Naar inhoud springen

Belinda Cordwell

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Belinda Cordwell
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeelandse
Geboorteplaats Wellington
Geboortedatum 21 sep 1965
Woonplaats Wairarapa
Lengte 1,72 m
Gewicht 68 kg
Profdebuut 1982
Met pensioen 1991
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 322.874 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 157–120
Titels 1 WTA, 5 ITF
Hoogste positie 17e (4 december 1989)
Olympische Spelen 1e ronde (1988)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (1989)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1986)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1987, 1988)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1985)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 122–99
Titels 2 WTA, 11 ITF
Hoogste positie 35e (8 mei 1989)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1987, 1989)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1986)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1987)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1987, 1988, 1990)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 4 - 8
Titels 0
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1987)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1987)
Laatst bijgewerkt op: juli 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Belinda Cordwell (Wellington, 21 september 1965) is een voormalig tennisspeelster uit Nieuw-Zeeland. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand. Zij was actief in het proftennis van 1982 tot en met 1991.

Cordwell debuteerde in 1982 op het Fed Cup-toernooi. Zij stond in 1983 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Newcastle (Australië) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Amerikaanse Dee-Ann Hansel te verslaan. In totaal won zij vijf ITF-titels, de laatste in 1987 in Adelaide (Australië).

In 1985 kwalificeerde Cordwell zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Newport. Zij bereikte er de kwartfinale. Zij stond in 1989 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Auckland – zij verloor van de Amerikaanse Patty Fendick. Later dat jaar veroverde Cordwell haar enige WTA-titel, op het toernooi van Singapore, door de Japanse Akiko Kijimuta te verslaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, op de Australian Open van 1989. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de zeventiende plaats, die zij bereikte in december 1989.

Cordwell behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1984 op het ITF-toernooi van Lee-on-Solent (VK) samen met de Amerikaanse Julie Filkoff. Twee weken later stond zij voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Flemington (VS), samen met haar landgenote Julie Richardson – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Amerikaanse duo Beverly Bowes en Becky Callan te verslaan. In totaal won zij elf ITF-titels, de laatste in 1988 in York (VS).

In 1984 speelde Cordwell voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Brisbane, samen met landgenote Julie Richardson. Zij stond in 1985 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Japan, weer samen met Julie Richardson – hier veroverde zij haar eerste titel, door het koppel Laura Gildemeister en Beth Herr te verslaan. In totaal won zij twee WTA-titels, de laatste in 1989 in Singapore, samen met de Australische Elizabeth Smylie.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 35e plaats, die zij bereikte in mei 1989.

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1991 218 159
1990 95 66
1989 17 51
1988 61 57
1987 125 72
1986 217 114
1985 70
1984 211
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1989-04-16 Vlag van Singapore WTA Singapore hardcourt Vlag van Japan Akiko Kijimuta 6-1, 6-0
verloren finales
1. 1989-02-05 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Verenigde Staten Patty Fendick 2-6, 0-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1985-10-20 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Nieuw-Zeeland Julie Richardson Vlag van Peru Laura Gildemeister
Vlag van Verenigde Staten Beth Herr
6-4, 6-4
2. 1989-04-16 Vlag van Singapore WTA Singapore hardcourt Vlag van Australië Elizabeth Smylie Vlag van Verenigde Staten Ann Henricksson
Vlag van Verenigde Staten Beth Herr
6-7, 6-2, 6-1
verloren finales
1. 1988-02-07 Vlag van Verenigde Staten WTA Wellington hardcourt Vlag van Nieuw-Zeeland Julie Richardson Vlag van Verenigde Staten Patty Fendick
Vlag van Canada Jill Hetherington
3-6, 3-6
2. 1988-04-24 Vlag van Taiwan WTA Taipei tapijt (i) Vlag van Nieuw-Zeeland Julie Richardson Vlag van Verenigde Staten Patty Fendick
Vlag van Verenigde Staten Ann Henricksson
2-6, 6-2, 2-6
3. 1988-06-19 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Eastbourne gras Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Dianne Van Rensburg Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Eva Pfaff
Vlag van Australië Elizabeth Smylie
3-6, 6-7

Prestatietabel grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991
Vlag van Australië Australian Open 2R g.t. 2R 4R HF 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 3R 3R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 1R 2R

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991
Vlag van Australië Australian Open 2R g.t. 3R 2R 3R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 3R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 2R 2R 1R

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1986 1987 1988 1989 1991
Vlag van Australië Australian Open g.t. 2R 1R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 3R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open
[bewerken | brontekst bewerken]