Łagiewniki (Kraków)
Osiedle Krakowa | |
Klasztor Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
Wysokość |
216 m n.p.m. |
Położenie na mapie Krakowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
50°01′21″N 19°56′05″E/50,022581 19,934672 |
Łagiewniki – obszar Krakowa wchodzący w skład Dzielnicy IX Łagiewniki-Borek Fałęcki, znajdującej się w południowej części miasta. Dominuje niska zabudowa jednorodzinna. Znane są z sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Do Łagiewnik pielgrzymowali papieże Jan Paweł II, Benedykt XVI oraz Franciszek. W Łagiewnikach znajduje się także kościół Parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, kilka zabytkowych kapliczek, pomniki oraz przystanek kolejowy Kraków Łagiewniki, na którym w latach 2006–2009 zatrzymywał się Pociąg Papieski.
W maju 2009 roku na terenie poprodukcyjnym byłych Krakowskich Zakładów Sodowych „Solvay” ruszyła budowa Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się”. Tereny te, tzw. Białe Morza, leżą pomiędzy rzeką Wilgą a linią kolejową w kierunku Zakopanego. Z inicjatywą budowy centrum wystąpił kard. Stanisław Dziwisz, który przeznaczył na ten cel honoraria z książki i filmu Świadectwo[1]. Pieniądze na budowę pochodzą także od wiernych.
Na terenie Łagiewnik znajduje się kilka placówek oświatowych i wychowawczych:
- Szkoła Podstawowa nr 56 im. Tadeusza Rejtana
- Zespół Szkół Ogólnokształcących i Przemysłu Skórzanego im. Jana Kilińskiego
- Ośrodek Szkolno-Wychowawczy oraz Szkoła Podstawowa nr 165 dla dzieci z afazją
- Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. Świętej Siostry Faustyny Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia zajmujący się resocjalizacją dziewcząt.
Łagiewniki sąsiadują z Borkiem Fałęckim, Bonarką, osiedlem Cegielniana oraz osiedlem Wola Duchacka Zachód.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W czasach średniowiecznych Łagiewniki należały do rycerstwa polskiego. Osada ta została założona w roku 1373. Nazwa ukształtowana w tym właśnie okresie pochodzi od słowa łagiewnik oznaczającego bednarza, słodownika, piwowara lub miodosytnika. Świadczy ona, czym zajmowali się mieszkańcy. W połowie XV wieku władzę objął kasztelan krakowski. Założył on folwark, na terenie którego w drugiej połowie XVI wieku zbudowano dwór kasztelański. Wieś królewska położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego[2]. Wchodziła w skład klucza myślenickiego, stanowiącego uposażenie kasztelanów krakowskich[3]. Głównym zarobkiem mieszkańców okolicy do XVIII wieku był handel mięsem, sianem i słomą z dworem królewskim. Na terenie Łagiewnik znajdowała się kiedyś papiernia[potrzebny przypis].
Po I rozbiorze Polski osada została mieniem prywatnym. Do XVIII wieku była to mała osada. Dopiero kiedy na przełomie XIX i XX wieku odkryto złoża iłów łupkowych i gipsu, okolica ta stała się dużym okręgiem przemysłowym w Krakowie. Budowano młyny, piekarnie, cegielnie itp. Dzisiejsza ulica Zakopiańska była niegdyś traktem cesarskim z Wiednia do Lwowa. Kilkadziesiąt lat później powstał trakt kolejowy z przystankiem w dawnym Borku (obecnie Łagiewnikach) wybudowanym w 1910 roku. W latach międzywojennych na tym terenie powstała Łagiewnicka Fabryka Armatur i Fabryka Mebli S. Mannego. Zbudowano także linię tramwajową, łączącą podmiejską aglomerację z innymi dzielnicami Krakowa. W roku 1941 Łagiewniki wraz z Borkiem Fałęckim włączono do miasta Krakowa. W latach 1889–1893 przy obecnej ul. Siostry Faustyny powstał klasztor Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Klasztor Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia
-
Przystanek kolejowy Kraków Łagiewniki
-
Ulica Siostry Faustyny
-
Osiedle Cegielniana, wnętrze osiedla, blok przy ul. Odrzańskiej 2
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozpoczęto budowę Centrum Jana Pawła II. Dziennik Polski, 7 maja 2009. [dostęp 2009-05-07]. (pol.).
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2008, k. 1.
- ↑ Władysław Pałucki, Studia nad uposażeniem urzędników ziemskich w Koronie do schyłku XVI wieku, Warszawa 1962, s. 121.