(Don’t Fear) The Reaper

Nie mylić z: Don’t Fear the Reaper.

(Don’t Fear) The Reaper – piosenka rockowa zespołu Blue Öyster Cult, wydana w 1976 roku jako singel promujący album Agents of Fortune.

Autorem piosenki jest Buck Dharma. Utwór mówi o nieuchronności śmierci i przekonaniu, że nie powinniśmy się jej bać. Autor ponadto określił utwór jako piosenkę miłosną, w której miłość transcenduje fizyczną egzystencję partnerów. Zaprzeczył jednocześnie, iżby piosenka miała nakłaniać do samobójstwa mimo faktu, że pojawia się w niej odniesienie do Romea i Julii. Postaci Romea i Julii miały jedynie stanowić zdaniem Dharmy przykład osób, które wierzyły, że będą razem po śmierci. Z kolei zwrot „40 000 men and women every day” był liczbą osób, które miały umierać każdego dnia; nie było to zgodne z prawdą, ponieważ wówczas codziennie umierało 135 000 ludzi^[1].

Buck Dharma powiedział, że pisząc piosenkę zastanawiał się, co by było, gdyby umarł młodo i spotkał się z bliskimi w życiu pozagrobowym. Do napisania utworu sprowokowała muzyka zdiagnozowana u niego arytmia, w wyniku której myślał o swojej śmierci^[1].

„(Don’t Fear) The Reaper” było głównym singlem albumu Agents of Fortune i stało się pierwszym międzynarodowym przebojem grupy, zajmując m.in. dwunaste miejsce na liście Hot 100 oraz szesnaste na liście UK Singles Chart. Przyczynił się także do znacznego zainteresowania zespołem w Wielkiej Brytanii w momencie ukazania się tam singla w 1978 roku^[1]. Utwór został przez magazyn „Rolling Stone” wybrany piosenką roku 1976. Ponadto piosenka znalazła się na liście najlepszych piosenek wszech czasów według „Rolling Stone”, „Mojo” oraz „Q”^[2][3][4].

• Piosenkę wykorzystano w filmach: Halloween, Przerażacze, Krzyk, Cud w Lake Placid i Super balanga, w serialu 12 małp (odcinek „Boski ruch”), a także w grach komputerowych Rock Band, SingStar Amped, Ripper, RoadKill, Prey i zwiastunie Call of Duty: Modern Warfare III (2023)(inne języki)^[1][7][8][9].
• Utwór został upamiętniony w skeczu Saturday Night Live pt. „More Cowbell” z kwietnia 2000 roku^[1].
• Stephen King zacytował fragment piosenki w powieści Bastion. Utwór został także wykorzystany w miniserialu na podstawie książki^[1].
• Piosenka była coverowana m.in. przez: Goo Goo Dolls (1987), Apollo 440 (1994), HIM (1997), Heaven 17 (2005) czy L.A. Guns (2010). Ogółem nagrano kilkadziesiąt coverów piosenki^[10][11].