I liga polska w hokeju na lodzie
2023/2024 | |
Państwo | |
---|---|
Dyscyplina | |
Organizator rozgrywek | |
Data założenia |
1955 |
Założyciel | |
Poprzednia nazwa |
II liga |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn |
12 |
Wyższy poziom ligowy | |
Niższy poziom ligowy | |
Zwycięzcy | |
Obecny zwycięzca | |
Strona internetowa |
I liga polska w hokeju na lodzie – druga w hierarchii klasa męskich ligowych rozgrywek hokeja na lodzie w Polsce, będąca jednocześnie drugim szczeblem centralnym (II poziom ligowy). Zmagania w jej ramach toczą się od edycji 1955/56 cyklicznie, systemem kołowym, czasem z fazą play-off na zakończenie każdego z sezonów i przeznaczone są dla polskich drużyn klubowych. Jej triumfator uzyskuje prawo gry o awans do Polskiej Hokej Ligi.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1955 r. Polski Związek Hokeja na Lodzie podjął decyzję o gruntownej reformie systemu rozgrywek o MP i utworzeniu systemu ligowego I i II szczebla. Pierwszy z nich stanowiła I liga, zwyczajowo nazywana Ekstraklasą, zaś kolejnym była II liga. Rywalizację w nowej formule zainaugurowano w sezonie 1955/56 w 8-zespołowej Ekstraklasie i 8-drużynowej II lidze, którą stanowiły dwie 4-zespołowe grupy (przydział do każdej z nich odbywał się na zasadzie klucza geograficznego). Triumfatorem premierowej edycji zostało KTH Krynica i to ono uzyskało promocję do I ligi sezonu 1956/57. W latach 50. i 60. w Polsce funkcjonowały również ligi wojewódzkie, których zwycięzca (po barażach) awansował na II poziom ligowy. Do kolejnej edycji II ligi (1956/57) ponownie przystąpiło 8 klubów, lecz tym razem walczyły one w jednej grupie. W sezonie 1958/59 pomniejszono ją do 6 drużyn, jednak do modelu 8-zespołowego wrócono w edycji 1959/60. W kolejnych latach system rozgrywek na tym szczeblu zmieniał się co jakiś czas - z jednogrupowego na dwugrupowy i odwrotnie. Utworzono również strefową (regionalną) III ligę.
Po sezonie 2018/19 dokonano reorganizacji rozgrywek i w edycji 2019/20 dokonano włączenia do I ligi zespołów z Centralnej Ligi Juniorów[1][2].
Triumfatorzy
[edytuj | edytuj kod](Opracowano na podstawie materiału źródłowego[3])
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Drużyna Polonii Bydgoszcz nie przystąpiła następnie do gry w I lidze z powodów finansowych – Józef Ząbkiewicz. Galeria hokeistów STS. Władysław Balakowicz. „Tygodnik Sanocki”, s. 9, Nr 3 (115) z 21 stycznia 1994.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ŁP: Co dalej z pierwszą ligą?. hokej.net, 2019-05-16. [dostęp 2019-08-05].
- ↑ ŁP: Terminarz I ligi na sezon 2019/2020. Na zapleczu PHL wystartuje 14 zespołów. hokej.net, 2019-08-05. [dostęp 2019-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-05)].
- ↑ Dotychczasowi zwycięzcy I ligi (w przeszłości II liga oraz liga międzywojewódzka). hokej.net, 2012-09-28. [dostęp 2016-08-22].
- ↑ Zasłużony awans hokeistów Zagłębia. „Trybuna Robotnicza”, s. 4, Nr 83 z 8 kwietnia 1971.
- ↑ Legia Warszawa i Unia Oświęcim byli zwycięzcami dwóch grup II ligi i równolegle awansowali do I ligi.
- ↑ Awans Polonii. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 10, 15 maja 2000.
- ↑ ŁP: MHL: Ostateczne rozstrzygnięcia. hokej.net, 2021-01-22. [dostęp 2021-03-07].
- ↑ Sebastian Królicki: Niedźwiadki z Sanoka wygrywają Młodzieżową Hokej Ligę!. hokej.net, 2022-03-19. [dostęp 2023-03-19].
- ↑ MHL: Niedźwiadki z Sanoka ponownie ze złotymi medalami!. hokej.net, 2023-03-18. [dostęp 2023-03-19].
- ↑ MHL: Naprzód Janów zwycięzcą zaplecza polskiej ekstraligi!. hokej.net, 2024-03-23. [dostęp 2024-04-15].