Glenn Hartranft
| ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
3 grudnia 1901 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
12 sierpnia 1970 | |||||||||
| Wzrost |
190 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Samuel Glenn „Tiny” Hartranft (ur. 3 grudnia 1901 w Aberdeen w stanie Dakota Południowa, zm. 12 sierpnia 1970 w San Diego[1]) – amerykański lekkoatleta, specjalista pchnięcia kulą i rzutu dyskiem, wicemistrz olimpijski z 1924 i rekordzista świata.
Na igrzyskach olimpijskich w 1924 w Paryżu Hartranft wywalczył srebrny medal w pchnięciu kulą, za swym rodakiem Clarence Houserem, a przed innym Amerykaninem Ralphem Hillsem. Zajął również 6. miejsce w rzucie dyskiem[1].
W 1924 rzucił dyskiem na odległość 48,18 m, dalej od ówczesnego rekordu świata, ale wynik ten nie został uznany za rekord z powodu zbyt silnego wiatru[1]. 2 maja 1925 w San Francisco Hartranft ustanowił oficjalny rekord w rzucie dyskiem wynikiem 47,89 m[2].
Hartranft, który studiował na Stanford University, był akademickim mistrzem Stanów Zjednoczonych (IC4A) w pchnięciu kulą oraz w rzucie dyskiem w 1922 i 1924[3].
Jego rekord życiowy w pchnięciu kulą wynosił 15,53, a w rzucie dyskiem – 48,18 m, oba pochodziły z 1924[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Glenn Hartranft [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-10] (ang.).
- ↑ IAAF Moscow 2013 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 634 [dostęp 2014-07-09] (ang.).
- ↑ IC4A Championships (1876-1942) [online], GBRAthletics [dostęp 2012-09-17] (ang.).