Dolichos
Dolichos (gr. δολιχός) – bieg długodystansowy, dyscyplina sportowa uprawiana w starożytnej Grecji. Po raz pierwszy pojawiła się na igrzyskach XV olimpiady w 720 p.n.e. Pierwszym zwycięzcą był Akantos ze Sparty.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Jeden z czterech biegów rozgrywanych w starożytnej Grecji – obok diaulos, biegu w zbroi – hopliodromos i sprintu – stadion[1].
Dystans dolichosu wynosił od 7 do 24 stadionów[2], znane długości to 7, 12, 20 i 24 stadionów[3]. Długość biegu była zależna również od lokalizacji stadionu na którym się odbywał – stadion był równy 600 stopom, ale długość stopy była różna w różnych regionach Grecji[4]. Najdłuższy bieg rozgrywano w Olimpii, w którym biegli wyłącznie mężczyźni[2]. Dolichos rozgrywany był również podczas igrzysk pytyjskich, gdzie w biegu uczestniczyć mogli również chłopcy (gr. παῖς), a także nemejskich[2]. Zawodnicy dolichos powinni charakteryzować się sylwetką o silnych ramionach i szyi, by trzymać podczas biegu ręce zgięte w łokciach przy ciele, i mieć „lekkie nogi”, by dobrze finiszować w sprincie[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy dolichos rozegrano na igrzyskach olimpijskich podczas XV olimpiady w 720 p.n.e.[1][2] Pierwszym zwycięzcą był Akantos ze Sparty[2]. Znamiennymi zwycięzcami byli również Bityńczyk nazywany Grausem, który miał wygrać dolichos trzykrotnie z rzędu podczas igrzysk olimpijskich w latach 213–221 p.n.e. oraz Polites z Karii, który w 69 roku podczas jednego dnia odniósł zwycięstwo olimpijskie w trzech biegach: diaulos, dolichos i stadion[2].
Lista zwycięzców
[edytuj | edytuj kod]Poniższa lista została stworzona na podstawie informacji w banku danych igrzysk olimpijskich Fundacji Świata Helleńskiego (gr. Ίδρυµα Μείζονος Ελληνισµού (ΙΜΕ), ang. Foundation of the Hellenic World (FHW))[5]:
Igrzyska | Rok | Zwycięzca | Miejsce pochodzenia |
---|---|---|---|
15. | 720 p.n.e. | Akantos | Sparta |
24. | 684 p.n.e. | Fanas | Mesini |
74. | 484 p.n.e. | Dromeus | Stymfalia |
75. | 480 p.n.e. | Dromeus | Stymfalia |
76. | 476 p.n.e. | nieznany | Sparta |
77. | 472 p.n.e. | Ergoteles | Himera |
78. | 468 p.n.e. | [...]medes | Sparta |
79. | 464 p.n.e. | Ergoteles | Himera |
80. | 460 p.n.e. | Ladas | Argos |
83. | 448 p.n.e. | Aigedas | Kreta |
90. | 420 p.n.e. | Aristeus | Argos |
94. | 404 p.n.e. | Lastenes | Teby |
96. | 396 p.n.e. | [...]onios | Kreta |
99. | 384 p.n.e. | Sotades | Kreta |
100. | 380 p.n.e. | Sotades | Efez |
106. | 356 p.n.e. | Pyrilampes | Efez |
113. | 328 p.n.e. | Ageos | Argos |
121. | 296 p.n.e. | Pasichoros | Beocja |
145. | 200 p.n.e. | Damatrios | Tegea |
170. | 100 p.n.e. | Nikokles | Akriaj |
177. | 72 p.n.e. | Gaius | Rzym |
177. | 72 p.n.e. | Hypsikles | Sykion |
212. | 69 n.e. | Polites | Karia |
216. | 85 n.e. | Titus Flavius Metrobius | Iasos |
223. | 113 n.e. | nieznany | Rodos |
224. | 117 n.e. | nieznany | Rodos |
248. | 213 n.e. | nieznany | Bitynia |
249. | 217 n.e. | nieznany | Bitynia |
250. | 221 n.e. | nieznany | Bitynia |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Waldo E. Sweet: Sport and Recreation in Ancient Greece: A Sourcebook with Translations. Oxford University Press, 1987, s. 30. ISBN 978-0-19-536483-5. [dostęp 2016-08-08].
- ↑ a b c d e f g Mark Golden: Sport in the Ancient World from A to Z. Routledge, 2004, s. 55. ISBN 978-1-134-53596-5. [dostęp 2016-08-08].
- ↑ E. Norman Gardiner: Athletics in the Ancient World. Courier Corporation, 2012, s. 136. ISBN 978-0-486-14745-1. [dostęp 2016-08-08].
- ↑ Waldo E. Sweet: Sport and Recreation in Ancient Greece: A Sourcebook with Translations. Oxford University Press, 1987, s. 27. ISBN 978-0-19-536483-5. [dostęp 2016-08-08].
- ↑ Foundation of the Hellenic World (FHW): Olympic Games Database. [dostęp 2016-08-08]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lipoński Wojciech: Encyklopedia sportów świata. Poznań: Oficyna Wydawnicza Atena, 2006. ISBN 978-83-923700-0-0.