Lucjusz Juniusz Brutus

Lucjusz Juniusz Brutus (łac. Lucius Iunius Brutus) – rzymski polityk, pierwszy konsul Rzymu.

Lucjusz Juniusz Brutus

Popiersie Brutusa na Kapitolu (tzw. Brutus Kapitoliński)
Data urodzenia	ok. 540 p.n.e.
Data śmierci	509 p.n.e.
konsul Rzymu
Okres	od 509 p.n.e. do 509 p.n.e.
Poprzednik	–
Następca	Marek Horacjusz Pulvillus
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Był siostrzeńcem króla Tarkwiniusza Pysznego. Według rzymskiej tradycji król zgładził jego ojca i starszego brata, natomiast sam Lucjusz uniknął takiego losu udając głupca, stąd przydomek Brutus (z łac. głupiec).

Według Liwiusza (I,56) wysłany wraz z synami królewskimi do wyroczni Apollina w Delfach, których zadaniem było nakłonienie kapłana, by oznajmił im, w imieniu bóstwa, który z braci zostanie królem. Kapłan, odpowiedział: „ten, który pierwszy wyciśnie pocałunek na obliczu matki”. Brutus nagle upadł na ziemię, czym rozweselił królewiczów – „nie będziemy się sprzeczać – rzekł jeden z nich drugiemu – wrócimy razem do Rzymu i za pomocą losów rozstrzygniemy, który z nas ma pocałować naszą matkę”. Lecz Brutus upadłszy, jakby niechcący, wycisnął nieznacznie pocałunek na obliczu Matki-Ziemi. Zbrodnie Tarkwiniuszy – ojca i jego dwóch synów – wywołały powstanie ludu, podburzanego przez Brutusa, dla którego czarę goryczy przepełnił gwałt dokonany przez Sekstusa, syna Tarkwiniusza, na Lukrecji, żonie Tarkwiniusza Kollatyna, a krewniaczce Brutusa. Lukrecja, znana powszechnie z cnoty, nie mogąc znieść hańby popełniła samobójstwo – przeszyła swoją pierś sztyletem.

W 509 p.n.e. Brutus jako przywódca powstania przeciw Tarkwiniuszowi, doprowadził do wypędzenia króla (ten, chcąc wrócić do Rzymu, znalazł wrota miasta przed sobą zamknięte).

Na miejsce monarchii wprowadził republikę – oddając władzę Senatowi, w skład którego wchodziło dwóch corocznie wybieranych konsulów. Na pierwszych konsulów comitia centuriata wybrało Brutusa i Lucjusza Tarkwiniusza Kollatyna.

Zginął podczas wojny z Arunsem Tarkwiniuszem. Za zasługi Rzymianie wystawili mu posąg na Kapitolu.

Zapoczątkował ród Juniuszów Brutusów. Jego potomkiem był Marek Juniusz Brutus, jeden z zabójców Juliusza Cezara.