Naar inhoud springen

Formule 1 in 1984

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina Formule 1 in 1984 voor het laatst bewerkt door Balenda (overleg | bijdragen) op 8 okt 2024 14:46. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
35e Formule 1-seizoen (1984)
Volgende: 1985
Vorige: 1983
Niki Lauda pakte zijn derde en laatste wereldtitel in 1984
Niki Lauda pakte zijn derde en laatste wereldtitel in 1984
Algemene informatie
Races 16
Coureurs 35
Constructeurs 15
Verdedigend
kampioen
Vlag van Brazilië Nelson Piquet (coureurs)
Vlag van Italië Ferrari (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Oostenrijk Niki Lauda 72
(3e titel)
2e plaats Vlag van Frankrijk Alain Prost 71½
3e plaats Vlag van Italië Elio de Angelis 34
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren 143½
(2e titel)
2e plaats Vlag van Italië Ferrari 57½
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus 47
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het Formule 1-seizoen 1984 was het 35ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 25 maart en eindigde op 21 oktober na zestien races.

Om veiligheidsredenen werd het bijtanken gedurende de race, wat in 1982 pas was ingevoerd door het Brabham-team, opnieuw verboden. Het verbod op bijtanken werd in 1994 opnieuw afgeschaft en er mocht vanaf dan terug bijgetankt worden gedurende de race. Vanaf 2010 is er opnieuw een bijtank verbod opgelegd. Daarnaast werd er een brandstoflimiet van 225 liter per race ingevoerd om de motoren minder krachtig te laten zijn. Niki Lauda werd kampioen met een half punt voorsprong op McLaren-teamgenoot Alain Prost, de kleinste voorsprong uit de geschiedenis van de Formule 1.

Na 24 jaar afwezigheid keerde de Grand Prix van Portugal terug op de kalender.

GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
389
1 GP van Brazilië Vlag van Brazilië Circuit van Jacarepagua Rio de Janeiro 25 maart
390
2 GP van Zuid-Afrika Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kyalami Grand Prix Circuit Midrand 7 april
391
3 GP van België Vlag van België Circuit Zolder Heusden-Zolder 29 april
392
4 GP van San Marino Vlag van Italië Autodromo Dino Ferrari Imola 6 mei
393
5 GP van Frankrijk Vlag van Frankrijk Circuit de Dijon-Prenois Dijon 20 mei
394
6 GP van Monaco Vlag van Monaco Circuit de Monaco Monte Carlo 3 juni
395
7 GP van Canada Vlag van Canada Circuit Gilles Villeneuve Montreal (Quebec) 17 juni
396
8 GP van de Verenigde Staten Oost Vlag van Verenigde Staten Stratencircuit Detroit Detroit (Michigan) 24 juni
397
9 GP van Dallas Vlag van Verenigde Staten Fair Park Circuit Dallas (Texas) 8 juli
398
10 GP van Groot-Brittannië Vlag van Verenigd Koninkrijk Brands Hatch West Kingsdown 22 juli
399
11 GP van Duitsland Vlag van Duitsland Hockenheimring Hockenheim 5 augustus
400
12 GP van Oostenrijk Vlag van Oostenrijk Österreichring Spielberg 19 augustus
401
13 GP van Nederland Vlag van Nederland Circuit Park Zandvoort Zandvoort 26 augustus
402
14 GP van Italië Vlag van Italië Autodromo Nazionale Monza Monza 9 september
403
15 GP van Europa Vlag van Duitsland Nürburgring GP-Strecke Nürburg 7 oktober
404
16 GP van Portugal Vlag van Portugal Autódromo do Estoril Estoril 21 oktober
  • De Grand Prix van de Verenigde Staten in Flushing Meadows werd voor de tweede keer afgelast (mede door een niet succesvolle CART-wedstrijd op het nabij gelegen Meadowlands Sports Complex) en vervangen door de Grand Prix van Hongarije.[1]
  • De Grand Prix van Hongarije werd op zijn beurt echter vervangen door de Grand Prix van Europa omdat de plannen voor de race in het park moeilijk uitvoerbaar bleken.[2]
  • De Grand Prix van Spanje op een nieuw stratencircuit in Fuengirola werd afgelast vanwege begrotingsproblemen en vervangen door de Grand Prix van Portugal.[3]
Ronde Grand Prix Circuit Plaats Originele datum
15 GP van de Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten Flushing Meadows Circuit New York (New York) 23 september
15 GP van Hongarije Vlag van Hongarije Népliget Park Circuit Boedapest 7 oktober
16 GP van Spanje Vlag van Spanje Stratenircuit Fuengirola Fuengirola 21 oktober

Resultaten en klassement

[bewerken | brontekst bewerken]
Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Banden Verslag
1 Vlag van Brazilië GP van Brazilië Vlag van Italië Elio de Angelis Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG M Verslag
2 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) GP van Zuid-Afrika Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Frankrijk Patrick Tambay Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG M Verslag
3 Vlag van België GP van België Vlag van Italië Michele Alboreto Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Italië Michele Alboreto Vlag van Italië Ferrari G Verslag
4 Vlag van San Marino GP van San Marino Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG M Verslag
5 Vlag van Frankrijk GP van Frankrijk Vlag van Frankrijk Patrick Tambay Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG M Verslag
6 Vlag van Monaco GP van Monaco Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Brazilië Ayrton Senna Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG M Verslag
7 Vlag van Canada GP van Canada Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-BMW M Verslag
8 GP van de Verenigde Staten Oost Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Warwick Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-BMW M Verslag
9 GP van Dallas Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Finland Keke Rosberg Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Honda G Verslag
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk GP van Groot-Brittannië Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG M Verslag
11 Vlag van Duitsland GP van Duitsland Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG M Verslag
12 Vlag van Oostenrijk GP van Oostenrijk Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG M Verslag
13 Vlag van Nederland GP van Nederland Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG M Verslag
14 Vlag van Italië GP van Italië Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG M Verslag
15 Vlag van Europa GP van Europa Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Brazilië Nelson Piquet
Vlag van Italië Michele Alboreto
Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG M Verslag
16 Vlag van Portugal GP van Portugal Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG M Verslag

Puntentelling

[bewerken | brontekst bewerken]

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 9 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs

[bewerken | brontekst bewerken]

De elf beste resultaten van alle wedstrijden tellen mee voor de eindstand.

Pos. Nr. Coureur Grands Prix Punten
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van België
BEL
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Canada
CAN

VSO

DAL
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Europa
EUR
Vlag van Portugal
POR
1 8 Vlag van Oostenrijk Niki Lauda DNF 1 DNF DNF 1 DNF 2 DNF DNFS 1S 2 1S 2 1S 4 2S 72
2 7 Vlag van Frankrijk Alain Prost 1S 2 DNF 1 7P 1P 3 4 DNF DNF 1PS DNF 1P DNF 1 1 71½
3 11 Vlag van Italië Elio de Angelis 3P 7 5 3 5 5 4 2 3 4 DNF DNF 4 DNF DNF 5 34
4 27 Vlag van Italië Michele Alboreto DNF 11 1P DNF DNF 6 DNF DNF DNF 5 DNF 3 DNF 2 2S 4 30½
5 1 Vlag van Brazilië Nelson Piquet DNF DNFP 9 DNFPS DNF DNF 1PS 1P DNF 7P DNF 2P DNF DNFP 3PS 6P 29
6 28 Vlag van Frankrijk René Arnoux DNF DNF 3S 2 4 3 5 DNF 2 6 6 7 11S DNF 5 9 27
7 16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Warwick DNF 3 2 4 DNF DNF DNF DNFS DNF 2 3 DNF DNF DNF 11 DNF 23
8 6 Vlag van Finland Keke Rosberg 2 DNF 4 DNF 6 4 DNF DNF 1 DNF DNF DNF 8 DNF DNF DNF 20½
9 19 Vlag van Brazilië Ayrton Senna DNF 6 6 DNQ DNF 2S 7 DNF DNF 3 DNF DNF DNF DNF 3 13
10 12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell DNF DNF DNF DNF 3 DNF 6 DNF 6P DNF 4 DNF 3 DNF DNF DNF 13
11 15 Vlag van Frankrijk Patrick Tambay 5 DNFS 7 DNF 2S DNF WD DNF DNF 8 5 DNF 6 DNF DNF 7 11
12 2 Vlag van Italië Teo Fabi DNF DNF DNF DNF 9 3 DNF DNF 4 5 DNF DNF 9
13 22 Vlag van Italië Riccardo Patrese DNF 4 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 12 DNF 10 DNF 3 6 8 8
14 5 Vlag van Frankrijk Jacques Laffite DNF DNF DNF DNF 8 8 DNF 5 4 DNF DNF DNF DNF DNF DNF 14 5
15 18 Vlag van België Thierry Boutsen 6 12 DNF 5 11 DNQ DNF DNF DNF DNF DNF 5 DNF 10 9 DNF 5
16 23 Vlag van Verenigde Staten Eddie Cheever 4 DNF DNF 7 DNF DNQ 11 DNF DNF DNF DNF DNF 13 9 DNF 17 3
17 19 Vlag van Zweden Stefan Johansson DSQ DSQ DNQ DSQ 4 DNF 11 3
18 26 Vlag van Italië Andrea de Cesaris DNF 5 DNF 6 10 DNF DNF DNF DNF 10 7 DNF DNF DNF 7 12 3
19 24 Vlag van Italië Piercarlo Ghinzani DNF DNS DNF DNQ 12 7 DNF DNF 5 9 DNF DNF DNF 7 DNF DNF 2
20 17 Vlag van Zwitserland Marc Surer 7 8 9 DNF DNF DNQ DNF DNF DNF 11 DNF 6 DNF DNF DNF DNF 1
30 Vlag van Oostenrijk Jo Gartner DNF DNF DNF DNF 12 5 * DNF 16 0
31 Vlag van Oostenrijk Gerhard Berger 12 6 * DNF 13 0
25 Vlag van Frankrijk François Hesnault DNF 10 DNF DNF DNS DNF DNF DNF DNF DNF 8 8 7 DNF 10 DNF 0
2 Vlag van Italië Corrado Fabi DNF DNF 7 0
21 Vlag van Italië Mauro Baldi DNF 8 DNF 8 DNF DNQ 8 15 0
14 (14x)
2 (1x)
Vlag van Duitsland Manfred Winkelhock DSQ DNF DNF DNF DNF DNF 8 DNF 8 DNF DNF DNS DNF DNS 10 0
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Palmer 8 DNF 10 9 13 DNQ DNF DNF DNF DNF 9 9 DNF DNF DNF 0
21 Vlag van Nederland Huub Rothengatter NC DNQ DNF NC 9 NC DNF 8 0
20 Vlag van Venezuela Johnny Cecotto DNF DNF DNF NC DNF DNF 9 DNF DNF DNQ 0
9 Vlag van Frankrijk Philippe Alliot DNF DNF DNQ DNF DNF DNQ 10 DNF DNS DNF DNF 11 10 DNF DNF DNF 0
4 Vlag van Duitsland Stefan Bellof DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ 0
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Martin Brundle DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DNQ DSQ DSQ DNQ 0
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Thackwell DNF DNQ 0
33 Vlag van Frankrijk Philippe Streiff DNF 0
20 Vlag van Italië Pierluigi Martini DNQ 0
Pos. Nr. Coureur Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van België
BEL
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Canada
CAN

VSO

DAL
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Europa
EUR
Vlag van Portugal
POR
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde
  • * Zowel Jo Gartner als Gerhard Berger kregen geen punten omdat ze in een tweede wagen van Osella-Alfa Romeo, respectievelijk ATS-BMW reden en deze teams maar één wagen hadden ingeschreven aan het begin van het kampioenschap.
  • ‡ Halve punten werden toegekend tijdens de GP van Monaco omdat er minder dan 75% van de wedstrijd was afgelegd door hevige regenval.

Klassement bij de constructeurs

[bewerken | brontekst bewerken]

Alle behaalde coureurspunten tellen mee voor het constructeurskampioenschap.

Pos. Constructeur Nr. Grands Prix Punten
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van België
BEL
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Canada
CAN

VSO

DAL
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Europa
EUR
Vlag van Portugal
POR
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG 7 1S 2 DNF 1 7P 1P 3 4 DNF DNF 1PS DNF 1P DNF 1 1 143½
8 DNF 1 DNF DNF 1 DNF 2 DNF DNFS 1S 2 1S 2 1S 4 2S
2 Vlag van Italië Ferrari 27 DNF 11 1P DNF DNF 6 DNF DNF DNF 5 DNF 3 DNF 2 2S 4 57½
28 DNF DNF 3S 2 4 3 5 DNF 2 6 6 7 11S DNF 5 9
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Renault 11 3P 7 5 3 5 5 4 2 3 4 DNF DNF 4 DNF DNF 5 47
12 DNF DNF DNF DNF 3 DNF 6 DNF 6P DNF 4 DNF 3 DNF DNF DNF
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-BMW 1 DNF DNFP 9 DNFPS DNF DNF 1PS 1P DNF 7P DNF 2P DNF DNFP 3PS 6P 38
2 DNF DNF DNF DNF 9 DNF DNF 3 7 DNF DNF 4 5 DNF DNF 10
5 Vlag van Frankrijk Renault 15 5 DNFS 7 DNF 2S DNF WD DNF DNF 8 5 DNF 6 DNF DNF 7 34
16 DNF 3 2 4 DNF DNF DNF DNFS DNF 2 3 DNF DNF DNF 11 DNF
33 DNF
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Honda 5 DNF DNF DNF DNF 8 8 DNF 5 4 DNF DNF DNF DNF DNF DNF 14 25½
6 2 DNF 4 DNF 6 4 DNF DNF 1 DNF DNF DNF 8 DNF DNF DNF
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Toleman-Hart 19 DNF 6 6 DNQ DNF 2S 7 DNF DNF 3 DNF DNF DNF 4 DNF 3 16
20 DNF DNF DNF NC DNF DNF 9 DNF DNF DNQ DNQ DNF 11
8 Vlag van Italië Alfa Romeo 22 DNF 4 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 12 DNF 10 DNF 3 6 8 11
23 4 DNF DNF 7 DNF DNQ 11 DNF DNF DNF DNF DNF 13 9 DNF 17
9 Vlag van Frankrijk Ligier-Renault 25 DNF 10 DNF DNF DNS DNF DNF DNF DNF DNF 8 8 7 DNF 10 DNF 3
26 DNF 5 DNF 6 10 DNF DNF DNF DNF 10 7 DNF DNF DNF 7 12
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arrows-Ford 17 7 8 9 DNF DNQ DNF DNF 3
18 6 12 5
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arrows-BMW 17 DNF DNF 11 DNF 6 DNF DNF DNF DNF 3
18 DNF 11 DNQ DNF DNF DNF DNF DNF 5 DNF 10 9 DNF
12 Vlag van Italië Osella-Alfa Romeo 24 DNF DNS DNF DNQ 12 7 DNF DNF 5 9 DNF DNF DNF 7 DNF DNF 2
30 DNF DNF DNF DNF 12 5 *1 DNF 16
13 Vlag van Duitsland ATS-BMW 14 DSQ DNF DNF DNF DNF DNF 8 DNF 8 DNF DNF DNS DNF DNS 13 0
31 12 6 *1 DNF
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Spirit-Hart 21 DNF 8 DNF 8 DNF DNQ NC DNF NC 9 NC DNF 8 8 15 0
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk RAM-Hart 9 DNF DNF DNQ DNF DNF DNQ 10 DNF DNS DNF DNF 11 10 DNF DNF DNF 0
10 8 DNF 10 9 13 DNQ DNF DNF DNF DNF DNF 9 9 DNF DNF DNF
Vlag van Verenigd Koninkrijk Spirit-Ford 21 DNQ 0
DSQ Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford 3 DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DNQ DSQ DSQ DNQ DSQ DSQ DNQ DSQ 0 *2
4 DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DNQ DSQ DSQ
Pos. Constructeur Nr. Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van België
BEL
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Canada
CAN

VSO

DAL
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Europa
EUR
Vlag van Portugal
POR
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde
  • * 1 Zowel Jo Gartner als Gerhard Berger kregen geen punten omdat ze in een tweede wagen van Osella-Alfa Romeo, respectievelijk ATS-BMW reden en deze teams maar één wagen hadden ingeschreven aan het begin van het kampioenschap.
  • * 2 Tyrrell werd op 18 juli gediskwalificeerd en geschrapt uit alle races tot dan toe. Ze mochten de rest van het seizoen racen maar konden daarmee geen punten meer scoren. De laatste drie races van het seizoen werden niet gereden door Tyrrell.
  • ‡ Halve punten werden toegekend tijdens de GP van Monaco omdat er minder dan 75% van de wedstrijd was afgelegd door hevige regenval.
Zie de categorie 1984 in Formula One van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.