Przejdź do zawartości

Daniel Nestor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniel Nestor
Ilustracja
Państwo

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

4 września 1972
Belgrad

Wzrost

190 cm

Gra

leworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1991

Zakończenie kariery

2018[1]

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

58 (23 sierpnia 1999)

Australian Open

3R (1998, 1999, 2001)

Roland Garros

1R (1997–1999)

Wimbledon

4R (1999)

US Open

2R (1995)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

91

Najwyżej w rankingu

1 (19 sierpnia 2002)

Australian Open

W (2002)

Roland Garros

W (2007, 2010–2012)

Wimbledon

W (2008, 2009)

US Open

W (2004)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
złoto Sydney 2000 tenis ziemny
(gra podwójna)

Daniel Mark Nestor (ur. 4 września 1972 w Belgradzie) – kanadyjski tenisista pochodzenia jugosłowiańskiego, występujący na światowych kortach od 1991 roku, mistrz ośmiu turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej (2002–2012, Karierowy Wielki Szlem), mistrz Australian Open 2007, 2011, 2014 i Wimbledonu 2013 w grze mieszanej, czterokrotny zwycięzca ATP Finals w grze podwójnej (2007, 2008, 2010, 2011), mistrz olimpijski w grze podwójnej z Sydney (2000), klasyfikowany w rankingu ATP na 58. miejscu w grze pojedynczej (1999) i na 1. miejscu w grze podwójnej (2002), reprezentant Kanady w Pucharze Davisa i na letnich igrzyskach olimpijskich (1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Podczas French Open 2004 Nestor oświadczył się swojej dziewczynie Natašy Gavrilović. Para zawarła związek małżeński 24 lipca 2005 roku. Ich córka Tiana Alexis przyszła na świat 15 grudnia 2008 roku. Dnia 2 marca 2013 urodziła się im druga córka, Bianca Willow.

Pod koniec 2010 roku został odznaczony Orderem Kanady[2]. W sierpniu 2012 roku został uhonorowany doktoratem honoris causa Uniwersytetu York w Toronto.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Nestor to tenisista leworęczny z oburęcznym backhandem.

Karierę tenisową rozpoczął w 1991 roku, skupiając swoje umiejętności na grze podwójnej. W singlu jednym z jego najlepszych wyników była IV runda Wimbledonu z 1999 roku. Najwyżej w klasyfikacji gry pojedynczej był na 58. miejscu pod koniec sierpnia 1999 roku.

Jako deblista Nestor w przeciągu swojej kariery wygrał 91 turniejów rangi ATP World Tour. Do jego największych osiągnięć zalicza się zwycięstwo w ośmiu turniejach wielkoszlemowych oraz czterech turniejach ATP Finals. Ponadto Kanadyjczyk przegrał 60 finałów rozgrywek ATP World Tour, w tym dziewięć wielkoszlemowych i dwa ATP Finals. W połowie sierpnia 2002 roku Nestor został sklasyfikowany na pozycji lidera rankingu deblowego.

W grze mieszanej Kanadyjczyk wygrał trzykrotnie rywalizację w Australian Open, wspólnie z Jeleną Lichowcewą w 2007 roku, w 2011 z Katariną Srebotnik i w 2014 roku z Kristiną Mladenovic, a także jeden raz odniósł triumf na kortach Wimbledonu, razem z Mladenovic w 2013 roku. Dodatkowo Nestor był finalistą pięciu turniejów wielkoszlemowych w mikście.

Daniel Nestor był regularnym reprezentantem Kanady w Pucharze Davisa. Debiutował w styczniu 1992 roku w spotkaniu grupy światowej (najwyższej klasy rozgrywek pucharowych) ze Szwecją i pokonał Stefana Edberga. Zwycięstwo to nie wystarczyło jednak Kanadzie do pokonania Szwedów, niepowodzeniem zakończyła się także późniejsza rywalizacja o zachowanie miejsca w grupie światowej z Austrią. Inne zwycięstwo singlowe Nestora w meczach Pucharu Davisa miało miejsce we wrześniu 2003, kiedy Kanadyjczyk pokonał byłego lidera rankingu światowego, Gustava Kuertena, przyczyniając się do odzyskania przez Kanadę miejsca w elicie zawodów. Łącznie w latach 1992–2018 Nestor wystąpił w 76 meczach międzypaństwowych, odnosząc 48 zwycięstw i ponosząc 28 porażek. Wraz z Frédérikiem Niemeyerem stanowił najskuteczniejszą parę deblową w historii występów Kanady w Pucharze Davisa.

Nestor reprezentował również Kanadę na sześciu igrzyskach olimpijskich. Startował w Atlancie (1996), Sydney (2000), Atenach (2004), Pekinie (2008), Londynie (2012) i Rio de Janeiro (2016). Podczas rywalizacji w Sydney Nestor doszedł do finału debla, występując w parze z Sébastienem Lareau. Pojedynek finałowy Kanadyjczycy wygrali z Australijczykami Toddem Woodbridge i Markiem Woodforde.

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra mieszana (4–5)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 7 września 2003 US Open, Nowy Jork Twarda Rosja Lina Krasnorucka Słowenia Katarina Srebotnik
Stany Zjednoczone Bob Bryan
7:5, 5:7, 5–10
Finalista 2. 28 stycznia 2006 Australian Open, Melbourne Twarda Rosja Jelena Lichowcewa Szwajcaria Martina Hingis
Indie Mahesh Bhupathi
3:6, 3:6
Finalista 3. 11 czerwca 2006 French Open, Paryż Ceglana Rosja Jelena Lichowcewa Słowenia Katarina Srebotnik
Serbia i Czarnogóra Nenad Zimonjić
3:6, 4:6
Zwycięzca 1. 27 stycznia 2007 Australian Open, Melbourne Twarda Rosja Jelena Lichowcewa Białoruś Wiktoryja Azaranka
Białoruś Maks Mirny
6:4, 6:4
Zwycięzca 2. 29 stycznia 2011 Australian Open, Melbourne Twarda Słowenia Katarina Srebotnik Chan Yung-jan
Australia Paul Hanley
6:3, 3:6, 10–7
Finalista 4. 6 czerwca 2013 French Open, Paryż Ceglana Francja Kristina Mladenovic Czechy Lucie Hradecká
Czechy František Čermák
6:1, 4:6, 6–10
Zwycięzca 3. 7 lipca 2013 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Kristina Mladenovic Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Brazylia Bruno Soares
5:7, 6:2, 8:6
Zwycięzca 4. 26 stycznia 2014 Australian Open, Melbourne Twarda Francja Kristina Mladenovic Indie Sania Mirza
Rumunia Horia Tecău
6:3, 6:2
Finalista 5. 1 lutego 2015 Australian Open, Melbourne Twarda Francja Kristina Mladenovic Szwajcaria Martina Hingis
Indie Leander Paes
4:6, 3:6

Gra podwójna (91–60)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 18 września 1994 Bogota Ceglana Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Murphy Jensen
Stany Zjednoczone Luke Jensen
6:4, 7:6
Finalista 1. 28 stycznia 1995 Australian Open, Melbourne Twarda Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Jared Palmer
Stany Zjednoczone Richey Reneberg
3:6, 6:3, 3:6, 2:6
Finalista 2. 13 sierpnia 1995 Cincinnati Twarda Bahamy Mark Knowles Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
2:6, 0:3 krecz
Zwycięzca 2. 21 sierpnia 1995 Indianapolis Twarda Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Scott Davis
Stany Zjednoczone Todd Martin
6:4, 6:4
Zwycięzca 3. 7 stycznia 1996 Ad-Dauha Twarda Bahamy Mark Knowles Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
7:6, 6:3
Zwycięzca 4. 4 lutego 1996 Memphis Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
6:4, 7:5
Zwycięzca 5. 12 maja 1996 Hamburg Ceglana Bahamy Mark Knowles Francja Guy Forget
Szwajcaria Jakob Hlasek
6:2, 6:4
Finalista 3. 16 czerwca 1996 Rosmalen Trawiasta Szwecja Anders Järryd Australia Paul Kilderry
Czechy Pavel Vízner
5:7, 3:6
Zwycięzca 6. 11 sierpnia 1996 Cincinnati Twarda Bahamy Mark Knowles Australia Sandon Stolle
Czechy Cyril Suk
3:6, 6:3, 6:4
Finalista 4. 25 sierpnia 1996 Toronto Twarda Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
Holandia Paul Haarhuis
6:7, 3:6
Finalista 5. 16 lutego 1997 San Jose Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Brian MacPhie
Południowa Afryka Gary Muller
6:4, 6:7, 5:7
Zwycięzca 7. 16 marca 1997 Indian Wells Twarda Bahamy Mark Knowles Australia Mark Philippoussis
Australia Patrick Rafter
7:6, 4:6, 7:5
Finalista 6. 23 marca 1997 Miami Twarda Bahamy Mark Knowles Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
6:7, 6:7
Zwycięzca 8. 18 maja 1997 Rzym Ceglana Bahamy Mark Knowles Zimbabwe Byron Black
Stany Zjednoczone Alex O’Brien
6:3, 4:6, 7:5
Finalista 7. 18 stycznia 1998 Sydney Twarda Holandia Jacco Eltingh Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
3:6, 5:7
Zwycięzca 9. 19 kwietnia 1998 Tokio Twarda Kanada Sébastien Lareau Francja Olivier Delaître
Włochy Stefano Pescosolido
6:3, 6:4
Finalista 8. 6 czerwca 1998 French Open, Paryż Ceglana Bahamy Mark Knowles Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
3:6, 6:3, 3:6
Finalista 9. 21 czerwca 1998 Nottingham Trawiasta Kanada Sébastien Lareau Stany Zjednoczone Justin Gimelstob
Południowa Afryka Byron Talbot
5:7, 7:6, 4:6
Zwycięzca 10. 17 sierpnia 1998 Cincinnati Twarda Bahamy Mark Knowles Francja Olivier Delaître
Francja Fabrice Santoro
6:1, 2:1 krecz
Finalista 10. 23 sierpnia 1998 Indianapolis Twarda Bahamy Mark Knowles Czechy Jiří Novák
Czechy David Rikl
2:6, 6:7
Finalista 11. 11 września 1998 US Open, Nowy Jork Twarda Bahamy Mark Knowles Australia Sandon Stolle
Czechy Cyril Suk
6:4, 6:7, 2:6
Finalista 12. 22 listopada 1998 Hartford Dywanowa (hala) Bahamy Mark Knowles Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
4:6, 2:6, 5:7
Zwycięzca 11. 17 stycznia 1999 Sydney Twarda Kanada Sébastien Lareau Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
Holandia Paul Haarhuis
6:3, 6:4
Zwycięzca 12. 10 października 1999 Szanghaj Twarda Kanada Sébastien Lareau Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
7:5, 6:3
Zwycięzca 13. 6 sierpnia 2000 Toronto Twarda Kanada Sébastien Lareau Australia Joshua Eagle
Australia Andrew Florent
6:3, 7:6(3)
Zwycięzca 14. 1 października 2000 Sydney Twarda Kanada Sébastien Lareau Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
5:7, 6:3, 6:4, 7:6(2)
Zwycięzca 15. 12 listopada 2000 Petersburg Twarda (hala) Zimbabwe Kevin Ullyett Japonia Thomas Shimada
Południowa Afryka Myles Wakefield
7:6(5), 7:5
Finalista 13. 19 listopada 2000 Paryż Dywanowa (hala) Holandia Paul Haarhuis Szwecja Nicklas Kulti
Białoruś Maks Mirny
4:6, 5:7
Zwycięzca 16. 26 listopada 2000 Sztokholm Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Czechy Petr Pála
Czechy Pavel Vízner
6:3, 6:2
Zwycięzca 17. 7 stycznia 2001 Ad-Dauha Twarda Bahamy Mark Knowles Hiszpania Juan Balcells
Rosja Andriej Olchowski
6:3, 6:1
Zwycięzca 18. 14 stycznia 2001 Sydney Twarda Australia Sandon Stolle Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
2:6, 7:6(4), 7:6(5)
Finalista 14. 4 marca 2001 Dubaj Twarda Nenad Zimonjić Australia Joshua Eagle
Australia Sandon Stolle
4:6, 4:6
Finalista 15. 13 maja 2001 Rzym Ceglana Australia Sandon Stolle Południowa Afryka Wayne Ferreira
Rosja Jewgienij Kafielnikow
4:6, 6:7(6)
Finalista 16. 20 maja 2001 Hamburg Ceglana Australia Sandon Stolle Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
6:7(2), 6:3, 3:6
Zwycięzca 19. 17 czerwca 2001 Halle Trawiasta Australia Sandon Stolle Białoruś Maks Mirny
Australia Patrick Rafter
6:4, 6:7(5), 6:1
Zwycięzca 20. 14 października 2001 Lyon Dywanowa (hala) Nenad Zimonjić Francja Arnaud Clément
Francja Sébastien Grosjean
6:1, 6:2
Zwycięzca 21. 26 stycznia 2002 Australian Open, Melbourne Twarda Bahamy Mark Knowles Francja Michaël Llodra
Francja Fabrice Santoro
7:6(4), 6:3
Finalista 17. 24 lutego 2002 Rotterdam Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Szwajcaria Roger Federer
Białoruś Maks Mirny
6:4, 3:6, 4–10
Zwycięzca 22. 3 marca 2002 Dubaj Twarda Bahamy Mark Knowles Australia Joshua Eagle
Australia Sandon Stolle
3:6, 6:3, 13–11
Finalista 18. 10 marca 2002 Scottsdale Twarda Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
5:7, 6:7(6)
Zwycięzca 23. 17 marca 2002 Indian Wells Twarda Bahamy Mark Knowles Szwajcaria Roger Federer
Białoruś Maks Mirny
6:4, 6:4
Zwycięzca 24. 31 marca 2002 Miami Twarda Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Donald Johnson
Stany Zjednoczone Jared Palmer
6:3, 3:6, 6:1
Finalista 19. 8 czerwca 2002 French Open, Paryż Ceglana Bahamy Mark Knowles Holandia Paul Haarhuis
Rosja Jewgienij Kafielnikow
5:7, 4:6
Finalista 20. 6 lipca 2002 Wimbledon, Londyn Trawiasta Bahamy Mark Knowles Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
1:6, 2:6, 7:6(7), 5:7
Finalista 21. 4 sierpnia 2002 Toronto Twarda Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 6:7(1), 3:6
Zwycięzca 25. 18 sierpnia 2002 Indianapolis Twarda Bahamy Mark Knowles Indie Mahesh Bhupathi
Białoruś Maks Mirny
7:6(4), 6:7(5), 6:4
Finalista 22. 13 października 2002 Lyon Dywanowa (hala) Bahamy Mark Knowles Zimbabwe Wayne Black
Zimbabwe Kevin Ullyett
4:6, 6:3, 6:7(3)
Zwycięzca 26. 20 października 2002 Madryt Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Indie Mahesh Bhupathi
Białoruś Maks Mirny
6:3, 7:5, 6:0
Finalista 23. 27 października 2002 Bazylea Dywanowa (hala) Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(1), 5:7
Finalista 24. 5 stycznia 2003 Ad-Dauha Twarda Bahamy Mark Knowles Czechy Martin Damm
Czechy Cyril Suk
4:6, 6:7(8)
Finalista 25. 25 stycznia 2003 Australian Open, Melbourne Twarda Bahamy Mark Knowles Francja Michaël Llodra
Francja Fabrice Santoro
4:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca 27. 23 lutego 2003 Memphis Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:2, 7:6(3)
Zwycięzca 28. 2 marca 2003 Acapulco Ceglana Bahamy Mark Knowles Hiszpania David Ferrer
Hiszpania Fernando Vicente
6:3, 6:3
Zwycięzca 29. 27 kwietnia 2003 Houston Ceglana Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Jan-Michael Gambill
Stany Zjednoczone Graydon Oliver
6:4, 6:3
Zwycięzca 30. 18 maja 2003 Hamburg Ceglana Bahamy Mark Knowles Indie Mahesh Bhupathi
Białoruś Maks Mirny
6:4, 7:6(10)
Zwycięzca 31. 15 czerwca 2003 Londyn (Queen’s) Trawiasta Bahamy Mark Knowles Indie Mahesh Bhupathi
Białoruś Maks Mirny
5:7, 6:4, 7:6(3)
Zwycięzca 32. 26 października 2003 Bazylea Dywanowa (hala) Bahamy Mark Knowles Argentyna Lucas Arnold Ker
Argentyna Mariano Hood
6:4, 6:2
Zwycięzca 33. 29 lutego 2004 Marsylia Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Czechy Martin Damm
Czechy Cyril Suk
7:5, 6:3
Zwycięzca 34. 2 maja 2004 Barcelona Ceglana Bahamy Mark Knowles Argentyna Mariano Hood
Argentyna Sebastián Prieto
4:6, 6:3, 6:4
Finalista 26. 13 czerwca 2004 Londyn (Queen’s) Trawiasta Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
4:6, 4:6
Zwycięzca 35. 8 sierpnia 2004 Cincinnati Twarda Bahamy Mark Knowles Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
6:2, 3:6, 6:3
Zwycięzca 36. 5 września 2004 US Open, Nowy Jork Twarda Bahamy Mark Knowles Indie Leander Paes
Czechy David Rikl
6:3, 6:3
Zwycięzca 37. 24 października 2004 Madryt Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:3, 6:4
Finalista 27. 13 lutego 2005 Marsylia Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Czechy Martin Damm
Czechy Radek Štěpánek
6:7(4), 6:7(5)
Zwycięzca 38. 20 marca 2005 Indian Wells Twarda Bahamy Mark Knowles Australia Wayne Arthurs
Australia Paul Hanley
7:6(6), 7:6(2)
Zwycięzca 39. 24 kwietnia 2005 Houston Ceglana Bahamy Mark Knowles Argentyna Martín García
Peru Luis Horna
6:3, 6:4
Zwycięzca 40. 16 października 2005 Wiedeń Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Izrael Jonatan Erlich
Izrael Andy Ram
5:3, 5:4(2)
Zwycięzca 41. 23 października 2005 Madryt Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Indie Leander Paes
Serbia i Czarnogóra Nenad Zimonjić
3:6, 6:3, 6:2
Finalista 28. 6 listopada 2005 Paryż Dywanowa (hala) Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
4:6, 7:6(3), 4:6
Zwycięzca 42. 5 lutego 2006 Delray Beach Twarda Bahamy Mark Knowles Południowa Afryka Chris Haggard
Południowa Afryka Wesley Moodie
6:2, 6:3
Finalista 29. 19 lutego 2006 Marsylia Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Czechy Martin Damm
Czechy Radek Štěpánek
2:6, 7:6(4), 3–10
Finalista 30. 5 marca 2006 Dubaj Twarda Bahamy Mark Knowles Australia Paul Hanley
Zimbabwe Kevin Ullyett
6:1, 2:6, 1–10
Zwycięzca 43. 19 marca 2006 Indian Wells Twarda Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 6:4
Zwycięzca 44. 30 kwietnia 2006 Barcelona Ceglana Bahamy Mark Knowles Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
6:2, 6:7(4), 10–5
Zwycięzca 45. 14 maja 2006 Rzym Ceglana Bahamy Mark Knowles Izrael Jonatan Erlich
Izrael Andy Ram
6:4, 5:7, 13–11
Finalista 31. 22 maja 2006 Hamburg Ceglana Bahamy Mark Knowles Australia Paul Hanley
Zimbabwe Kevin Ullyett
2:6, 6:7(8)
Finalista 32. 22 października 2006 Madryt Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
5:7, 4:6
Zwycięzca 46. 29 października 2006 Bazylea Dywanowa (hala) Bahamy Mark Knowles Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
4:6, 6:4, 10–8
Finalista 33. 19 listopada 2006 Szanghaj Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Szwecja Jonas Björkman
Białoruś Maks Mirny
2:6, 4:6
Finalista 34. 14 stycznia 2007 Sydney Twarda Bahamy Mark Knowles Australia Paul Hanley
Zimbabwe Kevin Ullyett
4:6, 7:6(3), 6–10
Finalista 35. 18 lutego 2007 Marsylia Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Francja Arnaud Clément
Francja Michaël Llodra
5:7, 6:4, 8–10
Finalista 36. 15 kwietnia 2007 Houston Ceglana Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(3), 4:6
Zwycięzca 47. 9 czerwca 2007 French Open, Paryż Ceglana Bahamy Mark Knowles Czechy Lukáš Dlouhý
Czechy Pavel Vízner
2:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca 48. 17 czerwca 2007 Londyn (Queen’s) Trawiasta Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(4), 7:5
Zwycięzca 49. 28 października 2007 Petersburg Dywanowa (hala) Serbia Nenad Zimonjić Austria Jürgen Melzer
Australia Todd Perry
6:1, 7:6(3)
Finalista 37. 4 listopada 2007 Paryż Twarda (hala) Serbia Nenad Zimonjić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 6:7(4)
Zwycięzca 50. 18 listopada 2007 Szanghaj Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Szwecja Simon Aspelin
Austria Julian Knowle
6:2, 6:3
Finalista 38. 23 marca 2008 Indian Wells Twarda Serbia Nenad Zimonjić Izrael Jonatan Erlich
Izrael Andy Ram
4:6, 4:6
Finalista 39. 11 maja 2008 Rzym Ceglana Serbia Nenad Zimonjić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:3, 4:6, 8–10
Zwycięzca 51. 18 maja 2008 Hamburg Ceglana Serbia Nenad Zimonjić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 5:7, 10–8
Finalista 40. 8 czerwca 2008 French Open, Paryż Ceglana Serbia Nenad Zimonjić Urugwaj Pablo Cuevas
Peru Luis Horna
2:6, 3:6
Zwycięzca 52. 15 czerwca 2008 Londyn (Queen’s) Trawiasta Serbia Nenad Zimonjić Brazylia Marcelo Melo
Brazylia André Sá
6:4, 7:6(3)
Zwycięzca 53. 6 lipca 2008 Wimbledon, Londyn Trawiasta Serbia Nenad Zimonjić Szwecja Jonas Björkman
Zimbabwe Kevin Ullyett
7:6(12), 6:7(3), 6:3, 6:3
Zwycięzca 54. 27 lipca 2008 Toronto Twarda Serbia Nenad Zimonjić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:2, 4:6, 10–6
Zwycięzca 55. 16 listopada 2008 Szanghaj Twarda (hala) Serbia Nenad Zimonjić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(3), 6:2
Finalista 41. 11 stycznia 2009 Ad-Dauha Twarda Serbia Nenad Zimonjić Hiszpania Marc López
Hiszpania Rafael Nadal
6:4, 4:6, 8–10
Finalista 42. 18 stycznia 2009 Sydney Twarda Serbia Nenad Zimonjić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
1:6, 6:7(3)
Zwycięzca 56. 15 lutego 2009 Rotterdam Twarda (hala) Serbia Nenad Zimonjić Czechy Lukáš Dlouhý
Indie Leander Paes
6:2, 7:5
Zwycięzca 57. 19 kwietnia 2009 Monte Carlo Ceglana Serbia Nenad Zimonjić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 6:1
Zwycięzca 58. 26 kwietnia 2009 Barcelona Ceglana Serbia Nenad Zimonjić Indie Mahesh Bhupathi
Bahamy Mark Knowles
6:3, 7:6(9)
Zwycięzca 59. 3 maja 2009 Rzym Ceglana Serbia Nenad Zimonjić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(5), 6:3
Zwycięzca 60. 17 maja 2009 Madryt Ceglana Serbia Nenad Zimonjić Szwecja Simon Aspelin
Południowa Afryka Wesley Moodie
6:4, 6:4
Zwycięzca 61. 5 lipca 2009 Wimbledon, Londyn Trawiasta Serbia Nenad Zimonjić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(7), 6:7(3), 7:6(3), 6:3
Zwycięzca 62. 23 sierpnia 2009 Cincinnati Twarda Serbia Nenad Zimonjić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 7:6(2), 15–13
Zwycięzca 63. 8 listopada 2009 Bazylea Twarda (hala) Serbia Nenad Zimonjić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:2, 6:3
Zwycięzca 64. 15 listopada 2009 Paryż Twarda (hala) Serbia Nenad Zimonjić Hiszpania Marcel Granollers
Hiszpania Tommy Robredo
6:3, 6:4
Zwycięzca 65. 16 stycznia 2010 Sydney Twarda Serbia Nenad Zimonjić Wielka Brytania Ross Hutchins
Australia Jordan Kerr
6:3, 7:6(5)
Finalista 43. 31 stycznia 2010 Australian Open, Melbourne Twarda Serbia Nenad Zimonjić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 7:6(5), 3:6
Zwycięzca 66. 14 lutego 2010 Rotterdam Twarda (hala) Serbia Nenad Zimonjić Szwecja Simon Aspelin
Australia Paul Hanley
6:4, 4:6, 10–7
Finalista 44. 21 marca 2010 Indian Wells Twarda Serbia Nenad Zimonjić Hiszpania Marc López
Hiszpania Rafael Nadal
6:7(8), 3:6
Zwycięzca 67. 18 kwietnia 2010 Monte Carlo Ceglana Serbia Nenad Zimonjić Indie Mahesh Bhupathi
Białoruś Maks Mirny
6:3, 2:0 krecz
Zwycięzca 68. 25 kwietnia 2010 Barcelona Ceglana Serbia Nenad Zimonjić Australia Lleyton Hewitt
Bahamy Mark Knowles
4:6, 6:3, 10–6
Finalista 45. 16 maja 2010 Madryt Ceglana Serbia Nenad Zimonjić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 4:6
Zwycięzca 69. 6 czerwca 2010 French Open, Paryż Ceglana Serbia Nenad Zimonjić Czechy Lukáš Dlouhý
Indie Leander Paes
7:5, 6:2
Zwycięzca 70. 31 października 2010 Wiedeń Twarda (hala) Serbia Nenad Zimonjić Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
7:5, 3:6, 10–5
Finalista 46. 7 listopada 2010 Bazylea Twarda (hala) Serbia Nenad Zimonjić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 6:3, 3–10
Zwycięzca 71. 28 listopada 2010 Londyn Twarda (hala) Serbia Nenad Zimonjić Indie Mahesh Bhupathi
Białoruś Maks Mirny
7:6(6), 6:4
Zwycięzca 72. 20 lutego 2011 Memphis Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Stany Zjednoczone Eric Butorac
Jean-Julien Rojer
6:2, 6:7(6), 10–3
Finalista 47. 3 kwietnia 2011 Miami Twarda Białoruś Maks Mirny Indie Mahesh Bhupathi
Indie Leander Paes
7:6(5), 2:6, 5–10
Zwycięzca 73. 4 czerwca 2011 French Open, Paryż Ceglana Białoruś Maks Mirny Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Argentyna Eduardo Schwank
7:6(3), 3:6, 6:4
Zwycięzca 74. 16 października 2011 Szanghaj Twarda Białoruś Maks Mirny Francja Michaël Llodra
Serbia Nenad Zimonjić
3:6, 6:1, 12–10
Finalista 48. 30 października 2011 Wiedeń Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(10), 3:6
Finalista 49. 6 listopada 2011 Bazylea Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Francja Michaël Llodra
Serbia Nenad Zimonjić
4:6, 5:7
Zwycięzca 75. 27 listopada 2011 Londyn Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
7:5, 6:3
Zwycięzca 76. 8 stycznia 2012 Brisbane Twarda Białoruś Maks Mirny Austria Jürgen Melzer
Niemcy Philipp Petzschner
6:1, 6:2
Zwycięzca 77. 26 lutego 2012 Memphis Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Chorwacja Ivan Dodig
Brazylia Marcelo Melo
4:6, 7:5, 10–7
Finalista 50. 1 kwietnia 2012 Miami Twarda Białoruś Maks Mirny Indie Leander Paes
Czechy Radek Štěpánek
6:3, 1:6, 8–10
Finalista 51. 22 kwietnia 2012 Monte Carlo Ceglana Białoruś Maks Mirny Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
2:6, 3:6
Zwycięzca 78. 9 czerwca 2012 French Open, Paryż Ceglana Białoruś Maks Mirny Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 6:4
Zwycięzca 79. 17 czerwca 2012 Londyn (Queen’s) Trawiasta Białoruś Maks Mirny Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:3, 6:4
Zwycięzca 80. 28 października 2012 Bazylea Twarda (hala) Serbia Nenad Zimonjić Filipiny Treat Huey
Wielka Brytania Dominic Inglot
7:5, 6:7(4), 10–5
Finalista 52. 28 kwietnia 2013 Barcelona Ceglana Szwecja Robert Lindstedt Austria Alexander Peya
Brazylia Bruno Soares
7:5, 6:7(7), 4–10
Zwycięzca 81. 24 sierpnia 2013 Winston-Salem Twarda Indie Leander Paes Filipiny Treat Huey
Wielka Brytania Dominic Inglot
7:6(10), 7:5
Finalista 53. 20 października 2013 Wiedeń Twarda (hala) Austria Julian Knowle Rumunia Florin Mergea
Czechy Lukáš Rosol
5:7, 4:6
Zwycięzca 82. 5 stycznia 2014 Brisbane Twarda Polska Mariusz Fyrstenberg Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
6:7(4), 6:4, 10–7
Zwycięzca 83. 11 stycznia 2014 Sydney Twarda Serbia Nenad Zimonjić Indie Rohan Bopanna
Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
7:6(3), 7:6(3)
Finalista 54. 1 marca 2014 Dubaj Twarda Serbia Nenad Zimonjić Indie Rohan Bopanna
Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
4:6, 3:6
Finalista 55. 27 kwietnia 2014 Barcelona Ceglana Serbia Nenad Zimonjić Holandia Jesse Huta Galung
Francja Stéphane Robert
3:6, 3:6
Zwycięzca 84. 11 maja 2014 Madryt Ceglana Serbia Nenad Zimonjić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 6:2
Zwycięzca 85. 18 maja 2014 Rzym Ceglana Serbia Nenad Zimonjić Holandia Robin Haase
Hiszpania Feliciano López
6:4, 7:6(2)
Zwycięzca 86. 17 stycznia 2015 Sydney Twarda Indie Rohan Bopanna Holandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
6:4, 7:6(5)
Zwycięzca 87. 28 lutego 2015 Dubaj Twarda Indie Rohan Bopanna Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
Serbia Nenad Zimonjić
6:4, 6:1
Finalista 56. 16 sierpnia 2015 Montreal Twarda Francja Édouard Roger-Vasselin Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(5), 6:3, 6–10
Zwycięzca 88. 23 sierpnia 2015 Cincinnati Twarda Francja Édouard Roger-Vasselin Polska Marcin Matkowski
Serbia Nenad Zimonjić
6:2, 6:2
Finalista 57. 11 października 2015 Pekin Twarda Francja Édouard Roger-Vasselin Kanada Vasek Pospisil
Stany Zjednoczone Jack Sock
6:3, 3:6, 6–10
Finalista 58. 30 stycznia 2016 Australian Open, Melbourne Twarda Czechy Radek Štěpánek Wielka Brytania Jamie Murray
Brazylia Bruno Soares
6:2, 4:6, 5:7
Zwycięzca 89. 25 czerwca 2016 Nottingham Trawiasta Wielka Brytania Dominic Inglot Chorwacja Ivan Dodig
Brazylia Marcelo Melo
7:5, 7:6(4)
Finalista 59. 17 lipca 2016 Hamburg Ceglana Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Finlandia Henri Kontinen
Australia John Peers
5:7, 3:6
Zwycięzca 90. 24 lipca 2016 Waszyngton Twarda Francja Édouard Roger-Vasselin Polska Łukasz Kubot
Austria Alexander Peya
7:6(3), 7:6(4)
Zwycięzca 91. 23 października 2016 Antwerpia Twarda (hala) Francja Édouard Roger-Vasselin Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
6:4, 6:4
Finalista 60. 12 lutego 2017 Montpellier Twarda (hala) Francja Fabrice Martin Niemcy Alexander Zverev
Niemcy Mischa Zverev
4:6, 7:6(3), 7–10

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Canadian Press: Tennis great Daniel Nestor at peace with decision to retire in September. sportsnet.ca, 2018-06-19. [dostęp 2019-07-13]. (ang.).
  2. Daniel Nestor named to Order of Canada – Sportsnet.ca, „Sportsnet.ca” [dostęp 2018-09-05] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]