Jules Bernard Luys

Jules Bernard Luys (ur. 17 sierpnia 1828 w Paryżu, zm. 21 sierpnia 1897 w Divonne-les-Bains) – francuski neurolog, autor wielu odkryć na polu neuroanatomii i neuropsychiatrii.

Doktorem medycyny został w 1857. W swojej karierze zajmował się przede wszystkim anatomią, patologią i fizjologią ośrodkowego układu nerwowego. W 1865 opublikował rozprawę na temat anatomii ośrodkowego układu nerwowego, której towarzyszył atlas mózgowia zawierający odręcznie malowane plansze. W dziele tym Luys jako pierwszy opisał strukturę zwaną dziś jądrem niskowzgórzowym, jako bandelette accessoire des olives supérieures (pasmo dodatkowe oliwek górnych) i uznał je za ośrodek przekazujący bodźce z móżdżku do prążkowia. Luys określił też szlaki łączące jądro niskowzgórzowe z gałką bladą i jądro niskowzgórzowe z korą mózgową.

W uznaniu pierwszeństwa odkrycia Luysa, Auguste Forel wprowadził do medycyny termin ciała Luysa (corpus Luysii) na określenie jądra niskowzgórzowego, używany niekiedy i dziś.

• Recherches sur le système cérébro-spinal, sa structure, ses fonctions et ses maladies Paris: J.-B. Baillière, 1865
• Iconographie photographique des centres nerveux. Paris: J.-B. Baillière, 1873

• Pearce JM. The subthalamic nucleus and Jules Bernard Luys (1828-97). „J Neurol Neurosurg Psychiatry”. 6 (71), s. 783, grudzień 2001. PMID: 11723202. 
• Parent A, Parent M, Leroux-Hugon V. Jules Bernard Luys: a singular figure of 19th century neurology. „Can J Neurol Sci”. 29. 3, s. 282-8, 2002. PMID: 12195620. 
• Parent A. Jules Bernard Luys and the subthalamic nucleus. „Mov Disord”. 17. 1, s. 181-5, 2002. PMID: 11835459. 

• Jules Bernard Luys, Mózg i jego czynności w bibliotece Polona