaan Jean Chrétien. Beliau mengekalkan kedudukan ini sehingga 2002.

Kerana usahanya, Jabatan Kewangan Kanada telah semakin berkembang sejak akhir 1990, bukan sahaja untuk menghapuskan defisit bajet tetapi juga dikurangkan hutang negara.^[5]. Sebagai Menteri Kewangan, beliau telah memperkenalkan draf undang-undang kontroversi dengan memastikan bahawa mana-mana pendatang yang ingin tinggal di Kanada perlu membayar sejumlah 475$. Pendatang masuk ke dalam wilayah Kanada cukai hendaklah dihapuskan 1993, tahun di mana Kanada tidak dalam kedudukan defisit tetapi Paul Martin telah mengekalkan cukai ini. Ia juga penting untuk mengetahui bahawa dalam tempoh apabila Paul Martin adalah menteri kewangan, Kanada telah menghapuskan defisit $ 42 bilion dan telah mencatatkan lebihan belanjawan lima kali berturut-turut ^[6] · ^[7].

Walau bagaimanapun, beberapa wilayah seperti Quebec dan Alberta pertimbangkan program penjimatan yang telah membantu mengembangkan ketidakseimbangan fiskal antara negara-negara wilayah dan kerajaan persekutuan kerana banyak program-program sosial Kanada termasuk sistem kesihatan awam yang menjalani pemotongan bajet penting pada 1996 kepada kerajaan persekutuan untuk mengurangkan defisit. Dengan cara ini kerajaan persekutuan Kanada boleh menghapuskan defisit dengan hanya merujuk rang undang-undang ke wilayah-wilayah^[8].

Pada 2000, Paul Martin dan penyokongnya cuba untuk "menggulingkan" pemimpin Liberal dengan mengetuai parti dengan secara semula jadi dan ditetapkan sebagai pengganti kepada Christian. Acara ini dibuat memarakkan lagi hubungan tegang di antara Perdana Menteri dan Menteri Kewangan. Pada Pilihan raya 2000, Perdana Menteri Chrétien mendapat majoriti parlimen ketiga berturut-turut yang selesa sementara peranan kepimpinannya dalam parti. Ia juga mengumumkan bahawa ia akan menjadi penggal ketiga^[9].

Perdana Menteri Chrétien dan Martin sering bertempur semasa memegang jawatan. Ia sering melaporkan bahawa Chrétien selalu mengutuk Martin dari segi pahit bahawa dia tidak pernah memaafkan Martin untuk menjalankan konvensyen kepimpinan Liberal tahun 1990. Semasa pertandingan yang pahit, Martin telah memaksa Chrétien mengisytiharkan penentangannya kepada Meech Lake Accord dan hasilnya Chrétien pada umumnya tidak popular di wilayah halamannya pada dekad yang datang.

Malah sebelum kemenangan kedua Liberal pada pilihan raya 1997, terdapat banyak spekulasi di media dan di Ottawa bahawa Martin adalah ingin memaksa Chrétien untuk bersara dari menjadi perdana menteri. Sebagai Liberal muncul dengan kerajaan majoriti yang lebih kecil selepas pilihan raya 1997, walaupun ia tidak mungkin bahawa mana-mana parti pembangkang boleh menimbulkan cabaran yang serius, Martin mula mendapat sokongan daripada orang-orang yang mula untuk tidak bersetuju dengan Chrétien. Bagaimanapun, pemimpin Liberal telah dipilih semula pada tahun 2000, setelah kembali banyak tanah hilang pada tahun 1997. Pada masa ini, Martin telah berjaya menguasai banyak jentera parti.

Konflik di antara kedua-dua pemimpin ini mencapai kemuncaknya pada tahun 2002 apabila Martin meninggalkan Kabinet dan digantikan oleh John Manley. Sebagai Menteri Kewangan, terdapat beberapa soalan sama ada meletak jawatan atau Martin dan Chrétien telah menolak. Berada di luar Kabinet, berkemungkinan rangsangan kepada kempen Martin kerana dia tidak lagi mempunyai kewajipan untuk mendedahkan penderma beliau. Tidak lama selepas itu, Martin menyatakan hasratnya untuk menjalankan sebagai ketua Parti Liberal pada konvensyen parti akan datang. Sepanjang musim panas 2002, Martin melawat negara ini dengan berkempen untuk menggantikan Chrétien manakala penganjur Liberal disediakan untuk mencabar kepimpinan Chrétien semasa undi kajian pada bulan Januari 2003. Pada musim luruh, Chrétien mengumumkan bahawa beliau akan meletak jawatan pada musim bunga tahun 2004 selepas kurang daripada separuh daripada kaukus bersetuju untuk menandatangani komitmen yang telah menyokong beliau. Martin telah menjadi ketua parti ketika konvensyen kepimpinan pada musim luruh tahun 2003, yang telah diadakan di Toronto.

Beberapa pesaing kepimpinan berpotensi yang lain, seperti Brian Tobin dan Allan Rock enggan menyertai pemilojam ini. Serangan John Manley pada keengganan Martin telah mendedahkan penyumbang kempen tidak banyak menjejaskan pemimpin negara itu. Ini menyebabkan tiada calon yang kuat untuk menyokong Chrétien dan sebahagian daripada mereka enggan mengundi untuk Martin.

Pada 21 September 2003, Martin mudah mengalahkan lawan tunggalnya yang tinggal, bekas Timbalan Perdana Menteri Sheila Copps dengan memperoleh sembilan puluh tiga peratus daripada perwakilan parti dari seluruh negara. Pada 14 November 2003, beliau diisytiharkan sebagai pemenang di konvensyen kepimpinan Liberal, menangkap 3,242 daripada 3,455 undi. Beliau telah memenangi kepimpinan hampir menang tanpa bertanding kerana hidupnya pada jentera parti dan kerana penyokong Chrétien tidak perhimpunan di sekitar sama ada daripada pihak lawan kepimpinan.

Profesor Universiti Simon Fraser, Doug McArthur telah berkata kempen kepimpinan Martin menggunakan taktik agresif bagi kepimpinan konvensyen 2003 dalam usaha untuk menamatkan pemilihan ini sebelum memberi gambaran bahawa usahanya adalah terlalu kuat. McArthur mempersalahkan taktik Martin untuk mengendur yang berterusan dalam nasib Liberal kerana ia tidak menggalakkan aktivis yang salah.^[10]

Pada 12 Disember 2003, Martin telah dilantik oleh Gabenor General Adrienne Clarkson sebagai Perdana Menteri kedua puluh satu dari Kanada. Apabila mengangkat sumpah sebagai Perdana Menteri, Martin mengadakan bendera yang terbang di Bukit Parlimen. Kedua-dua bapa dan anaknya pernah berkhidmat sebagai menteri Kabinet dan bertanding kepimpinan Liberal berkali-kali; percubaan mereka 1948-1990 tidak berjaya. Pilihan raya Martin sebagai pemimpin dan menjadi Perdana Menteri digambarkan sebagai memenuhi impian keluarga. Kedua-dua juga mendapat awalan kehormatan Yang Amat Berhormat. Satu perbezaan antara mereka adalah bahawa Paul Sr adalah salah satu daripada ahli-ahli yang paling sayap kiri parti, manakala Paul Jr dianggap sebagai di sayap kanan.^[11]

Apabila beliau mengangkat sumpah, kabinet baru Martin dikekalkan hanya separuh menteri-menteri dari kerajaan Chrétien, semua menteri perlu diberi perhatian dalam tradisi dari keadaan sebelumnya di mana seorang Perdana Menteri bersara menyerahkan kuasa kepada penggantinya sebagai pemimpin parti. Martin dan penyokongnya menjalankan kawalan ke atas proses menunggang penamaan, berbuka dengan duluan untuk secara automatik menandatangani kertas pencalonan penyokong kerajaan dan bekas menteri yang mahu bertanding semula. Walaupun tanda-tanda parti terbuka perbalahan, ini menunjukkan sedikit impak kepada rekod populariti Martin dengan beberapa penganalisis politik menunjukkan bahawa perubahan kabinet itu bertujuan untuk membentangkan kerajaan baru yang berbeza dari sepuluh tahun tempoh pemerintahan Chrétien.

Martin dan Liberal telah terjejas akibat laporan daripada Audit Negara, Sheila Fraser pada 9 Februari 2004, yang menunjukkan bahawa kontrak penajaan yang direka untuk meningkatkan status kerajaan persekutuan di Quebec menyebabkan sedikit tiada kerja yang dilakukan. Banyak agensi-agensi mempunyai hubungan Liberal, dan kira-kira $100 juta bernilai $250 juta dalam perbelanjaan program hilang. Skandal menyebabkan kurang populariti Martin, terutamanya di Quebec, di mana pemimpin Bloc Québécois Gilles Duceppe walaupun menuduh perancangan Martin untuk memperluaskan di laluan laut St Lawrence dengan memberi manfaat kepada Kanada sendiri iaitu syarikat Steamship Lines. Skandal juga membuang keraguan mengenai cadangan Martin kerana pelantikan Kabinet, yang mencetuskan spekulasi Martin hanya memerangkap kerajaan penyokong Chrétien untuk menjauhkan Liberal dari skandal tersebut. Martin mengakui bahawa terdapat arahan politik tetapi menafikan penglibatannya atau pengetahuan dan kontrak penajaan. Dia memanggil siasatan kehakiman untuk menyiasat apa yang telah terjadi yang dikenali sebagai skandal tajaan dan dicalonkan John Gomery untuk mengetuainya.

Pada 24 Februari 2005, Menteri Luar Negeri Pierre Pettigrew memberitahu Dewan Rakyat bahawa Kanada tidak akan mengambil bahagian dalam Peluru Berpandu Pertahanan Nasional di Kanada dan bahawa ijangka akan berunding dalam kes peluru berpandu yang dilancarkan ke atas ruang udara Kanada. Keputusan Martin tersebut datang dengan banyak pujian, tetapi yang lain melihat bahawa kerajaan telah menjauhkan dirinya daripada Amerika Syarikat kerana kerajaan beliau terus bekerjasama dengan Amerika Syarikat pada kawalan sempadan, pihak yang menuntut pelarian dan pertahanan serta beliau juga melantik ahli politik Liberal berpengalaman Frank McKenna sebagai duta Kanada ke Washington.

Martin mempromosikan pengembangan G8 ke dalam kumpulan yang lebih besar daripada dua puluh negara-negara G20. Beliau juga menjalin hubungan yang lebih rapat dengan Republik Rakyat China dengan mengumumkan perkongsian strategik inisiatif semasa lawatan Presiden RRC Hu Jintao ke Kanada pada September 2005.^[12]

Pada 4 Ogos 2005, kerajaan mengumumkan bahawa Martin telah menasihatkan Ratu Elizabeth II untuk melantik Michaëlle Jean sebagai Gabenor-Jeneral Kanada. Penerimaan pelantikan itu adalah bercampur-campur: termasuk Harper, menyambut baik langkah itu manakala tuduhan bahawa suaminya mengasaskan bekas anggota pertubuhan pengganas, Front de libération du Québec (ataupun nama ringkasnya FLQ) yang telah menyokong perpecahan Quebec pada masa lalu dengan mengejutkan semua orang.^[13] Selepas pelantikan beliau, beliau menegaskan komitmen beliau kepada persekutuan dan isu mati ke bawahan.

Pada November 2008, CTV Television Network melaporkan bahawa Martin akan menjadi ahli empat orang majlis penasihat ekonomi pada andaian kerajaan campuran yang dibentuk oleh Liberal dan NDP jika mereka berjaya menjatuhkan kerajaan Harper.^[14] Walau bagaimanapun, campuran yang dicadangkan untuk membubarkan pemimpin Liberal Stéphane Dion segera dipaksa keluar dan digantikan dengan Michael Ignatieff.

Martin adalah pengerusi Kumpulan Wang Forest Lembangan Congo, menangani isu-isu kemiskinan di kawasan sepuluh negara di Afrika. Sejak persaraannya dari politik, beliau pernah menjadi penasihat kepada Tabung Kewangan Antarabangsa dan Gabungan Dialog Afrika. Beliau juga bekerjasama dengan Inisiatif Pendidikan Orang Asli Martin yang membantu Bangsa-Bangsa Pertama belia.^[15]