Przejdź do zawartości

Raport Dooge'a

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Raport Dooge'a – utworzony w 1985 r. dokument poświęcony rozwojowi Wspólnoty Europejskiej. Został przygotowany przez komitet kierowany przez irlandzkiego senatora i byłego ministra spraw zagranicznych Irlandii Jamesa Dooge'a i przedstawiony Radzie Europejskiej na spotkaniu w Brukseli 29-30 marca 1985 r. W raporcie wskazano, że Wspólnota przechodzi kryzys i trzeba ją wzmocnić, tworząc ściślejszą formę współpracy, czyli Unię Europejską. By formalizacja współpracy nie ograniczała działań, zaproponowano, by decyzje były podejmowane zgodnie z procedurami, które mogą się zmieniać zależnie od tego czy praca odbywać się będzie w ramach współpracy międzyrządowej, traktatów o Wspólnotach, czy też przy wykorzystaniu nowych uzgodnionych instrumentów.

Ponadto zapowiedziano w raporcie stopniowe likwidowanie osobnego traktowania Wspólnoty i Europejskiej Współpracy Politycznej oraz zaproponowano, by konsultacje na tematy bezpieczeństwa zewnętrznego objęły także wymianę strategii i technologii wojskowych oraz tworzenie wspólnych standardów zbrojeniowych. Pozostałe kwestie obronne nie zostały włączone do raportu z uwagi na sprzeciw Irlandii i Danii.

Zaproponowano również w dokumencie utworzenie stałego sekretariatu, jednak jego kompetencje miały się ograniczać do wspierania prezydencji jedynie w zakresie EWP. Postulowano zwołanie konferencji, na której rozpoczęto by negocjacje w sprawie traktatu o Unii Europejskiej. Miały się one odbywać według zasad raportu Dooge'a, Deklaracji stuttgarckiej, acquis communautaire oraz zasad i metod pracy przegłosowanych przez Parlament Europejski, co ostatecznie nie zostało przyjęte przez Radę Europejską.

Raport został przygotowany przy wielu zastrzeżeniach ze strony różnych państw członkowskich: Irlandia i Dania nie chciały poruszania w nim kwestii bezpieczeństwa, Dania dodatkowo miała uwagi odnośnie do zewnętrznej tożsamości Unii, Grecji nie podobała się zasada konsensusu i oddzielanie EWP od NATO, Wielka Brytania zaś wyrażała zastrzeżenia do propozycji dotyczących relacji zagranicznych.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ryszard Zięba, Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa Unii Europejskiej, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, 2007, s. 36-38, ISBN 978-83-60501-61-0, OCLC 177304438.