Miszpelnik

Miszpelnik
	; Nieśplik japoński
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	różowce
Rodzina	różowate
Rodzaj	miszpelnik
	Nazwa systematyczna
	Eriobotrya J. Lindley; Trans. Linn. Soc. London 13: 96, 102. 23 Mai-21 Jun 1821
	Typ nomenklatoryczny
	E. japonica (Thunberg) Lindley
	Multimedia w Wikimedia Commons

Miszpelnik, nieśplik (Eriobotrya Lindl.) – rodzaj zimozielonych drzew lub krzewów należących do rodziny różowatych obejmujący od 17^[4] do 30^[5] gatunków. Wszystkie występują we wschodniej Azji^[5], przy czym tylko nieśplik japoński Eriobotrya japonica sięga południowej Japonii, a pozostałe gatunki rosną w południowych Chinach i dalej na południu. Rosną w lasach. Kwitną jesienią i zimą, kwiaty zapylane są przez owady^[6].

Nieśplik japoński E. japonica ma owoce jadalne, dojrzewające wiosną, cenione ze względu na soczystość, silny smak i aromat^[6].

Morfologia

Pokrój: Drzewa do 10 m wysokości i krzewy^[6].
Liście: Niepodzielone, zwykle ogonkowe, ząbkowane lub całobrzegich^[5]. Wyraźne, pierzasto ułożone żyłki wiązek przewodzących^[6].
Kwiaty: Stosunkowo niewielkie, zebrane w kwiatostany szczytowe w postaci wielokwiatowych wiech. Hypancjum kubeczkowate lub odwrotnie stożkowate. Działek kielicha jest 5, są one zrośnięte u nasady i trwałe. Płatki, też w liczbie 5, są białe lub żółte. Pręcików jest 20. Zalążnia dolna 2–5-komorowa, z 2 zalążkami w każdej komorze. Szyjki słupków od 2 do 5, zwykle omszone^[5]^[6].
Owoce: Jabłkowate (miąższ tworzy mięśniejące dno kwiatowe), mięsiste lub suche, z błoniastym endokarpem, zawiera 1–2 okazałe nasiona^[5].

Systematyka

Rodzaj należy do plemienia Pyreae w podrodzinie Spiraeoideae rodziny różowatych (Rosaceae)^[2]^[7]. Rodzaj bywa włączany do Rhaphiolepis^[8].

Wykaz gatunków^[4]

Eriobotrya acuminatissima (Merr.) Nakai
Eriobotrya bengalensis (Roxb.) Hook. f.
Eriobotrya cavaleriei (H. Lév.) Rehder
Eriobotrya deflexa (Hemsl.) Nakai
Eriobotrya elliptica Lindl.
Eriobotrya fragrans Champ. ex Benth.
Eriobotrya henryi Nakai
Eriobotrya japonica (Thunb.) Lindl. – nieśplik japoński, miszpelnik japoński
Eriobotrya luzoniensis (Merr.) Nakai
Eriobotrya malipoensis K.C. Kuan
Eriobotrya oblonga (Lindl.) D. Dietr.
Eriobotrya obovata W.W. Sm.
Eriobotrya prinoides Rehder & E.H. Wilson
Eriobotrya salwinensis Hand.-Mazz.
Eriobotrya seguinii (H. Lév.) Cardot ex Guillaumin
Eriobotrya serrata J.E. Vidal
Eriobotrya tengyuehensis W.W. Sm.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ ^a ^b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-06-07] (ang.).
↑ Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2011-06-07]. (ang.).
↑ ^a ^b Eriobotrya. [w:] The Plant List [on-line]. Kew Gardens. [dostęp 2011-06-07]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Gu Cuizhi (Ku Tsue-chih); Stephen A. Spongberg: Eriobotrya. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2011-06-07]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 252. ISBN 0-333-73003-8.
↑ D.D. Potter D.D. i inni, Phylogeny and classification of Rosaceae, „Plant Systematics and Evolution”, 266, 2007, s. 5–43, DOI: 10.1007/s00606-007-0539-9 .
↑ Eriobotrya Lindl.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-12-21].

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-06-07] (ang.).

[ing-3] Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2011-06-07]. (ang.).

[tpl-4] Eriobotrya. [w:] The Plant List [on-line]. Kew Gardens. [dostęp 2011-06-07]. (ang.).

[china-5] Gu Cuizhi (Ku Tsue-chih); Stephen A. Spongberg: Eriobotrya. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2011-06-07]. (ang.).

[philips-6] Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 252. ISBN 0-333-73003-8.

[7] D.D. Potter D.D. i inni, Phylogeny and classification of Rosaceae, „Plant Systematics and Evolution”, 266, 2007, s. 5–43, DOI: 10.1007/s00606-007-0539-9 .

[powo-8] Eriobotrya Lindl.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-12-21].

[1]