Earls Court Exhibition Centre
51°29′20″N 0°11′52″W/51,488889 -0,197778 Wejście do starszej z hal (w trakcie Londyńskich Targów Książki 2008) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Styl architektoniczny |
Art Moderne |
| Architekt |
C. Howard Crane (USA) |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Ukończenie budowy | |
| Ważniejsze przebudowy | |
| Zniszczono | |
| Pierwszy właściciel |
John Robinson Whitley (1887) |
| Kolejni właściciele | |
| Obecny właściciel |
Capco Plc |
Położenie na mapie gminy Kensington and Chelsea  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
Położenie na mapie Wielkiego Londynu  | |
| 51°29′20″N 0°11′52″W/51,488889 -0,197778
| |
| Strona internetowa | |
Earls Court Exhibition Centre – nieistniejący od 2014 zespół dwóch połączonych hal widowiskowo-wystawowych w dzielnicy Earl’s Court w Londynie, położonych na terenie Royal Borough of Kensington and Chelsea oraz Hammersmith and Fulham. W czasie Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 był miejscem rozgrywania męskiego i żeńskiego turnieju siatkarskiego. Teren ma być użyty do budowy luksusowej dzielnicy przed 2033.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza hala (pod koniec określana jako "Earls Court One") została wzniesiona w latach 1935-1937 w stylu Art déco przez amerykańskiego architekta, C. Howard Crane, na rozległym historycznym terenie wystawowym otwartym w 1887 roku, kiedy to Królowa Wiktoria odwiedziła amerykański "Wild West Show". Obiekt miał stać się najważniejszym w Wielkiej Brytanii miejscem wystaw i targów, służących rozwojowi gospodarki. Wewnątrz hali znalazł się m.in. basen o wymiarach 60x30 metrów, który po wypompowaniu wody mógł być wypełniony specjalną konstrukcją, za sprawą której w niemal niezauważalny dla odwiedzających sposób stawał się częścią podłogi, zwiększając znacząco powierzchnię użytkową budynku. Cała operacja "likwidacji" lub "przywrócenia" basenu zajmowała cztery doby.
W latach 30. w hali odbywały się liczne targi, ale także m.in. turniej narciarski, na potrzeby którego w jej wnętrzu zbudowano sztuczny stok. W czasie II wojny światowej obiekt został zmilitaryzowany i służył jako miejsce napraw balonów wojskowych. Po wojnie hala odzyskała swój wystawienniczy charakter, a dodatkowo od lat 70. gościła coraz liczniejsze koncerty gwiazd muzyki popularnej, a także m.in. produkcje operowe. W 1991 otwarta została druga hala, "Earls Court Two", połączona z pierwszą fragmentem ściany, którą można było łatwo rozmontować i uzyskać przez to jeden olbrzymi obiekt. W listopadzie 2011 nowsza hala była miejscem wyborów Miss World.
W hali dawały koncerty największe gwiazdy jak The Rolling Stones, Queen, Led Zeppelin, Pink Floyd, Genesis, Iron Maiden, Metallica.
Earls Court ofiara "regeneracji"
[edytuj | edytuj kod]Już od 2006 kandydat na burmistrza Londynu, Boris Johnson prowadził politykę przeniesienia centrum gospodarki stolicy na wschód miasta w rejon dawnej dzielnicy portowej (Docklands). Jednocześnie porozumienie się z Konserwatystami w Kensington and Chelsea oraz w sąsiednim London Borough of Hammersmith and Fulham doprowadziło wraz z deweloperami do planu rozebrania obu hal i do kupna pobocznych osiedli mieszkalnych od rady miejskiej aby stworzyć "największą regenerację urbanistyczną w Europie". Kiedy Johnson został wybrany na konserwatywnego burmistrza Londynu w 2008 projekt na zburzenie Earls Court wyszedł na jaw i zaczął się ruch opozycyjny, "Save Earl's Court", aby zachować historyczny zabytek wystawowy jak również jego roczne dochody dwu bilionowe z międzynarodowych imprez i aby ochronić 3000 mieszkańców spółdzielczych od przymusowego wysiedlenia. Wybory lokalne w 2014 zmieniły rządy w Hammersmith and Fulham na Labourzystów, ale za późno żeby ocalić hale. W międzyczasie English Heritage odmówiło zarejestrowania obiektu zabytkowego. W 2017 zakończyło się rozebranie hal. W 2016 Brexit dodał niepewności całemu projektowi.
Londyn 2012
[edytuj | edytuj kod]W czasie Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 obiekt był areną wszystkich meczów siatkarskich. Boisko główne oraz trybuny na 15 tysięcy widzów znalazły w hali Earls Court One, natomiast druga hala pomieściła całe zaplecze turnieju, m.in. dwa boiska treningowe i centrum prasowe.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Hala Earls Court Two (po prawej) oraz biurowiec Empress State Building -
Widok z lotu ptaka: po prawe Earls Court One, w środku Earls Court Two, po lewej Empress State Building -
Fasada Earls Court One udekorowana na zielono podczas targów artykułów dla domu w marcu 2010 -
Linie kolejowe i metra biegnące pod halą -
Główna fasada po zmroku -
Wnętrze Earls Court Two w czasie imprezy targowej
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Historia Earls Court na stronie oficjalnej właściciela obiektu (ang.) [dostęp 2012-02-13]
- Earls Court, london2012.com (ang.) [dostęp 2012-02-13]