Cecil B. Demented

Cecil B. Demented
Tagline	Demented forever!
Regie	John Waters
Producent	Joseph M. Caraccilio Jr. John Fiedler Mark Tarlov
Scenario	John Waters
Hoofdrollen	Melanie Griffith Stephen Dorff Alicia Witt Adrian Grenier Mink Stole Ricki Lake Larry Gilliard, Jr. Maggie Gyllenhaal Jack Noseworthy Patricia Hearst Mike Shannon
Muziek	Basil Poledouris Zoë Poledouris
Montage	Jeffrey Wolf
Cinema­tografie	Robert M. Stevens
Distributie	Artisan Entertainment Le Studio Canal+
Première	2 augustus 2000 11 augustus 2000 8 december 2000
Genre	Zwarte humor Cultfilm
Speelduur	87 minuten
Taal	Engels
Land	Verenigde Staten
Budget	$ 10.000.000[1]
Opbrengst	$ 1.961.544
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal    Film

Cecil B. Demented is een Amerikaanse cultfilm uit 2000, vol zwarte humor. De film is geschreven en geregisseerd door John Waters. De rollen werden gespeeld door Melanie Griffith, Stephen Dorff, Alicia Witt, Adrian Grenier, Michael Shannon en Maggie Gyllenhaal. De titel (is ook Dorffs karakternaam) is een spel gebaseerd op de naam van de bekende regisseur Cecil B. DeMille. De film werd opgenomen in Baltimore (Maryland).

Honey Whitlock, een A-lijst actrice uit Hollywood, doet zich in het openbaar voor als een zachtaardige en betrokken vrouw, maar is in werkelijkheid kil en veeleisend. Terwijl ze in Baltimore is voor filmopnames, wordt ze ontvoerd door de manische filmregisseur Cecil B. Demented en zijn groep van Andy Warhol-aanbiddende artiesten. Ze omschrijven zichzelf als "kamikaze filmmakers" en hanteren als groep de naam "SprocketHoles". Onder hen bevinden zich een pornoster, een homoseksuele vrachtwagenchauffeur en een satanist.

Honey wordt voorgesteld aan Cecils excentrieke vrienden, die ook allemaal meespelen in Cecils film. Ze nemen haar mee naar een verlaten filmtheater, waar ze vast wordt gehouden. Cecil wil een meesterwerk van een film maken getiteld "I have a vision!", en heeft Honey nodig voor de hoofdrol. Honey weigert eerst, maar Cecil haalt haar over toch mee te werken.

Naarmate de tijd vordert raakt Honey steeds meer vertrouwd met haar nieuwe omgeving. Wanneer ze op televisie een reportage over haar vermissing ziet, ontdekt ze aan de hand van wat mensen over haar vertellen hoe achterbaks ze is geweest. Honey beseft dat zelfs als ze aan Cecil en zijn groep ontsnapt, ze niet meer terug kan naar Hollywood omdat iedereen daar haar nu haat. Ze besluit daarom de film af te maken en sluit zich definitief aan bij de "SprocketHoles."

Cecil, Honey en de crew maken onder andere opnames op locaties die niet aan hen zijn toegewezen, waarbij steeds een groot aantal omstanders er onvrijwillig bij betrokken raken. Ze komen ook regelmatig in conflict met de politie. In de climax, waarin Cecil de laatste scène van zijn film wil opnemen in een drive-in, moet Honey haar haren in brand steken. Ze doet dit, waarna Cecil zodra de politie arriveert zichzelf ook in brand steekt.

Alle volgelingen van Cecil in de film hebben tatoeages op hun lichaam met daarop de namen van verschillende Avant-garde en invloedrijke regisseurs. Cecil heeft zelf een tatoeage van Otto Preminger op zijn linkerarm, Cherisch een tatoeage van de beruchte popartiest Andy Warhol op haar dij, Lyle heeft Hershell Gordon Lewis op zijn borst; Pam heeft Sam Peckinpah op haar linkerarm; Chardonnay heeft Spike Lee op haar buik; Lewis heeft David Lynch op zijn knokkels; Fidget heeft William Castle op zijn borst; en Raven heeft Kenneth Anger op haar borst. Er zijn verschillende referenties naar deze filmmakers verwerktin de film. De controversiële Italiaanse regisseur Pier Paolo Pasolini wordt genoemd tijdens een van Cecils toespraken.

De volgende films worden genoemd in “Cecil B. Demented”:

• Patch Adams: The Director's Cut
• Forrest Gump 2: Gump Again
• Scream 4 (deze bestond nog niet ten tijde van de première van “Cecil B. Demented”)
• Lake Placid 2 (deze bestond nog niet ten tijde van de première van “Cecil B. Demented”)
• The Postman 2
• Vertigo: The Remake

Zoals bij veel werken van Water waren critici zeer verdeeld over de film. Aan de ene kant vonden critici het een cult-meesterwerk, maar aan de andere kant werd de film zwaar afgekraakt.

Roger Ebert gaf de film 1.5 uit vier sterren. Volgens hem kwam de film over als een “thuisvideo met een groep kinderen die zich gek gedragen”.^[2] Peter Travers van Rolling Stone was juist wel te spreken over de film.^[3]

Op Rotten Tomatoes scoort de film 51% aan goede beoordelingen.^[4] Metacritic gaf de film een score van 57 op 100.^[5]

Voor haar rol werd Melanie Griffith genomineerd voor een Golden Raspberry Award in de categorie slechtste actrice in 2000.

• (en) Imdb.com - Cecil B. Demented
• (en)  Cecil B. Demented op Rotten Tomatoes