Saturn-Apollo 3
Saturn-Apollo 3 (SA-3) – trzeci testowy lot rakiety nośnej Saturn I z atrapami drugiego i trzeciego członu. Drugi i ostatni lot w ramach eksperymentu Project Highwater.
Przebieg misji
[edytuj | edytuj kod]Start Saturna (SA-3) nastąpił 16 listopada 1962 roku o 17:45:02 GMT ze stanowiska LC-34 kosmodromu Cape Canaveral Air Force Station na Florydzie[1]. Masa rakiety przy starcie wynosiła 493 tony, w tym 340 ton stanowiło paliwo (kerozyna) i ciekły tlen. Łącznie zatem zużyto o około 70 ton więcej paliwa i utleniacza niż przy poprzednich startach Saturn-Apollo 1 i Saturn-Apollo 2. Silniki wewnętrzne H-1 pracowały przez 141 sekund (przy starcie SA-1 – 109 sekund), zewnętrzne – przez 149 sekund (przy SA-1 – 115 sekund). Po upływie 292 sekund od chwili startu rakieta osiągnęła wysokość 168 km. Na tej wysokości rakieta na sygnał z Ziemi eksplodowała, a 90 ton wody użytej jako balast rozproszyło się w postaci chmury kryształków lodu, stanowiąc przedmiot obserwacji radarowych i optycznych z Ziemi. Eksperyment o nazwie Project Highwater został opracowany, by spożytkować lot do czegoś więcej, niż tylko testowania rakiety[2]. Niemal identyczny eksperyment przeprowadzono 25 kwietnia 1962 roku podczas poprzedniego testu rakiety Saturn-Apollo 2. Trzeci kolejny start i lot pierwszego członu rakiety Saturn (SA-3) udał się w pełni[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Centrum Lotów Kosmicznych imienia Lyndona B. Johnsona: Apollo Program Summary Report. Houston: NASA, kwiecień 1975, s. 2-3.
- ↑ Wiadomości ze świata. Dalsze informacje o programie budowy rakiet Saturn. „Astronautyka”. 1 (17), s. 28-29, maj 1963. Polskie Towarzystwo Astronautyczne. (pol.).
- ↑ Robert Godwin: Apollo. Początek programu. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2011, s. 6, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-831-8.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Marks, Podbój Księżyca trwa, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1967