Elektrownia Battersea

Elektrownia Battersea

nr rej. 1357620
Państwo	Wielka Brytania
Kraj	Anglia
Typ budynku	elektrownia węglowa (nieczynna)
Styl architektoniczny	modernizm
Położenie na mapie gminy Wandsworth Elektrownia Battersea
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii Elektrownia Battersea
51°28′52″N 0°08′40″W/51,481111 -0,144444
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Elektrownia Battersea (ang. Battersea Power Station) – pierwsza tego typu opalana węglem elektrownia, znajdująca się na południowym brzegu Tamizy w Londynie.

Elektrownia Battersea jest największą budowlą z cegły w Europie^[1]. Zbudowana została na stalowym szkielecie. Jej budowa była odpowiedzią rządu na powstające prywatne elektrownie oraz częścią planu upaństwowienia przemysłu energetycznego lub przekazania go w ręce dużych firm zrzeszonych w London Power Company. Projekt ten miał również na celu ujednolicenie napięcia i częstotliwości.

Modernistyczny budynek zaprojektował Giles Gilbert Scott, architekt i designer, autor projektu katedry w Liverpoolu, podobnej elektrowni w londyńskiej dzielnicy Bankside, w której obecnie znajduje się galeria sztuki współczesnej Tate Modern oraz klasycznej czerwonej londyńskiej budki telefonicznej. Cztery kominy zostały osadzone na wieżopodobnych kolumnach i przypominają klasyczne kolumny doryckie. Wnętrza wyłożone były włoskim marmurem, pomieszczenia techniczne i sale turbin wyłożone zostały mozaiką. Sterownię zaprojektowano w stylu art déco.

Budynek powstawał w dwóch etapach. Pierwszy (Blok A) z halą turbin parowych i dwoma kominami na końcu każdej ukończono w 1939 roku. Druga część została dobudowana w latach 1953–1955 (Blok B). W momencie otwarcia elektrownia Battersea wytwarzała moc 105 megawatów i była największą elektrociepłownią w Europie. Po II wojnie światowej elektrownia dostarczała ciepłą i zimną wodę do 11 tysięcy mieszkań w rejonie dzielnicy Pimlico. W 1975 roku, z powodu nieopłacalności produkcji, zamknięto blok A, a w 1983 roku – blok B. W 1980 roku elektrownia Battersea została zaliczona do dziedzictwa narodowego Wielkiej Brytanii.

Z chwilą zamknięcia elektrowni stworzono szereg planów rewitalizacyjnych. Pierwszy konkurs wygrało konsorcjum zrzeszające m.in. firmę Alton Towers. Ich plany przebudowy zostały przerwane w roku 1989 z powodu braku funduszy. Kolejny konkurs wygrała firma deweloperska Parkview International. Budynek miał zostać przekształcony w hotel, restauracje, kina, teatry i apartamenty. Plany dotyczyły również modernizacji pobliskiej stacji kolejowej Battersea Park. Projekt zakładał wyburzenie czterech wież kominowych z powodu złego stanu technicznego. Zamiary te wzbudziły społeczny protest, w wyniku czego powołano niezależnych ekspertów, którzy orzekli, iż wieże wymagają remontu, ale nie wyburzenia. W listopadzie 2006 roku elektrownię wraz z otaczającymi ją terenami wykupiła za 400 milionów funtów irlandzka firma Real Estate Opportunities. Obiektem interesował się klub Chelsea FC, chcący wybudować w tym miejscu nowy stadion mający pomieścić ok. 60 tys. widzów^[2].

Elektrownia Battersea stanowi symbol przemysłu energetycznego. Jej wizerunek pojawiał się w wielu filmach i programach telewizyjnych, m.in. w filmie Alfreda Hitchcocka Sabotaż z 1936 roku, Sensie życia według Monty Pythona, 1984 Michaela Radforda, w serialu Zagubieni i krótko w filmie Help! z 1965 roku z udziałem The Beatles. Odgrywa też symboliczną rolę w filmie Children of Men, jest m.in. miejscem przechowywania ocalałych dzieł sztuki nowożytnej i nowoczesnej.

Budynek pojawił się na okładce albumu Animals zespołu Pink Floyd. Na okładce nad elektrownią unosi się wielka różowa świnia.

Elektrownia pojawiła się również w grze DiRT 2, gdzie była areną zmagań podczas wyścigów samochodowych oraz zadań zręcznościowych.

• Strona Battersea Power Station Company Ltd.
• Zdjęcia elektrowni. news.bbc.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-20)].