Przejdź do zawartości

Ayumi Hamasaki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sprzątanie Wikipedii
Ten artykuł należy dopracować:
od 2015-07 → sformatować tekst (pomoc: podział na sekcje, tabele, wzory),
od 2015-07 → zaktualizować na podstawie najświeższych informacji,
sekcja z nagrodami powinna być sformatowana i być osobnym artykułem.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Ayumi Hamasaki
Ilustracja
Ayumi Hamasaki na Tajwanie, marzec 2007
Imię i nazwisko

Ayumi Hamasaki (jap. 浜崎あゆみ)

Pseudonim

Ayu, CREA, Kurumi

Data i miejsce urodzenia

2 października 1978
Fukuoka

Gatunki

Klasyfikacja: j-pop Obejmuje: pop, rock, trance, house, eurodance, electronica, RnB

Zawód

piosenkarka
producent muzyczny
autorka tekstów piosenek
aktorka
modelka

Aktywność

1994–1995
od 1998

Wydawnictwo

Nippon Columbia
Avex Trax

Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Ayumi Hamasaki (jap. 浜崎あゆみ lub 濱崎歩 Hamasaki Ayumi; ur. 2 października 1978 w Fukuoce[1]) – japońska piosenkarka muzyki j-pop. W swojej dotychczasowej karierze wydała siedemnaście pełnych albumów, pięć kompilacji, pięćdziesiąt dwa single, dziesięć wideo albumów, siedemdziesiąt dwa teledyski, trzynaście B-side, dwa projekty wspólnie z innymi artystami i dwadzieścia DVD z koncertów.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ayumi Hamasaki urodziła się w japońskiej prefekturze Fukuoka. Po opuszczeniu rodziny przez ojca, matka Hamasaki ciężko pracowała w celu utrzymania rodziny, więc Ayumi zajmowała się babcia. W dzieciństwie chciała zostać modelką, jednak w przyszłości okaże się, że jest za niska. Poza tym pracowała w banku, przez co bardzo ciężko byłoby jej pogodzić te sprawy.

Jako nastolatka przeprowadziła się do Tokio. Występowała w serialach i rozmaitych tanich produkcjach filmowych. Tańczyła i śpiewała w klubach nocnych, gdzie została dostrzeżona przez Maxa Matsuurę – jej przyszłego producenta. Zaczęła uczęszczać na lekcje śpiewu. Wyjechała do Nowego Jorku, by tam szlifować talent wokalny. Matsuura zaproponował, by sama napisała teksty, których mogłaby użyć na swojej płycie.

A Song for XX jest oficjalnie debiutanckim albumem piosenkarki.

1 stycznia 2011 roku Ayumi wyszła za austriackiego modela Manuela Schwarza. Ślub odbył się w Las Vegas.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

1995: Nothing from Nothing

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy szerszej publiczności Ayumi zaprezentowała się wraz z wydaniem singla Nothing from Nothing, pochodzącego z albumu o tej samej nazwie, z gościnnym wystąpieniem Dohzi-T i DJ Bassa pod szyldem Columbii Japan. Samo wydawnictwo nie odniosło sukcesu, co spowodowało, że wytwórnia postanowiła zakończyć współpracę z Hamasaki.

1998–1999: A Song for XX i LOVEppears

[edytuj | edytuj kod]

Hamasaki zadebiutowała w wytwórni Avex Trax 8 kwietnia 1998 roku wydając swój pierwszy singiel poker face. Płyta znalazła się na #22 miejscu w rankingu Oricon. Drugim singlem wydanym w 1998 roku był singel YOU (znalazł się na #12 pozycji), a następnie single Trust (5 sierpnia), For My Dear... (7 października) i Depend on you (9 grudnia). Każdy z nich osiągał wyższą pozycję od poprzedniego. Piosenki z Depend on you zostały wykorzystane w grze video Thousand Arms. Ayumi wydała swój debiutancki album A Song for XX 1 stycznia 1999 roku, który okazał się sukcesem – sprzedano 1 451 910 kopii płyty. Za swoje osiągnięcia zdobyła Japan Gold Disc Award w kategorii „Najlepszy Nowy Artysta Roku” (ang. „New Artist Of The Year”)[2]. Po spektakularnym debiucie wydano pierwszy album remiksowy ayu-mi-x.

WHATEVER zostało szóstym singlem, zapowiadającym wraz z następnym krążkiem LOVE ~Destiny~, kolejny longplay Hamasaki. Singel A został wydany w sierpniu 1999 roku, został najlepiej sprzedającym się singlem w karierze piosenkarki (sprzedano 1 670 000 egzemplarzy). 10 listopada 1999 wyszedł drugi album Hamasaki LOVEppears, który sprzedał się w ilości 2 562 130. Promowały go również wydane po jego premierze single – appears (10 listopada), kanariya (8 grudnia) i Fly high (9 lutego 2000 roku). Album zaprezentował także zmiany w tekstach piosenkarki. Chociaż teksty LOVEppears nadal dotyczyły samotności, wiele z nich zostało napisane z perspektywy trzeciej osoby[3]. W celu dalszego promowania albumu Hamasaki odbyła swoją pierwszą trasę Ayumi Hamasaki Concert Tour 2000 A.

2000–2002: Duty, I am..., RAINBOW

[edytuj | edytuj kod]

Poczynając od 26 kwietnia, Ayu wydała tak zwaną „trylogię�� – single vogue, Far Away (17 maja) i SEASONS (7 czerwca), zapowiadające nowy album Duty, o bardziej rockowym brzmieniu. Sam longplay stał się najlepiej sprzedającym się albumem w karierze Hamasaki – sprzedano ok. 2,9 mln egzemplarzy. Tego samego dnia (27 sierpnia) wydano singel SURREAL, a 1 listopada AUDIENCE. W 2001 roku ukazała się pierwsza kompilacja – A BEST, z największymi hitami Hamasaki oraz trzema nagranymi piosenkami na nowo w celu ukazania zmian w głosie Ayumi. Jest to do dzisiaj najlepiej sprzedające się wydawnictwo Ayu w Japonii – sprzedano 4 295 353 sztuk.

W następnym roku wydano kolejny album I am..., na który składały się w większości piosenki skomponowane przez samą Hamasaki pod pseudonimem „CREA”. Początkowa wizja albumu została zmieniona przez piosenkarkę ze względu na ataki z 11 września. Okładka albumu miała przedstawiać Hamasaki jako „muzę pokoju”. Powstała również piosenka a song is born, dotycząca tychże zamachów, która została singlem śpiewanym w duecie z Keiko Yamadą jako część charytatywnej akcji wytwórni Avex Trax Song Nation. Z powodu zmian premiera albumu przeciągnęła się na styczeń 2002 roku. Singlami pochodzącymi z tego albumu są m.in.: przewodni M (13 grudnia 2000 r.), evolution (31 stycznia 2001), Endless sorrow (16 maja) oraz wydany tylko w Belgii, Hiszpanii i Niemczech pierwszy europejski singel Connected (7 kwietnia 2003 r.). W roku 2002 również dała pierwszy koncert poza granicą Japonii – podczas uroczystości rozdania nagród MTV Asia w Singapurze. Odbyły się również dwie trasy koncertowe promujące album – Ayumi Hamasaki ARENA TOUR 2002 A i Ayumi Hamasaki STADIUM TOUR 2002 A. Jeszcze w tym samym roku, 18 grudnia został wydany nowy album RAINBOW, dosyć zróżnicowany muzycznie. Sama Hamasaki rozpoczęła pisanie tekstów z uwzględnieniem partii w języku angielskim, co miało na celu uczynić jej twórczość bardziej dostępną w innych krajach. Album promowały trzy single – Free & Easy (24 kwietnia 2002 r.), H (24 lipca) oraz Voyage (26 września), z krótkim filmem Tsuki ni Shizumu.

2003–2006: MY STORY, (miss)understood, Secret

[edytuj | edytuj kod]

W 2003 roku Ayumi wydała trzy single: &, forgiveness oraz No way to say. Aby uczcić wydanie jej trzydziestego singla (forgiveness), odbył się koncert w Yoyogi National Gymnasium[4]. Wydała też swój pierwszy EP Memorial address w formacie CD+DVD. Podobnie jak jej poprzednie albumy, Memorial address znalazł się na szczycie listy Oricon i sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy[5]. Sprzedaż singli Ayumi zaczęła słabnąć. Choć wszystkie trzy single utrzymywały się na pierwszych miejscach rankingu Oricon, & był ostatnim singlem, który sprzedał się w ilości ponad 500 tys. egzemplarzy[6].

W grudniu 2004 roku wydała swój kolejny album MY STORY. W przeciwieństwie do jej poprzednich albumów, MY STORY nie ma z określonego tematu, Hamasaki nie próbowała napisać „czegoś dobrego” lub nawet „czegoś, co da ludziom nadzieję”; raczej po prostu pisała swobodnie i szczerze[7][a]. W efekcie album zawiera przede wszystkim autobiograficzne teksty jej emocjach i wspomnieniach związanych z jej karierą. Była tak zadowolona z wyniku, że zadeklarowana MY STORY pierwszym albumem, z którym czuła się usatysfakcjonowana[8]. W styczniu zaczęła pracować z Orchestre Lamoureux, powstał album MY STORY Classical – klasyczna wersja MY STORY, a także klasyczna wersja utworu a song is born, który znalazł się w albumie MY STORY Classical, i który Hamasaki wykonała na otwarcie Expo 2005[9].

W styczniu 2005 roku wyszedł jej kolejny album (miss)understood. Chcąc śpiewać melodię podobnie jak grupa Sweetbox, Hamasaki uzyskała zgodę kompozytora Roberta „Geo” Rosana do korzystania z dema utworów, które miały być wydane w nadchodzącym albumie tego zespołu. Po przeedytowaniu utworów, tak aby pasowały jej osobistej wizji[10], rezultat był bardziej różnorodny muzycznie niż jej poprzedni album; (miss)understood zawierał ballady, funk, dance-pop, R&B i rockowe piosenki[11][12].

Kolejny studyjny album piosenkarki Secret został wydany w listopadzie 2006 roku[13]. Chociaż Secret pierwotnie miał być wydany jako mini-album, Hamasaki „rozpoczęła wypełniać go rzeczami do powiedzenia” przy produkcji albumu i napisała pięć utworów[b][14]. Album składała się głównie z rockowych piosenek i ballad; w celu ich uzupełnienia Hamasaki eksperymentowała z nowymi technikami wokalnymi[15].

Zdrowie

[edytuj | edytuj kod]

Piosenkarka od początku 2008 roku całkowicie nie słyszy na lewe ucho. Artystka już od kilku lat skarżyła się na szumy uszne. Zdiagnozowano u niej chorobę Ménière’a. Na swoim blogu napisała, że jej lewe ucho „już nigdy więcej nie będzie działać”. Choroba ma na ogół charakter postępujący, w jednym z wywiadów[16] powiedziała, że „stara się wykorzystać limit, który pozostał jeszcze jej prawemu uchu”. Mimo problemów zdrowotnych piosenkarka wyznała, że „wciąż chce być piosenkarką i jako profesjonalistka, wypełniać swe powinności”. 25 marca 2009 roku ukazał się jej kolejny album NEXT LEVEL.

Dobroczynność

[edytuj | edytuj kod]

W marcu 2011 roku Hamasaki ofiarowała 35 mln jenów na pomoc humanitarną dla ofiar trzęsienia ziemi i tsunami u wybrzeży Honsiu. Współpracowała także z magazynem mody ViVi sprzedając charytatywne T-shirty[17].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Dyskografia Ayumi Hamasaki.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
1999
  • Japan Gold Disc Awards – „Best New Artist of the Year”[2]
  • Japan Gold Disc Awards – „Pop Album of the Year”[2] – A Song for XX
  • All Japan Request Awards – Grand Prix
  • Piąty najbardziej dochodowy artysta roku w Japonii.
2000
  • Japan Gold Disc Awards – „Pop Album of the Year”[18] – LOVEppears
  • Japan Gold Disc Awards – „Song of the Year”[18] – A
  • The Japan Record Awards – „Best Album” – Duty
  • The Japan Record Awards – „Gold Prize” – SEASONS
  • Najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.
2001
  • Japan Gold Disc Awards – „Song of the Year”[19] – (M, SEASONS)
  • Japan Gold Disc Awards – „Pop Album of the Year”[19] – Duty
  • Japan Gold Disc Awards – „Artist of the Year”[19]
  • Japan Cable Award – „Grand Prix"
  • The Japan Record Awards – „Gold Prize” – Dearest
  • The Japan Record Awards – „The Award” – Dearest
  • MTV Japan Video Music Awards – „Best Female Artist"
  • MTV World Music Awards – „Best Japanese Pop/Rock Artist"
  • MTV World Music Awards – „World’s Best-Selling Asian Artist"
  • 130 million people choose best artist award – Best artist
  • Najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.
2002
  • Japan Gold Disc Awards – „Pop Album of the Year”[20] – (A BEST, I am...)
  • Japan Gold Disc Awards – „Artist of the Year”[20]
  • MTV Asia Awards – „Best Female Artist Award"
  • MTV Asia Awards – „Most Influential Japanese Artist In Asia” (nagroda specjalna)
  • Japan Cable Award – „Grand Prix"
  • The Japan Record Awards – „Gold Prize” – Voyage
  • The Japan Record Awards – „The Award” – Voyage
  • Oricon Awards – „Best selling remix album of the year” (Super Eurobeat presents Ayu-ro mix)
  • All Japan Request Awards – „Grand Prix"
  • 130 million people choose best artist award – Best artist
  • Un-sorted – All Japan Request Award
  • Najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.
2003
  • Japan Gold Disc Awards – „Song of the Year”[21] – (Free & Easy, H, Voyage)
  • Japan Gold Disc Awards – „Rock&Pop Album of the Year”[21] – (RAINBOW)
  • MTV Japan Video Music Awards – „Best Female Video” – Because of you
  • MTV Japan Video Music Awards – „Best Pop Video” – No way to say
  • MTV Japan Video Music Awards – „Best Live Performance Presented by Asahi Super Dry"
  • The Japan Record Awards – „Gold Prize” – No way to say
  • The Japan Record Awards – „The Award” – No way to say
  • 130 million people choose best artist award – Best artist
  • All Japan Request Awards – „Grand Prix"
  • World Music Awards – „Best Japanese Pop/Rock Artist"
  • Oricon Chart Awards – „Best Selling Album Title Award"
  • Oricon Chart Awards – „Best Hit Award"
  • Najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.
2004
  • Japan Gold Disc Awards – „Rock&Pop Album of the Year”[22] – (A BALLADS, &, Memorial address
  • Japan Gold Disc Awards – „Artist of the Year”[22]
  • Hito Awards Taiwan – „Best foreign Artist"
  • Hito Awards Japan – Moments
  • 130 million people choose best artist award – Best artist
  • Piąty najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.
2005
  • Japan Gold Disc Awards – „Song of the Year”[23] – (Moments, INSPIRE)
  • Japan Gold Disc Awards – „Rock&Pop Album of the Year”[23] – (MY STORY)
  • Japan Gold Disc Awards – „Music Video of the Year”[23] – (A museum ~30th single collection live~)
  • World Music Awards – „Best-Selling Japanese Artist"
  • Hito Awards Taiwan – Best foreign Artist
  • Hito Awards Japan – my name's Women
  • Musicnet Awards – „Best Album” – (MY STORY)
  • Best Selling solo and female Japanese Artist Awards (Worldwide Award)[24]
  • 130 million people choose best artist award – Best artist
  • Czwarty najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.
2006
  • No. 2 ranking for Total Female Artist Album Sales[25]
  • No. 1 ranking for Total Female Artist Single Sales (ponad 20 mln kopii)
  • Musicnet Awards – „Best Artist"
  • Musicnet Awards – „Best Album” – (miss)understood
  • Musicnet Awards – „Best Single” – (HEAVEN)
  • Musicnet Awards – „Best Concert Video” – (Arena Tour 2005 ~MY STORY~)
  • 130 million people choose best artist award – Best artist
  • The Japanese artist with all Original Albums ranked no.1 consecutively from Debut Album
  • Piąty najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.
2007
  • Japan Gold Disc Awards – „The Best 10 Albums”[26] – ((miss)understood, Secret)
  • Japan Gold Disc Awards – „Million Sales Album Artist Card”[27] – (miss)understood
  • RTHK International Awards – „Best Japanese Song of the Year” – Secret
  • Hito Awards Taiwan – „Best foreign Artist of 2007"
  • Record: Best Selling Female & Solo Japanese Artist in history
  • 130 million people choose best artist award – Best artist (2007)
  • 4th Best Selling Japanese Artist in history
  • Best Selling Japanese Female Artist in history
  • Second Best Selling Artist of 2007
  • Highest Earning Female Celebrity of 2007
  • Asian MUSIC eXtreme Awards 2007 – 2007 Best Asian female single artist
  • Pierwsza artystka od 36 lat, która jednocześnie zajmuje dwie pierwsze pozycje na liście albumów
  • Drugi najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.
2008
  • Japan Gold Disc Awards – „The Best 10 Albums”[28] – (A BEST 2 -WHITE-, A BEST 2 -BLACK-)
  • MTV Student Voice Awards – „Best Female Artist"
  • Mnet KM Music Festival Korea – „Best Pop Artist” (Asia)
  • Mnet KM Music Festival Korea – „Best Concert DVD” – (Ayumi Hamasaki – ASIA tour 2007) (Asia)
  • Musicnet Awards – „Best Artist"
  • Musicnet Awards – „Best Album” – (A BEST 2 -WHITE-/-BLACK-)
  • Musicnet Awards – „Best Single” – (talkin’ 2 myself)
  • Musicnet Awards – „Best Concert Video” (Asia Tour 2007 A: Tour of Secret)
  • Hito Awards Taiwan – „Best foreign Artist"
  • Record: Only female and solo artist with 30 number-one singles
  • Record: Only female and solo artist with 40 TOP 10 singles
  • Record: Artist with most #1 singles within consecutive years
  • 130 million people choose best artist award – Best artist
  • Best International Female Artist, YAHOO! Hong Kong Buzz Music Awards
  • Highest Earning Female Celebrity of 2008 in Asia.
  • Drugi najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Oryginalny tekst z Oricon Style: „今回、正直にとか自由にっていうことはずっと頭の中にありましたね。だから、いいことを書 こうとか感動してもらおうとか、希望を持ってもらおうっていうようをことは一切意誠していなくて。単純に、ただ正直に書いていこうというだけでした。”
  2. ↑ Oryginalny tekst z ViVi: „今回のアルバムは、はじめはミニアルバムのはずだったのを急フルアルバムに變更 したもの。傳えたいにことか、ある日を境にふねーっと溢れてきて、これは歌にして傳えなきゃ思って、詞は1日に3曲、きた1日に2曲つてハイペスで書き上げたの。”

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Ayumi Hamasaki | Biography, Albums, Streaming Links | AllMusic [online], allmusic.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  2. ↑ a b c RIAJ: 14th Japan Gold Disc Award. [dostęp 2011-12-14]. (ang.).
  3. ↑ „LOVEppears”. „Beatfreak”. 142, listopad 1999. (jap.). 
  4. ↑ Interview With Ayumi Hamasaki. „Casa Brutus”. 54. s. 24–28. 
  5. ↑ Oricon: Yearly Album Rankings for 2004. [dostęp 2011-12-02]. (jap.).
  6. ↑ Oricon: Ayumi Hamasaki: Newly Released Details of Her Singles. [dostęp 2011-12-02]. (jap.).
  7. ↑ The First-Time Stench of Being a Human. „Oricon Style”. s. 17–19. 
  8. ↑ Takako Tsuriya. Ayumi Hamasaki: Always our Princess. „Cawaii”, s. 10–15, 1 stycznia 2005. 
  9. ↑ Oricon Style: A Classical Version of Hamasaki Ayumi's My Story Is Released!. [dostęp 2011-12-02]. (jap.).
  10. ↑ Miho Fuji. Ayumi Hamasaki: Bold & Delicious/Pride. „Girlpop”. 76 (462), s. 16–18, 5 stycznia 2006. 
  11. ↑ Kanako Hayakawa. Ayumi Hamasaki. „Sweet”, s. 18–20, styczeń 2006. 
  12. ↑ Cathy A Garcia. Ayumi Hamasaki: (miss)understood. „The Korea Times”, s. 18–20, 7 lutego 2006. 
  13. ↑ HMV: Secret. [dostęp 2011-12-04]. (ang.).
  14. ↑ Himiko Nabeshima. Ayu's 14 Secrets. „ViVi”. 76, s. 24–29, styczeń 2006. 
  15. ↑ Avex Trax: Secret Special Interview. [dostęp 2011-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-19)]. (ang.).
  16. ↑ AFP: Japan's pop princess 'Ayu' goes half deaf: blog. [dostęp 2012-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-06)].
  17. ↑ Ayumi Hamasaki donates 35 million yen to relief efforts in Japan. [dostęp 2011-12-03]. (ang.).
  18. ↑ a b RIAJ: 15th Japan Gold Disc Awards. [dostęp 2011-12-14]. (ang.).
  19. ↑ a b c RIAJ: 16th Japan Gold Disc Awards. [dostęp 2011-12-14]. (ang.).
  20. ↑ a b RIAJ: 17th Japan Gold Disc Awards. [dostęp 2011-12-19]. (ang.).
  21. ↑ a b RIAJ: 18th Japan Gold Disc Awards. [dostęp 2011-12-19]. (ang.).
  22. ↑ a b RIAJ: 19th Japan Gold Disc Awards. [dostęp 2011-12-19]. (ang.).
  23. ↑ a b c RIAJ: 20th Japan Gold Disc Awards. [dostęp 2011-12-19]. (ang.).
  24. ↑ Delta Kicks Off Her Shoes + Picks Up The World Music Award For Oz's Highest Selling Artist!. [dostęp 2011-12-19]. (ang.).
  25. ↑ Oricon Style: No. 2 ranking for Total Female Artist Album Sales. [dostęp 2011-12-19]. (jap.).
  26. ↑ RIAJ: 22nd Japan Gold Disc Awards. [dostęp 2011-12-19]. (ang.).
  27. ↑ ミリオンアーティストカード」発売. [dostęp 2011-12-19]. (jap.).
  28. ↑ RIAJ: 23rd Japan Gold Disc Awards. [dostęp 2011-12-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Ayumi Hamasaki
Albumy studyjne
EP
kompilacje
remixy
Single
Single cyfrowe
Powiązane

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ayumi_Hamasaki&oldid=72957140”