Aleksy II Komnen

Aleksy II Komnen
Αλέξιος B' Κομνηνός
	Cesarz bizantyński
Okres	od 24 września 1180; do wrzesień 1183
Koronacja	1171, jako współcesarz
Poprzednik	Manuel I Komnen
Następca	Andronik I Komnen
	Dane biograficzne
Dynastia	Komnenowie
Data i miejsce urodzenia	10 września 1167 ; Konstantynopol
Data i miejsce śmierci	wrzesień 1183 ; Konstantynopol
Ojciec	Manuel I Komnen
Matka	Maria z Antiochii
Małżeństwo	Agnieszka Francuska; od 1180; do 1183
	Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksy II Komnen (ur. 10 września 1167, zm. listopad 1183), syn cesarza Manuela I i jego drugiej żony – Marii z Antiochii (córki Konstancji z Antiochii i Rajmunda z Poitiers).

Życiorys

Po śmierci ojca cesarz bizantyński od 1180 – jego krewny – Andronik ogłosił się współwładcą. Regencję w imieniu syna miała sprawować jego matka Maria z Antiochii. Faktyczną władzę jednak przejął Andronik, kuzyn zmarłego Manuela. Mówił on, że jest zbawcą i opiekunem małego Aleksego. Postanowił zlikwidować wszelkie próby buntu. We wrześniu rzekomo za namowami małego Aleksego Andronik został współcesarzem. Wcześniej, aby dojść do władzy skazał na śmierć matkę Aleksego, znienawidzoną łacinniczkę. Mały Aleksy sam musiał podpisać wyrok na własną matkę. Dwa miesiące po koronacji na współcesarza Andronik rozkazał udusić chłopca. Uciętą głowę podwładni przynieśli Andronikowi, a resztę jego zwłok wrzucili do morza^{[potrzebny przypis]}. Po jego śmierci Andronik ogłosił się cesarzem i poślubił wdowę po Aleksym – Agnieszkę (Annę) Francuską – córkę króla Ludwika VII.

Bibliografia

G. Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, przeł. pod red. H. Evert-Kappesowej, wyd.3 Warszawa 2008.
R. Browning, Cesarstwo Bizantyńskie, przeł. G. Żurek, Warszawa 1997.
K. Zakrzewski, Historia Bizancjum, wyd.2 Kraków 1999.

Dynastia teodozjańska 395–457	Arkadiusz (395–408) Teodozjusz II (408–450) Pulcheria Marcjan (450–457)
Dynastia leońska 457–518	Leon I (457–474) Leon II (474) Zenon Izauryjczyk (474–491) Bazyliskus (475–476)^* Anastazjusz I (491–518)
Dynastia justyniańska 518–602	Justyn I (518–527) Justynian I Wielki (527–565) Justyn II (565–578) Tyberiusz II Konstantyn (578–582) Maurycjusz (582–602) Fokas (602–610)^*
Dynastia heraklijska 610–711	Herakliusz (610–641) Konstantyn III (641) Herakleonas (641) Konstans II (641–668) Konstantyn IV (668–685) Justynian II Rhinotmetos (685–695) Leoncjusz II (695–698)^* Tyberiusz III (698–705)^* Justynian II Rhinotmetos (705–711) Filipikos Bardanes (711–713)^* Anastazjusz II (713–715)^* Teodozjusz III (715–717)^*
Dynastia izauryjska 717–802	Leon III Izauryjczyk (717–741) Artabasdes (741–743) Konstantyn V Kopronim (741–775) Leon IV Chazar (775–780) Konstantyn VI (780–797) Irena (797–802)
Dynastia Niceforów 802–813	Nicefor I Genik (802–811) Staurakios (811) Michał I Rangabe (811–813) Leon V Armeńczyk (813–820)^*
Dynastia amoryjska 820–867	Michał II Amoryjczyk (820–829) Teofil (829–842) Michał III Metystes (842–867)
Dynastia macedońska 867–1057	Bazyli I (867–886) Leon VI Filozof (886–912) Aleksander (912–913) Konstantyn VII Porfirogeneta (913–959) Roman I Lekapen (920–944) Roman II (959–963) Nicefor II Fokas (963–969) Jan I Tzimiskes (969–976) Bazyli II Bułgarobójca (976–1025) Konstantyn VIII (1025–1028) Roman III Argyros (1028–1034) Michał IV Paflagończyk (1034–1041) Michał V Kalafates (1041–1042) Zoe (1042) Konstantyn IX Monomach (1042–1055) Teodora (1055–1056) Michał VI Stratiotikos (1056–1057) Izaak I Komnen (1057–1059)^*
Dynastia Dukasów 1059–1081	Konstantyn X Dukas (1059–1067) Roman IV Diogenes (1068–1071) Michał VII Dukas (1071–1078) Nicefor III Botaniates (1078–1081)
Dynastia Komnenów 1081–1185	Aleksy I Komnen (1081–1118) Jan II Komnen (1118–1143) Manuel I Komnen (1143–1180) Aleksy II Komnen (1180–1183) Andronik I Komnen (1183–1185)
Dynastia Angelosów 1185–1204	Izaak II Angelos (1185–1195 i 1203–1204) Aleksy III Angelos (1195–1203) Aleksy IV Angelos (1203–1204) Mikołaj Kanabos (1204)* Aleksy V Murzuflos (1204)*
Dynastia Laskarysów 1204–1261	Teodor I Laskarys (1204–1221) Jan III Dukas Watatzes (1221–1254) Teodor II Laskarys (1254–1258) Jan IV Laskarys (1258–1261)
Dynastia Paleologów 1259–1453	Michał VIII Paleolog (1259–1282) Andronik II Paleolog (1282–1328) Andronik III Paleolog (1328–1341) Jan V Paleolog (1341–1391) Jan VI Kantakuzen (1347–1354)* Mateusz Kantakuzen (1353–1357)* Andronik IV Paleolog (1376–1379) Jan VII Paleolog (1390) Manuel II Paleolog (1391–1425) Jan VIII Paleolog (1425–1448) Konstantyn XI Paleolog (1448–1453)