Pipil rudoboczny
| Pipilo erythrophthalmus[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
 Samiec | |||
 Samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
pipil rudoboczny | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 w sezonie lęgowym występuje przez cały rok przeloty zimowiska | |||
Pipil rudoboczny[4] (Pipilo erythrophthalmus) – gatunek ptaka z rodziny pasówek (Passerellidae), zamieszkujący środkową i wschodnią część Ameryki Północnej. Nie jest zagrożony wyginięciem..
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Wyróżniono cztery podgatunki P. erythrophthalmus[5][2]:
- P. erythrophthalmus erythrophthalmus – pipil rudoboczny[4] – południowo-środkowa i południowo-wschodnia Kanada do wschodnio-środkowych USA.
- P. erythrophthalmus canaster – interior południowo-wschodnich USA.
- P. erythrophthalmus rileyi – wybrzeża południowo-wschodnich USA z wyjątkiem środkowej i południowej Florydy.
- P. erythrophthalmus alleni – pipil białooki[4] – Floryda.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 17,3–20,6 cm, masa ciała: 32,1–52,3 g[2]. Wierzch ciała, gardło oraz pierś czarne; boki rdzawe, brzuch biały; na czarnych skrzydłach i ogonie widoczny biały rysunek. Samica podobna, lecz zamiast koloru czarnego, pióra są brązowe. Młode ptaki z wierzchu bardziej brązowe, od spodu jasne, w gęste kreski. U samców z zachodu zasięgu widać białe plamy na grzbiecie. Tęczówki u wschodnich i zachodnich podgatunków czerwone, u południowych białe.
Zasięg, środowisko
[edytuj | edytuj kod]Zarośla w środkowej i wschodniej części Ameryki Północnej, z wyjątkiem obszarów preriowych o niskiej trawie. Północne populacje na zimę odlatują na południe.
Status
[edytuj | edytuj kod]IUCN uznaje pipila rudobocznego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 2000 roku[3]. Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji lęgowej na około 28 milionów osobników[6] (IUCN podaje wartość 11 milionów, jednak bez wskazania źródła danych[3]). Trend liczebności populacji uznawany jest obecnie za stabilny[3], choć według szacunków North American Breeding Bird Survey w latach 1966–2015 spadła o 49%[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pipilo erythrophthalmus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Rising, J. & Bonan, A.: Eastern Towhee (Pipilo erythrophthalmus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) (2014). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2014. [zarchiwizowane z tego adresu (7 grudnia 2015)].
- ↑ a b c d Pipilo erythrophthalmus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Passerellidae Cabanis & Heine, 1850-51 - pasówki - New world sparrows and allies (wersja: 2021-01-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-10].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): New World Sparrows, Bush Tanagers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-10]. (ang.).
- ↑ a b Eastern Towhee Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-02-10]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).