Ananiasz (Dżaparidze)
| Tengiz Dżaparidze | |
| Metropolita manglisko-calski | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
29 sierpnia 1949 |
| Metropolita menglisko-calski | |
| Okres sprawowania |
od 2001 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
do 1980 |
| Diakonat |
4 kwietnia 1979 |
| Prezbiterat |
27 września 1979 |
| Chirotonia biskupia |
15 marca 1981 |
| Data konsekracji |
15 marca 1981 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Zenobi (Mażuga), Jerzy (Gongadze), Grzegorz (Certwadze), Jan (Ananiaszwili), Dawid (Czkadua), Mikołaj (Macharadze), Konstantyn (Melikidze), Tadeusz (Joramaszwili), Krzysztof (Camalaidze), Ambroży (Katamaze), Atanazy (Czachwaszwili) |
Ananiasz, imię świeckie Tengiz Dżaparidze (ur. 29 sierpnia 1949 w Tkibuli) – gruziński biskup prawosławny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1974 ukończył studia na politechnice w Tbilisi na kierunku automatyczne środki łączności. Sześć lat później ukończył z wyróżnieniem seminarium duchowne w Mcchecie, zaś w czasie nauki w tejże szkole złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Ananiasz. 4 kwietnia 1979 przyjął z rąk Katolikosa-Patriarchy Gruzji Eliasza II święcenia diakońskie, zaś 27 września tego samego roku – kapłańskie. Został następnie proboszczem parafii przy cerkwi Trójcy Świętej w Tbilisi. 27 września 1980 otrzymał godność igumena i został skierowany do monasteru Alawerdi. Rok później podniesiony do godności archimandryty.
15 marca 1981 miała miejsce jego chirotonia na biskupa nikorcmindzkiego; ceremonii przewodniczył patriarcha gruziński Eliasz II. W kwietniu tego samego roku został przeniesiony na katedrę achalcyską i meschet-dżawachetyjską; eparchią tą kierował do 1992, przyczyniając się do ponownego otwarcia szeregu cerkwi i monasterów nieczynnych w ZSRR. W 1990 otworzył w Achalciche seminarium duchowne i był jego rektorem do odejścia z katedry. Następnie przez trzy lata był arcybiskupem mangliskim, zaś po reorganizacji eparchii w 1995 – arcybiskupem manglisko-calskim. W 2001 otrzymał godność metropolity.
Od 1995 wykłada historię Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego w seminarium duchownym w Tbilisi. Jest autorem czterotomowej historii Patriarchatu Gruzińskiego oraz szeregu innych prac o podobnej tematyce.