Przeczyce (gromada)
| gromada | |||
| 1954–1973 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Data powstania |
5 października 1954 | ||
| Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
| Liczba reprezentantów | |||
| |||
Przeczyce – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Przeczyce z siedzibą GRN w Przeczycach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie zawierciańskim w woj. stalinogrodzkim, na mocy uchwały nr 24/54 WRN w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Boguchwałowice i Przeczyce ze zniesionej gminy Mierzęcice oraz obszar dotychczasowej gromady Chmielowskie ze zniesionej gminy Siewierz w tymże powiecie; a także oddziały leśne nr nr 223–241 z Nadleśnictwa Łysa Góra[6]. Dla gromady ustalono 17 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
29 lutego 1956 z gromady Przeczyce wyłączono wieś Chmielowskie, włączając ją do gromady Siewierz w tymże powiecie[8].
20 grudnia 1956 województwo stalinogrodzkie przemianowano (z powrotem) na katowickie[9].
31 grudnia 1961 do gromady Przeczyce przyłączono wieś Toporowice z gromady Mierzęcice w tymże powiecie[10].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- ↑ Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
- ↑ Uchwała Nr 24/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu zawierciańskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 15 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 54)
- ↑ Uchwała Nr 46/360 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Zawierciu z 4. X. 1954 w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 8 października 1954 r., Nr. 8, Poz. 47)
- ↑ Uchwała Nr 11/55 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 31 sierpnia 1955 r. w sprawie utworzenia i zmiany granic niektórych gromad podziału na gromady w województwie stalinogrodzkim; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 marca 1956 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 531 sierpnia 1955 r. dotyczących zmian w podziale administracyjnym na gromady (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 28 marca 1956 r., Nr. 2, Poz. 5)
- ↑ Dz.U. z 1956 r. nr 58, poz. 269
- ↑ Uchwała Nr 22/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 4 października 1961 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad oraz zmiany siedziby gromadzkiej rady narodowej gromady Masłońskie w powiecie myszkowskim, województwie katowickim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 30 grudnia 1961 r., Nr. 13, Poz. 65)
- ↑ Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.