Naar inhoud springen

Gino Birindelli

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gino Birindelli
Gino Birindelli
Gino Birindelli
Geboren 20 januari 1911
Pescia, Toscane, Koninkrijk Italië
Overleden 2 augustus 2008
Rome, Lazio, Italië
Land/zijde Koninkrijk Italië
Italië
Onderdeel Regia Marina
Marina Cobelligerante Italiana
Marina Militare
Dienstjaren 1925 - 1972
Rang Luitenant-admiraal
(Ammiraglio d'armata)
Eenheid Decima Flottiglia M.A.S.
5ª Squadriglia M.A.S. (1940)[1]
Bevel Onderzeeboot Foca
Onderzeeboot Millelire
Onderzeeboot Dessie
Onderzeeboot Rubino
Gruppo Sommergibili di Tobruk (april 1939)
1º Reggimento "San Marco"
1ª Divisione Navale
II Comando in Capo della Squadra Navale
(1969 - 1970)
Slagen/oorlogen Spaanse Burgeroorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen zie onderscheidingen

Gino Birindelli (Pescia, 20 januari 1911 - Rome, 2 augustus 2008) was een Italiaanse Ammiraglio d'armata (Luitenant-admiraal) in de Regia Marina. Hij was lid van de Kamer van Afgevaardigden (1972-1976). Hij diende in de Italiaanse marine tijdens de Tweede Wereldoorlog en werd onderscheiden met Gouden medaille voor Dapperheid.

Hij studeerde aan de marine-academie in Livorno en werd tot Guardiamarina (luitenant-ter-zee) in de Regia Marina bevorderd. Birindelli studeerde in 1937 af aan de universiteit van Pisa[1]. Hij werd aan de onderzeedienst toegewezen en hij voerde over verschillende onderzeeboten het commando. In 1939 werd hij een trainer voor commandoduikers en bemande torpedo's en werd naar de Decima Flottiglia M.A.S. gestuurd[2].

Tweede Wereldoorlog

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 21 oktober 1940 voer de onderzeeboot Sciré uit de havenstad La Spezia met aan boord drie bemande torpedo's en vier bemanningen richting Gibraltar. Kikvorsmannen van de Decima Flottiglia M.A.S. onder leiding van Birindelli gingen de haven binnen, maar konden geen schepen aanvallen, vanwege technische problemen met de torpedo's en de ademhalingsapparatuur. Een bemande torpedo was in staat om in de buurt van het slagschip HMS Barham te komen. De springlading explodeerde, maar veroorzaakte geen noemenswaardige schade. De twee kikvorsmannen, Birindelli en Damos Paccagnini, werden door de Britten gevangengenomen[3]. De andere vier (inclusief Teseo Tesei) wisten Spanje te bereiken en keerden naar Italië terug. Waardevolle ervaring werd met deze operatie opgedaan door de Decima. Gino Birindelli werd hiervoor onderscheiden met de Medaglia d'Oro al Valor Militare (Gouden medaille voor Dapperheid), zijn ondergeschikte Damos Paccagnini ontving de Medaglia d'Argento al Valore Militare (Zilveren medaille voor Dapperheid). Birindelli bleef krijgsgevangene van de geallieerden tot zijn repatriëring in 1944. Na zijn vrijlating vocht hij in de Marina Cobelligerante Italiana tegen de Duitsers.

In 1952 werd Birindelli tot commandant van de Italiaanse mariniers, de Comando Raggruppamento Subacquei e Incursori Teseo Tesei benoemd. In 1956 werd hij tot commandant van de kruiser Raimondo Montecuccoli benoemd. Hij werd in december 1959 tot Contrammiraglio (Commandeur) bevorderd. In 1967 werd hij tot II Comando in Capo della Squadra Navale benoemd. In 1970 werd hij tot chef van het Middellandsezeecommando van de NAVO in Malta benoemd. Hij werd uit deze functie ontslagen door de regering van Dom Montoff na haar verkiezingsoverwinning in 1971 en in de eerste 24 uur van de nieuwe regering tot 'persona non grata' uitgeroepen. Hij werd benoemd tot Comandante navale Nato del Sud Europa (NAVSOUTH)[4].

In 1972 voegde Giorgio Almirante, leider van de Movimento Sociale Italiano-beweging, gevestigde namen zoals admiraal Birindelli als lid toe. Birindelli was vanaf 1972 tot 1973 voorzitter van de partij. Hij zat van 1972 tot 1976 in het Italiaanse parlement voor de MSI-DN[5].

Militaire carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Onderscheidingen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • (it) Vita di marinaio. Rome, 2002. ISBN 978-8-8303-11-6 (niet geldig)