Shadows in the Night

Shadows in the Night er det 36. studioalbumet til Bob Dylan, gjeve ut på Columbia Records den 3. februar 2015.^[1] Albumet består av coverversjonar av tradisjonelle popstandardar gjort kjend av Frank Sinatra, og utvald av Dylan.^[2] Dylan snakka om intensjonen bak albumet: «Eg ser ikkje på det slik at eg covrar desse songane på nokon måte. Dei har blitt covra nok gonger. Gravlagd, faktisk. Det meg og bandet mitt gjer er å grave dei opp att. Løfte dei ut av grava og ut i dagslyset att.»^[3]

Albumet fekk god kritikk av kritikarane som hylla både songutvalet og framføringa og arrangementa til Dylan og bandet hans.^[4] Albumet gjekk rett inn på førsteplassen på den britiske albumlista, og gjorde Dylan til den eldste mannlege soloartisten som har klart dette i Storbritannia.

Shadows in the Night består av ti balladar som vart spelte inn av Frank Sinatra seint i 1950- eller tidleg i 1960-åra.^[5] Songane vart valde ut frå den perioden av karrieren til Sinatra då han spelte inn tematiske album og utforska kjensler som separasjon og hjartesorg. Dette var album som Where Are You? (1957), som inkluderer fire av songane på Shadows, No One Cares (1959) og All Alone (1962).^[5] Dei fleste av songane er Tin Pan Alley-standardar, framført i eit langsamt til middels tempo som «ofte fråtsar i melankoli» og kommuniserer ei kjensle av einsemd.^[5] Arrangementa har vokalen til Dylan i sentrum og vert akkompagnert av Donny Herron sin glidande pedalsteelgitar og bassen til Tony Garnier.^[5]

Shadows in the Night vart spelt inn i 2014 i Studio B hos Capitol Studios, der Frank Sinatra ofte spelte inn albuma sine.^[5] I følgje lydteknikaren på albumet, Al Schmitt, vart songane på Shadows spelte inn live der Dylan song og det fem mann store turnébanet hans framførte songane i same rommet samstundes, utan høyretelefonar.^[5][6] Dylan ønskte ikkje å sjå nokre andre mikrofonar enn den han skulle syngje i, så Schmitt måtte sette opp resten av mikrofonane unna instrumenta.^[6] Den akustiske bassmikrofonen var 2,5 meter frå bassen, og sett ned og bort slik at han ikkje var mogeleg å sjå. Det same vart gjort for den akustiske gitaren.^[6] For den elektrisk gitaren og pedalsteelgitaren, sette Schmitt mikrofonar nær forsterkarane, som vart sett på sida.^[6]

I følgje Schmitt var innspelingane stort sett frå klokka 1500 til 1800, og så etter ein to timar pause fortsette dei frå 2000 til 2230.^[6] Dei arbeidde måndag til fredag og tok fri i helga.^[6] Dylan førebudde kvar innspeling med å lytte til Sinatra-innspelingane i følgje Schmitt, som sa: «Han lytta til songane om att og om att fekk ein idé om kva Sinatra ønskte å oppnå med kvar song. Så gjorde han berre to eller tre opptak av kvar song, men han gjorde det til sin eigen. Det har ingenting med Sinatra å gjere. Han berre fann ut kva songen handla om og slikt. Det var ein interessant måte å arbeide på.»^[6] I alt vart det spelt inn 23 songar, der ti vart valde ut til albumet.^[6]

Plateomslaget til Shadows in the Night syner bilete og design som minnar om starten av 1960-åra. Framsida syner eit bilete av Dylan i ein tankefull positur kledd i formelle klede i skuggen bak vertikale søyler som minnar om omslaget til jazztrompetisten Freddie Hubbard, Hub-Tones, frå 1962.^[5] Biletet på baksida syner Dylan og ei maskert kvinne, begge formelt kledde, som sit ved eit bord på ein nattklubb og ser på ein 7"-singel frå Sun Records.^[5] Dette minnar om Black and White Ball frå 1966 eit maskeradeball der Frank Sinatra og kona Mia Farrow deltok på, begge i masker.^[5]

Shadows in the Night kom ut på Columbia Records den 3. februar 2015.^[1] Like før utgjevinga annonserte ein Dylan-publisist at dei kom til å gje bort 50 000 gratis eksemplar på CD til utvalde lesarar av AARP The Magazine, eit magasin som fokuserer på saker for eldre.^[7] Dylan bad òg Robert Love, redaktøren i magasinet, om eit intervju.^[8] I intervjuet sa Dylan at han ønskte å lage dette albumet heilt sidan han høyrde Willie Nelson-albumet Stardust i 1970-åra.^[8]

Meldingar
Samla karakter
Kjelde	Karakter
Metacritic	82/100[4]
Karakter
Kjelde	Karakter
AllMusic	[10]
The A.V. Club	B+[11]
Billboard	[12]
The Guardian	[13]
Mojo	[14]
Paste	9/10[15]
Pitchfork Media	6.2/10 [16]
PopMatters	[17]
Rolling Stone	[18]
Uncut	9/10[19]

Shadows in the Night fekk god kritikk frå dei fleste kritikarane då det kom ut. På Metacritic, som gjev ein normalisert karakter opp til 100 basert på mange meldingar, har albumet ein score på 82, basert på 31 meldingar.^[4] AllMusic-skribenten Stephen Thomas Erlewine skreiv: «Det faktum at kjensla er så rikeleg idiosynkratisk er eit bevis på kort godt han kjenner desse melodiane, og desse sakte, svingete arrangementa er årsaka til at Shadows in the Night kjennest uventa gjenlydande: det er eit testamente til kor djupt Dylan ser seg sjølv i desse gamle songane.»^[10]

Kenneth Partridge gav i Billboard albumet fire av fem stjerner og sa at Dylan «syng som ein fyr som har sett alt og funne sanninga i tidlaus poesi som høyrer til oss alle».^[12]

Albumet debuterte på toppen av UK Albums Chart og selde 22 031 eksemplar der den første veka. I ein alder av 73 år, vart Bob Dylan den eldste mannlege soloartisten som gjekk til topps på den britiske lista. Denne rekorden vart derimot slått året etter av Paul Simon for Stranger to Stranger.^[20] Dylan har òg rekorden for lengste periode mellom første og siste topplassering. Det var 51 år sidan han først toppa lista med The Freewheelin' Bob Dylan i 1963.

I USA debuterte albumet på sjuandeplassen på Billboard 200, og førsteplassen på Billboard's Top Rock Albums-liste, og selde 50 000 eksemplar den første veka.^[21] Albumet toppa den norske VG-lista.

• Bob Dylan – vokal, plateprodusent

Andre medverkande

• Daniel Fornero – trompet
• Tony Garnier – kontrabass
• Larry G. Hall – trompet
• Dylan Hart – valthorn
• Donnie Herron – pedalsteelgitar
• Alan Kaplan – trombone
• Stu Kimball – gitar
• Andrew Martin – trombone
• Joseph Meyer – valthorn
• George Receli – perkusjon
• Charlie Sexton – gitar
• Francisco Torres – trombone

Teknisk personell

• Geoff Gans – albumdesign
• Steve Genewick – assisterande lydteknikar
• D. I. Harper – blåsearrangement
• Al Schmitt – innspeling, miksing
• Doug Sax – mastering
• John Shearer – fotografi

• Offisiell nettstad