Urania (planetoïde)

(30) Urania
model van Urania, gebaseerd op de lichtkromme
Symbool
Type	Planetoïde S-type
Datum ontdekking	22 juli 1854
Fysische gegevens
Diameter	100,15 km[1]
Massa	1,1 × 1018 kg
Rotatietijd	13,686 uur[2]
Absolute helderheid	+7,57 mag
Albedo	(geometrisch) 0,1714[1]%
Baangegevens
Perihelium	2,068 AU
Aphelium	2,666 AU
Halve lange as (a)	2,367 AU
Excentriciteit (e)	0,126
Lengte klimmende knoop (Ω)	307,820°
Argument van het periapsis (ω)	86,560°
Middelbare anomalie (M)	196,549
Periode (P)	1330,017 dagen (3,64 a)
Dagelijkse beweging (n)	19,28 km/s
Inclinatie (i)	2,097°
Waarnemingsgegevens
Schijnbare helderheid	max. +9,36 mag
Portaal    Astronomie

(30) Urania is een planetoïde in de planetoïdengordel tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter. Urania heeft een diameter van gemiddeld net over de 100 km en beweegt in 3,64 jaar om de zon. De planetoïde heeft een licth ellipsvormige baan die nog geen 3° helt ten opzichte van de ecliptica. Tijdens een omloop rond de zon varieert de afstand tot de zon tussen de 2,068 en 2,666 astronomische eenheden.

Vanaf de aarde gezien kan Urania een schijnbare helderheid van hooguit +9,36 hebben, zodat de planetoïde alleen met een redelijke amateur-telescoop te vinden is.

Urania werd op 22 juli 1854 ontdekt door de Engelse sterrenkundige John Russell Hind. Urania was de laatste van tien door Hind ontdekte planetoïden.

Urania is genoemd naar Urania, in de Griekse mythologie de muze van de sterrenkunde.

Urania is een S-type planetoïde, wat betekent dat ze een relatief helder oppervlak heeft met een hoog albedo. S-type planetoïden bestaan voornamelijk uit silicaten en metalen. Urania draait in iets meer dan dertien en een half uur om haar as.

• Lijst van planetoïden

• (en) Urania (planetoïde) in de JPL Small-Body Database