Przejdź do zawartości

Tadeusz Laskowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Laskowski
Data i miejsce urodzenia

18 października 1901
Rudniki

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1989
Katowice

Profesor nauk technicznych
Specjalność: górnictwo i geologia inżynierska
Alma Mater

Akademia Górniczo-Hutnicza

Profesura

1945

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Górniczo-Hutnicza

Uczelnia

Politechnika Śląska

Rektor
Uczelnia

Politechnika Śląska

Okres spraw.

1959–1965

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej Złota Odznaka honorowa „Zasłużony dla górnictwa PRL” Order Zasługi Pracy (Węgry)
POL Zasłużony Górnik (1955)

Tadeusz Laskowski (ur. 18 października 1901 w Rudnikach, zm. 20 sierpnia 1989 w Katowicach)[1] – polski inżynier, specjalista w dziedzinie przeróbki mechanicznej węgla, wykładowca Akademii Górniczo-Hutniczej, wykładowca i rektor Politechniki Śląskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława[2]. Urodził się w Rudnikach, w województwie stanisławowskim. W 1923 ukończył gimnazjum w Kołomyi. Podjął następnie studia w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1931 ukończył studia uzyskując dyplom inżyniera górnika. Po ukończeniu studiów na krótko podjął pracę jako asystent w Katedrze Mineralogii i Petrografii AGH. W 1933 rozpoczął pracę w przemyśle górniczym, na początku w Rybnickim Gwarectwie Węglowym. Na początku II wojny światowej więziony jako jeniec, m.in. w Rybniku, Buchenwaldzie i Mauthausen. Od końca 1940 do końca wojny pracował w rolnictwie.

W 1945 wrócił do pracy w górnictwie organizując Instytut Naukowo-Badawczy Przemysłu Węglowego, przekształcony z czasem w Główny Instytut Górnictwa. W latach 1945–1948 pełnił funkcję dyrektora Instytutu. Od 1946 do 1950 prowadził wykłady w Akademii Górniczo-Hutniczej. Od roku 1950 pracował w Politechnice Śląskiej. Profesor nadzwyczajny - 1954, profesor zwyczajny - 1960. W latach 1950–1958 był dziekanem Wydziału Górniczego, a w latach 1959–1965 rektorem. W latach 1945–1976 był członkiem rady nadzorczej GIG.

Autor ponad 60 prac zamieszczonych w wydawnictwach krajowych i zagranicznych.

Zmarł w Katowicach.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[1][4].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Nagroda Państwowa I stopnia (zespołowa) za opracowanie metody otrzymywania węgli specjalnie czystych jako surowca do produkcji elektrod i za opracowanie produkcji pirytów z węgli (1952)[5]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Tadeusz Piotr Laskowski – Historia AGH [online], historia.agh.edu.pl [dostęp 2024-07-26].
  2. a b M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1589 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej”.
  3. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/198 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
  4. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 1027–1028.
  5. Uchwała Prezydium Rządu w sprawie przyznania nagród za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki za rok 1952. „Trybuna Ludu”. Rok V, Nr 203 (1265), s. 6, 23 lipca 1952. Warszawa: KC PZPR. [dostęp 2024-07-26]. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]