Przejdź do zawartości

Danuta Perka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Danuta Perka
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1956
Korsze

Wzrost

170 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Uniwersjada
srebro Meksyk 1979 bieg na 100 m ppł
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Wiedeń 1979 60 m ppł
Mistrzostwa Polski
złoto Bydgoszcz 1976 sztafeta 4 x 100 m
złoto Poznań 1979 sztafeta 4 x 100 m
złoto Bydgoszcz 1983 sztafeta 4 x 400 m
srebro Bydgoszcz 1983 bieg na 100 m ppł
brąz Bydgoszcz 1976 bieg na 100 m ppł
brąz Poznań 1979 bieg na 100 m ppł
brąz Zabrze 1981 bieg na 100 m ppł
brąz Bydgoszcz 1983 bieg na 100 m ppł

Danuta Perka, z d. Wołosz[1] (ur. 22 czerwca 1956 w Korszach[2]) – polska lekkoatletkapłotkarka, halowa mistrzyni Europy (1979), wicemistrzyni Letniej Uniwersjady (1979).

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Była zawodniczka Gwardia Warszawa.

Największe sukcesy w karierze osiągnęła w 1979, zdobywając halowe mistrzostwo Europy w biegu na biegu na 60 m pł z wynikiem 7,95 (drugie miejsce w tym biegu zajęła Grażyna Rabsztyn)[3] oraz srebrny medal Letniej Uniwersjady w biegu na 100 m ppł, z wynikiem 12,66 (bieg ten wygrała z czasem 12,62 Lucyna Langer)[4].

Reprezentowała także Polskę na halowych mistrzostwach Europy w 1977, zajmując 5. miejsce w biegu na 60 m ppł, z wynikiem 8,42[5] oraz w zawodach Pucharu Europy w 1981 (wystąpiła w zawodach półfinałowych (3 m. w biegu na 100 m ppł i 5 m. w sztafecie 4 x 100 m), finale B (1 m. w biegu na 100 m ppł i 4 m. w sztafecie 4 x 100 m) oraz finale A (8 m. w sztafecie 4 x 100 m))[6].

Trzykrotnie zdobywała mistrzostwo Polski: w 1976 i 1979 w sztafecie 4 x 100 m, w 1983 w sztafecie 4 x 400 m. Na dystansie 100 m ppł zdobyła wicemistrzostwo Polski w 1983 oraz cztery brązowe medale (1976, 1979, 1981, 1983)[7].

Na halowych mistrzostwach Polski wywalczyła dwukrotnie złoty medal w biegu na 60 m ppł (1977, 1983), a także w tej samej konkurencji srebrny medal w 1979 i brązowy medal w 1982[8].

Jej rekord życiowy na 100 m ppł wynosi 12,65 (09.09.1979 w biegu eliminacyjnym na Uniwersjadzie)[9], rekordy życiowe w hali wynoszą: na 50 m ppł - 6,76 (11 lutego 1979)[10], na 60 m ppł - 7,95 (24.02.1979 w zwycięskim finale halowych mistrzostw Europy)[11].

W latach 1977–1981 była klasyfikowana w 1. dziesiątce najlepszych płotkarek na listach światowych (1977 - 10 m. z wynikiem 13,13, 1978 - 5 m. z wynikiem 12,74, 1979 - 4 m. z wynikiem 12,65, przy czym trzy pierwsze miejsca należały również do Polek (1. - Grażyna Rabsztyn, 2. - Lucyna Kałek, 3. - Zofia Bielczyk), 1980 - 8 m. z wynikiem 12,69, 1981 - 3 m. z wynikiem 12,93, był to najlepszy wynik w tym roku w Polsce)[12]. Bardzo silna konkurencja krajowa pozbawiła ją możliwości startu na letnich mistrzostwach Europy i igrzyskach olimpijskich.

Jej mężem był w latach 1978-1982 lekkoatleta Włodzimierz Perka.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W 1982 powróciła do panieńskiego nazwiska.
  2. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 251
  3. Francisco Ascorbe i inni European Indoor Handbook. History of the European Indoor Championship, wyd. Madryt 2005, s. 142
  4. Halina Hanusz, Bartłomiej Korpak Polacy na letnich uniwersjadach 1959-2009, wyd. Warszawa 2010, s. 58
  5. Francisco Ascorbe i inni European Indoor Handbook. History of the European Indoor Championship, wyd. Madryt 2005, s. 124
  6. Francisco Ascorbe, Félix Capilla, José Luis Hernández History of the European Cup. Statistics handbook, wyd. Malaga 2006, s. 164, 166 i 170
  7. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 463
  8. Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 453
  9. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 191
  10. Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 303. Jest to drugi rezultat w historii polskiej lekkoatletyki, po wyniku 6,74 Zofii Bielczyk osiągniętym 21 lutego 1981. W chwili jego uzyskania był to drugi wynik w historii lekkiej atletyki na świecie, po wyniku 6,74 uzyskanym przez Annelie Ehrhardt w dniu 4 lutego 1973.
  11. Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 304
  12. Janusz Waśko Polscy lekkoatleci na listach światowych 1921-2010, wyd. Zamość 2011, s. 108